Memories : De Stagiaire van Het Verbond

Deel 26 uit de verhalenreeks Memories 

Na de aanslag van “NINE-ELEVEN” op het WTC te New York, werd mondiaal duidelijk dat wij rekening moesten houden met aanslagen die aanzienlijke materiele schade en lichamelijk letsel zouden kunnen veroorzaken.

Veel verzekeraars realiseerden zich eindelijk dat zulke schade maar beter d.m.v. collectieve verzekeringsvorm gedekt moest worden. In eerste instantie hebben verzekeraars in Nederland gekozen voor de weg van de minste weerstand : het uitsluiten van dekking voor schade als gevolg van terrorisme.
Maar omdat de regering vond dat verzekeraars hier wel degelijk een taak hadden, werd van die kant aangedrongen op een verzekerbare oplossing.

Dus werd door Het Verbond een commissie in het leven geroepen die dit varkentje moest wassen. Uitnodigingen werden uitgezonden naar organisaties als NVA, NBvA en NVGA.

De NBvA verzocht mij dus om namens de NBvA deel te nemen aan het overleg, waarbij met name gezocht zou worden naar oplossingen en suggesties, op basis waarvan advies aan het Kabinet zou kunnen worden samengesteld.

Dat ik daarvoor werd geraadpleegd, was niet zo verbazingwekkend, want ik had mij als enige tussenpersoon al vele jaren verdiept in de mogelijkheden om Collectieve gevaren verzekerbaar te maken.
Collectieve gevaren zijn in mijn optiek gevaren waarop individuele verzekerden geen invloed hebben d.m.v. preventiemaatregelen of bouwkundige voorzieningen.

Voorbeelden van collectieve gevaren zijn :
Een milieuramp / milieuschade
Een kernramp
Aardbevingen als gevolg van de winning van gas, steenkool, zout
Overstroming door breuk van een hoofdwaterleiding
Zo derden aansprakelijk zijn voor dergelijke schade, dan treden verzekeraars
in de rechten van de verzekerden nadat de schade is voldaan.
Storm
Bliksem/inductie
Overstroming door plaatselijke neerslag
Overstroming door breuk van zeeweringen
Overstroming door hoog water in rivieren
Overstroming door breuk van dijken (Wilnis)
Natuurlijke aardbevingen
Kruiend ijs vanaf de Waddenzee, IJsselmeer, rivieren enz.
Terrorisme incl. roofovervallen/schietpartijen(Alphen a.d. Rijn)
Spontane explosie van vliegtuigbommen uit WO II
Inslag van een meteoriet
Instorten van daken als gevolg van sneeuwdruk of waterdruk
Neerstorten van een vliegtuig
Instorting van een oude mijnschacht, of zoutkoepel
Zware hagelstenen
Datum-gerelateerde storingen
Cybercrime
enz.
Allemaal gevaren die niet een enkele belanghebbende, maar velen gelijktijdig schade konden toebrengen.

Co-assurantie

En dus is het van belang dat zulke gevaren ook kunnen worden gedekt door meerdere zo niet alle verzekeraars samen. Niemand lijdt dan premieverlies maar via een separaat product kan je wel het draagvlak en de dekking verbreden.
Pensioenen/hypotheken
Daarbij komt nog dat alle levensverzekeraars en banken groot belang hebben bij een stabiele economie, die ongevoelig is voor de gevolgen van zulke rampen. Wie kan zijn schulden nog aflossen als er grootschalige onverzekerde schade of vernietiging heeft plaatsgevonden? Banken gaan failliet en pensioenen worden niet uitgekeerd !

Ik was sinds 1984 al druk in de weer geweest om een verzekeringsproduct te maken dat collectieve gevaren zou kunnen dekken. Aanleiding daarvoor was eigenlijk de vondst van een vliegtuigbom in mijn woonplaats Abcoude.
Wie moest de schade betalen als dat ding alsnog zou ploffen ?
De uitvoerders werden genoodzaakt om een dure verzekering af te sluiten.
De Gemeente als opdrachtgever moest dus ook de premie ophoesten.

Waanzinnig hoog bedrag en dat bracht mij op het idee om te zoeken naar gevaren die meer dan alleen één polishouder/belanghebbende schade kon toebrengen.

Gesprekken met Rijkswaterstaat, KNMI en vele andere deskundigen hebben uiteindelijk geleid tot een verzekeringsproduct dat alle denkbare gevaren op basis van Co-assurantie zou moeten dekken.
Lloyd’s Underwriters waren meteen enthousiast om te participeren in dit product.
Lloyd’s was meteen bereid om per schade een dekking te garanderen van 100 miljoen per regio. Vervolgens naar coördinaten gezocht zodat Nederland kon worden opgedeeld in 20 regio’s die individueel getroffen zouden kunnen worden door een aardbeving, een overstroming e.d.
100 miljoen is natuurlijk een groot bedrag per regio, maar als het product zou aanslaan, was dit volstrekt onvoldoende om een grote ramp te dekken.
Op basis van scenario’s is vervolgens uitgerekend hoeveel dekking per huishouden gegarandeerd kon worden en dat was 250.000 gulden.
Het product was nu rijp voor lancering.

Naar het Verbond van Verzekeraars
Met deze limit in de pocket ben ik vervolgens in 1994 naar Het Verbond van Verzekeraars gestapt om hen te verzoeken alle andere verzekeraars uit te nodigen om mede te participeren op basis van co-assurantie. Als iedere verzekeraar naar draagkracht F. 50.000 of meer capaciteit zou kunnen toevoegen aan de basisdekking die Lloyd’s als start had durven leveren, dan zou al ras een capaciteit van een miljoen per adres kunnen worden bereikt.
Op internet geen informatie kunnen vinden over het aantal verzekeraars dat in 1994 bestond, maar onderstaand lijstje maakt wel duidelijk dat het om heel veel participanten had kunnen gaan. Allemaal verzekeraars die dan hun klanten de dekking hadden kunnen aanbieden:

Deelnemende verzekeraars zouden dan in feite hun klanten op basis van co-assurantie adequate dekking kunnen aanbieden. Als alle verzekeraars mee zouden doen, ontstond vanzelf een premie-stroom die ruimschoots voldoende was om in geval van een ramp alle schade te dekken.
En in geval van een tekort, stonden allen met hun vermogen daarvoor garant.
Individuele polis op basis van individuele premieberekening, waarbij niet alleen de omvang van de verzekerde belangen een rol speelde, maar ook de gevaren die regionaal relevant zijn of juist niet.
Kortom : het leek wel een verzekering.

Een delegatie van Het Verbond heeft vervolgens kennisgenomen van de tariefstructuren die wij hadden bedacht voor gebieden waar specifieke gevaren als aardbeving, zeewaterkeringen, rivieren enz. in mindere mate of in meerdere mate een rol spelen.

Helaas heeft Het Verbond mijn voorstellen nooit serieus genomen, sterker nog : zij heeft doelbewust in praktische zin alles ondernomen om dit initiatief te torpederen.

2002 : Terrorismeberaad bij Het Verbond
Maar goed : ik was dus de enige tussenpersoon met ervaring op het gebied van dergelijke zaken en dus toog ik in 2002 naar Den Haag om mijn bijdrage te leveren.

Tijdens het beraad hebben meerdere partijen het woord gevoerd. Als ik met niet vergis waren ook de schade experts van de partij en meerdere verzekeraars.
Het beraad stond onder leiding van een dame die namens het Verbond was aangesteld om leiding te geven aan de bijeenkomst. Zij fungeerde feitelijk als voorzitter.

Mij viel op dat geen van de aanwezigen zich in praktische zin had verdiept in mogelijkheden om een verzekeringstechnische oplossing te zoeken voor het probleem van onverzekerde schade door terrorisme.
Ook de voorzitter leek niet echt te beschikken over verzekeringstechnische kennis en zeker niet van Co-assurantie of zoiets als “draagt elkanders lasten”.

Ik heb dat als zeer storend ervaren, dus na afloop van dit onzinnige beraad, heb ik de voorzitter gemeld dat ik bereid ben om haar in praktische zin bij te staan met kennis en knowhow.
Dat stelde zij zeer op prijs.
Toen ik haar mijn visitekaartje uitreikte en haar om haar kaartje vroeg, sprak zij de navolgende legendarische woorden :

“Oh, ik werk niet bij het Verbond hoor, ik ben maar een stagiaire.”

En dan mag je toch denken :

Rond de verzekering van collectieve gevaren publiceerden de Landelijke journaals en  Findinet al vele keren :

  1. 1994: introductie Catastrofe Risico Polis: LINK
  2. 1995: NOS Journaal NL verzekeraars komen met eigen verzekeringsvorm : LINK
  3. 1995: Televisieprogramma ‘KAREL’ : Catastrofe Risico Polis – Rampenverzekering LINK
  4. 1995: Televisieprogramma NOVA 4 februari Verbond van Verzekeraars. LINK
  5. 1995: Aardbeving Japan /Kobe : Grote schadelast voor verzekeraars. LINK 
  6. 1995 : Verzekering tegen rampen in Nederland LINK
  7. 1995: Congres schadeverzekeraars : LINK
  8. 1998: Wateroverlast Tollebeek, Drenthe, Overijssel. LINK
  9. 1998: Minister Apotheker erkend het : Wetgeving faalt. LINK
  10. 1999: Verbond van Verzekeraars waarschuwt voor de gevolgen van de jaarwisseling. LINK
  11. 1999: Millennium platform “Nederland is nog lang niet klaar voor de eeuwwisseling. LINK
  12. 2003: Dijkbreuk bij Wilnis : LINK
  13. 2010: Verzekerbaarheid overstromingsrisico’s in andere landen LINK
  14. 2012: Verbond houdt vast aan collectieve oplossing overstromingsrisico LINK
  15. 2013: Overstromingsverzekering goed voor vestigingsklimaat LINK
  16. 2013: Patstelling overstromingsverzekering moet doorbroken worden LINK
  17. 2013: ACM houdt betaalbare overstromingsverzekering tegen LINK
  18. 2014: Verbond presenteert brochure “wanneer catastrofeschade wel en niet verzekerd is’ . LINK
  19. 2015: Onderverzekering gevaarlijk voor Economieën: Lloyd’s pakt door. LINK
  20. 2017: De plannen van Het Verbond : Herhaling van zetten uit 1994. LINK 
  21. 2017: wordt jaar met grootste schade door catastrofes. LINK
  22. 2017: Minister Kamp : Schade aardbevingen straks claimen bij fonds. LINK
  23. 2017: De vooruitziende blik van Het Verbond. LINK
  24. 2017: Wanneer een Cyberaanval op een Millennium probleem gaat lijken ! LINK
  25. 2018: Collectieve gevaren : Schade door een meteoriet zeker niet denkbeeldig. LINK
  26. 2018: Ministers en het doorschuif-dossier. LINK
  27. 2018: Praten over vergoeding van kosten schadeherstel aardschokken 25 jaar te laat. LINK
  28. 2019: ASR Nieuwe episode in aanbod Catastrofe-verzekeringsdekking. LINK
  29. 2021: Spotlight: Verbond blijft maar worstelen met overstromingsrisico. LINK

Meer van zulke verhalen treft u aan op deze pagina : Memories

 

GEEN REACTIES