Ministers en het doorschuif-dossier

Dat zet zoden aan de dijk : een inzameling t.b.v. het Rampenfonds !

Vervolg opAWARD VOOR NARROW MINDED THINKING…. AND THE WINNER IS ?

HOOFDPIJNDOSSIER 
Tijdens de vorming van het Kabinet Rutte 3 is Minister Wiebes het hoofdpijn-dossier “risicodekking catastrofes” toebedeeld. De Minister tast in het duister omdat hij
– net als zijn voorgangers – geen verstand van verzekeringen heeft.

Hagelstenen
Op 23 juni 2016 teisterde uitzonderlijk noodweer Zuidoost-Brabant. Enorme hagelstenen veroorzaakten een spoor van vernielingen aan huizen, boerderijen, kassen en stallen. Zo ook bij een Sterkselse varkensboer waar de hagel talrijke gaten in de daken van zijn stallen sloeg. Zijn verzekeringsmaatschappij Aegon, later overgenomen door Allianz, weigerde echter de schade te vergoeden.
Want hagelschade valt niet onder de stormdekking, zo redeneerde Allianz.
Zelfs slachtoffers van zware hagelschade moeten jaren procederen om hun schade vergoed te krijgen!

Hopeloze missie van deze Minister
Zo lang verzekeraars niet bereid zijn stormschade toe te voegen aan het lijstje van gevaren die alleen gedekt kunnen zijn als men een Nationale Catastrofe polis heeft afgesloten, zal ieder initiatief van willekeurig welke minister stranden op het argument dat het gevaar van anti-selectie het verzekeren van rampen frustreert.
Protectionisme
Een Minister die denkt dat hij het Bastion van de dwarsliggende protectionisten bij Het Verbond van Verzekeraars kan slechten, zal geen succes hebben.
Waar geen wil is, is geen weg.
Alleen op basis van adequate wetgeving zal een adequate verzekeringsvorm gestalte kunnen krijgen.

DE HARDE REALITEIT
Wij nemen u even mee in de geschiedenis van dit onderwerp :

1 februari 1953 :  STORMVLOED
Voor die zaterdagavond wordt een zeer zware storm verwacht en die nacht zal het springvloed worden in de Zeeuwse en Zuid-Hollandse wateren. Om 17.45 uur geeft de Stormvloedwaarschuwingsdienst weer een telegram uit, dat om 18.00 uur na het weerbericht op de radio wordt uitgezonden:

Boven het noordelijke en westelijke deel van de Noordzee woedt een zware storm tussen noordwest en noord. Het stormveld breidt zich verder uit. Verwacht mag worden, dat de storm de gehele nacht zal voortduren en in verband hiermede werden vanmiddag om half zes de groepen Rotterdam, Willemstad en Bergen op Zoom gewaarschuwd voor gevaarlijk hoog water“.
“Wie zal keren de hand des Heren”, verklaarde de verantwoordelijke Minister van Verkeer en Waterstaat Algera in de Tweede Kamer.
Schade gedekt ?
Hoeveel van de schade door particuliere verzekeraars is uitgekeerd, dat is ons niet
bekend. Maar dat niet alle schade was gedekt, blijkt uit het feit dat een beroep is gedaan op het rampenfonds, dat natuurlijk eerst de kassen moest vullen via inzamelingsacties zoals de verkoop van lucifers.
Uitgesloten
Na die ramp vonden de verzekeringsmaatschappijen dat bepaalde risico’s voor hen te groot waren.
Sindsdien wordt het verzekeren tegen schade veroorzaakt door overstromingen, aardbevingen, wolkbreuken en hagelstenen uitgesloten.
Niemand begint er ook nog aan, omdat men bang is voor zgn “anti-selectie”. D.w.z. dat alleen zij die een grotere kans hebben om schade te lijden, zich zullen willen verzekeren.

Verantwoordelijke minister was :

de Minister van Binnenlandse Zaken, Mr. E. H. Toxopeus VVD.
Hij bezocht het rampgebied op 20 januari 1960.
Dat staat tenminste in het  “Rapport Overstromingsramp in Tuindorp Oost Zaan te 6 milAmsterdam Noord” dat wij op internet aantroffen.

Het Nationaal Rampenfonds
In genoemd rapport staat onder meer :
Voorts kwam het aanbevelenswaardig voor, op zeer korte termijn contact op te nemen met het Ministerie van Binnenlandse Zaken en met het Nationaal
Rampenfonds, om te komen tot een regeling van de schadevergoedingen.

6 miljoen gulden schade door zware windhozen in Chaam en Tricht !
Op zondag 25 juni 1967 werden Chaam in Brabant en Tricht in de Betuwe getroffen door voor ons land zeldzaam zware windhozen.In Chaam kwamen twee mensen om. In Haaften en Waardenburg werden kassen, huizen en boerderijen beschadigd. Op verkeersplein Deil werden auto’s de lucht in getild. Ook in Deil zelf was schade. In Tricht werd de twee jaar oude nieuwbouwwijk aan de Raamweg geraakt. Naast de woonhuizen werden twaalf bedrijven, waaronder boerderijen, een meubelfabriek, pluimveehouderij en plaatselijke slagerij compleet vernield. Voor 65 gezinnen, 263 personen, moest tijdelijk onderdak gezocht worden. De uiteindelijke schade aan huizen en inboedel bedroeg meer dan 6 miljoen gulden.
Hulp kwam snel op gang
Al snel kwam vervolgens de hulp op gang. Honderdvijftig bouwvakkers begonnen direct met puinruimen en de huizen werden in recordtijd herbouwd. In totaal was er zo’n zes miljoen gulden aan schade, een behoorlijk bedrag in die tijd.
Snel de lege kas van het Rampenfonds gevuld
Voor de helft werd dit uit het Rampenfonds betaald, de andere helft moest van liefdadigheid van de bevolking komen.

In het hele land werden hulpacties op touw gezet.
Verantwoordelijk minister in die tijd was de minister van Verkeer en Waterstaat
dr. J.E. de Quay (KVP)

 

17 november 1969 : Zeemijn ontploft in Zierikzee
De ontploffing van een oude zeemijn in het centrum van Zierikzee brengt zware schade toe aan bijna 300 huizen.
De Nieuwe Leidse Courant daarover : Verantwoordelijk minister in 1969 :
Minister van Financiën Johan Witteveen (VVD)

 

 

 

 

 

13 april 1992 : Aardbeving in Limburg / Roermond
De beving met een kracht van 5.8 op de schaal van Richter, waarvan het epicentrum enkele kilometers ten zuiden van Roermond lag, was zelfs honderden kilometers verderop te voelen. Het was de hevigste beving ooit in Nederland.
Miljoenenschade
In totaal bedroeg de schade in Nederland ongeveer 170 miljoen gulden.
Werk aan de winkel voor het Rampenfonds Aangezien de Kas van Het Rampenfonds doorgaans leeg is, werd een inzamelingsactie

georganiseerd om de eerste nood te lenigen.

22 december 1993 : Maas treedt buiten haar oevers
Bij de overstroming van de Maas in 1993 overstroomden grote delen van Nederlands-Limburg. In het stroomgebied van de Maas kwamen hoge waterstanden van de Maas na een periode van aanhoudende regen. Op 20 december trad de Maas voor het eerst buiten haar oever en op 22 december gebeurde dit op meerdere plaatsen in de provincie Limburg. 

De omgeving van Roermond en Venlo, en specifiek de dorpen Gennep, Itteren en Borgharen,[1] werden zwaar getroffen. Ongeveer 8% (18.000 ha) van de oppervlakte van de provincie Limburg stond onder water. Ook enkele Brabantse gemeenten aan de Maas kampten met wateroverlast. Ongeveer 12.000 mensen werden geëvacueerd.
Video : Overstroming van Limburg in 1993

De totale schade bedroeg 254 miljoen gulden.
In totaal was tot nu toe bijna 50 miljoen gulden aan particulieren uitgekeerd, terwijl er 65 miljoen beschikbaar was uit bijdragen van de regering, particuliere giften, provinciebesturen, de postcodeloterij en een garantie van het Nationaal Rampenfonds.
Eigen risico van 2.000 gulden
De 5700 particulieren die schade hebben geleden door de overstroming van de Maas, de Waal en de IJssel, kregen het bedrag van het eigen risico later alsnog vergoed.

1995 : Maas buiten de oevers in Zuid Nederland, evacuaties in
Midden Nederland.
Bron : Volkskrant 13 april 1994
Er komt geen verzekering tegen aardbevings- en overstromingsrisico’s.
De onderhandelingen daarover tussen minister Kok van Financiën en zijn collega Van Thijn van Binnenlandse Zaken enerzijds en het Verbond van Verzekeraars anderzijds zijn op niets uitgelopen.
Verzekeringspool
Het kabinet was bereid 80 miljoen gulden te storten in een ‘verzekeringspool’, waaruit schade door overstromingen en aardbevingen zou kunnen worden betaald. De verzekeraars, die zelf 50 miljoen wilden bijdragen, vonden dat echter veel te weinig. Zij verlangden een minimale bijdrage van 200 miljoen gulden van het Rijk, gezien de enorme hoogte van de te verwachten schadebedragen.De bewindslieden vinden een totaalbedrag van 130 miljoen wel voldoende. Daarmee zou de inboedel- en opstalschade van de recente overstromingen en de aardbeving in Limburg kunnen worden gedekt. De verzekeraars hebben daar echter een hard hoofd in.’Het weer had bij de overstromingen eind vorig jaar maar iets slechter moeten zijn of de schade was veel hoger uitgevallen’, zegt mevrouw W. van Wensem van het Verbond van Verzekeraars.

Verantwoordelijk Minister was
in 1992 (aardbeving Roermond),
1993 (Maas buiten de oevers)  en
1994 (overstromingen van oevers Maas en bedreiging van de Betuwe)  :

April 1994 : Overleg met Minister Kok mislukt:
De discussie over een rampen-verzekering kwam op gang na de overstroming van de Maas in 1993 en de aardbeving in Limburg. De schade door de watersnood werd door de provincie Limburg geschat op 80 miljoen gulden. De rijksoverheid trok 36 miljoen gulden uit om de ergste nood te leningen. Tot dusverre waren de verzekeraars van oordeel dat natuurrampen in Nederland onverzekerbaar zijn. Na de overstroming van de Maas gingen de overheid en de verzekeraars toch om tafel zitten om de mogelijkheden op een rij te zetten. Dat overleg mislukte.

Juni/juli 1994 : Assuradeur Lugt Sobbe presenteert de Catastrofe Risico Polis bij Het Verbond van Verzekeraars
Als het risico van stormschade uitsluitend verzekerbaar is via deze verzekeringsvorm, kan er van anti-selectie geen sprake zijn!
Meer hierover in dit artikel (link)

December 1994
Namens verzekeraars laat Rob Burgerhout van Centraal Beheer zich op de hoogte stellen van de tariefmodule die voor de Catastrofe Risico Polis is samengesteld.

Januari 1995 : Directeur R. Burgerhout van Centraal Beheer (tevens woordvoerder van het Verbond van Verzekeraars) opperde deze week tijdens een bijeenkomst van de organisatie “Dijkverbetering Nu” in de Gelderse plaats Beneden-Leeuwen het Franse model als één van de mogelijkheden. Centraal Beheer vindt dat mensen zich moeten kunnen indekken tegen natuurrampen. De woordvoerder van het Verbond van Verzekeraars wil niet ingaan op het overleg dat de verzekeraars met de overheid voeren. Een normale verzekering van natuurrampen is in de ogen van de verzekeraars onmogelijk.

Bron : Volkskrant
21 januari 1995: Solidariteitsheffing voor natuurramp
Elke verzekerde moet meebetalen aan een verzekering tegen natuurrampen.
Over dit plan praat de verzekeringsbranche met het ministerie van Financiën.

Nieuw initiatief gewenst
De Tweede Kamer heeft vervolgens na de vorming van het kabinet-Kok bij minister Zalm van Financiën aangedrongen op een onderzoek naar de mogelijkheden voor een natuurrampen-verzekering. Vandaar dat het overleg tussen de verzekeraars en de overheid weer op gang is gekomen.

Nieuw overleg met Minister Zalm (eveneens van Financiën)
Met het aantreden van een nieuw kabinet wordt er toch opnieuw gesproken door de branche en het ministerie van Financiën. De verzekeraars blijken het meest te voelen voor de adoptie van het Franse systeem voor de verzekering van natuurrampen.
Ook moet nog worden vastgesteld wat onder een natuurramp moet worden verstaan.
De toeslagen die binnenkomen via de opstal- en inboedelverzekeringen moeten in een gemeenschappelijke pot komen. Daaruit kan een substantieel deel van de schade worden gedekt, althans nadat een aantal jaren premie is betaald.

Er wordt ook gedacht aan de invoering van een ‘pot is op-principe’.
Dit betekent dat slechts gedeeltelijk schadevergoeding wordt uitgekeerd als de bodem van de pot in zicht is. Het is nog onduidelijk of ook de overheid een bijdrage in de natuurrampen-pot stort. De verzekeraars willen vooral van de overheid medewerking om de toeslag, in feite een soort solidariteitsheffing, in te voeren. Een gemeenschappelijke regeling moet ook ontheffing krijgen van de anti-kartelwetgeving.

Februari 1996 : Minister Zalm roept de
verzekeraars op om een oplossing te
bedenken voor het verzekeren van schades
als gevolg van aardbevingen en overstromingen.
(klik voor video)
Sindsdien zoekt het Verbond van Verzekeraars
naar een oplossing.
Maar waar geen wil is, is ook geen weg.

 

26 augustus 2003 : Dijkbreuk in Wilnis
Omstreeks 2.00 uur ’s nachts verloor de uitgedroogde Veenkade het contact met de ondergrond waarop hij rustte. Het kadelichaam schoof over een lengte van 60 meter noordwaarts de polder in. De ringvaart viel hierdoor bijna droog en in de straten van de woonwijk Veenzijde te Wilnis kwam een halve meter water te staan. In een hoger gelegen deel ten zuiden van de kadebreuk traden verzakkingen op, met als gevolg dat gas-, water- en elektriciteitsleidingen afbraken. Circa 1500 bewoners moesten voor de duur van een dag worden geëvacueerd. Omstreeks 6.00 uur ’s morgens was de toevoer van water gestopt door het afdammen van de ringvaart op een drietal locaties.
Leden van Het Verbond van Verzekeraars dekten de schade niet. 
Dankzij de structurele tegenwerking van Het Verbond van Verzekeraars om een
adequate oplossing aan te reiken, bleek geen van de getroffen eigenaren te Wilnis een
Catastrofe Risico Polis te hebben afgesloten.

25 jaar later :
Bij het Verbond van Verzekeraars zit men sinds medio 1994 te studeren op een alternatief voor de Catastrofe Risico Polis. Wordt het dan niet eens tijd om vast te stellen dat deze verzekeringsvorm zo gek nog niet was?

GEEN REACTIES