ZN reageert op de berichtgeving dat de keuzevrijheid van de patiënt in het geding komt als zorgverzekeraars selectief gaan contracteren.
Loek Coubo, manager communicatie enbestuursondersteuning van Zorgverzekeraars Nederland schrijft op de website van de zorgkoepel:
“En als de restitutiepolis uit de basisverzekering gaat en alleen nog aanvullend verzekerd kan worden, zoals het kabinet wil, is het volgens sommigen helemaal gedaan met die keuzevrijheid.
Wat allereerst opvalt is dat de berichtgeving al gauw karikaturale trekjes krijgt: de arme patiënt is volledig overgeleverd aan de almachtige zorgverzekeraar, die natuurlijk alleen aan zijn eigen portemonnee denkt en zorgaanbieders als het maar even kan de duimschroeven aandraait. En na de vrije artsenkeuze, zal ook de vrije schoolkeuze in Nederland sneuvelen en zullen we Europa nodig hebben tegen deze hardnekkige vormen van binnenlandse dictatuur, veronderstelt een enkeling (met een knipoog, weliswaar, maar toch…).
Het past allemaal wel in de tijdgeest: een uitgesproken mening doet het beter dan een genuanceerd betoog. Daarom toch even een paar zaken op een rij:
- Het is de wetgever die zorgverzekeraars vraagt om selectief te contracteren om op die manier de kwaliteit en de doelmatigheid van de zorg te vergroten.
- Zorgverzekeraars dienen de belangen van alle verzekerden: van degenen die zorg nodig hebben en van degenen bij wie dat (nog) niet het geval is. Die laatste groep let doorgaans vooral op de premie, terwijl de patiënt begrijpelijk – primair oog heeft voor de zorg die hij op dat moment nodig heeft. Iedereen is dus per definitie niet steeds tevreden.
- Iedere verzekerde heeft en houdt desgewenst maximale keuzevrijheid, maar daar hoort wel een prijskaartje bij.
- Echte keuzevrijheid bestaat alleen maar bij voldoende transparantie van het aanbod en met name van het aspect kwaliteit.
En iedereen weet – hoewel hier en daar voortgang wordt geboekt – dat we in de gezondheidszorg op dit punt nog een lange weg te gaan hebben.
Het Algemeen Dagblad (25 maart) meldde deze week dat zorgverzekeraars steeds meer gebeld worden door hun verzekerden met vragen over de kwaliteit van een ziekenhuis of behandelend arts. Dat is een positieve ontwikkeling. Zorgverzekeraars beschikken over een schat aan gegevens die inzicht kunnen bieden in de kwaliteit van zorg. Als zorgverzekeraars steeds meer voor verzekerden inzichtelijk maken wie ze waarom wel/niet contracteren, heeft dat een veel grotere betekenis voor échte keuzevrijheid, dan grote woorden over vrije artsenkeuze. En ook dan blijft de vrije keuze: mensen kunnen er altijd voor kiezen meer te betalen voor slechtere zorg, zeg ik Wouter Bos na."
