De Geschillencommissie concludeert nu dat verzekeraars precontractueel informatie hadden moeten verstrekken die in het RIAV-regime niet verplicht was.
Een verzekerde klaagt dat hij in de offerte van een traditionele levensverzekering met gegarandeerd kapitaal en overrentedeling niet volledig geïnformeerd is over de kosten.
In de precontractuele fase heeft verzekeraar geen informatie verstrekt over de bij de vaststelling van de overrentedeling door de verzekeraar gehanteerde rente- en garantiemarge. Op grond van de destijds (1994) geldende Regeling informatieverstrekking aan verzekeringnemers (Riav 1994) was dat niet verplicht.
De Geschillencommissie oordeelt echter dat de te betalen premie en andere kosten en het redelijkerwijs te verwachten bedrag van de uitkering bij een levensverzekering tot de essentiële prestaties behoren. Daarom hadden de daarop betrekking hebbende voorwaarden uitdrukkelijk en begrijpelijk gemeld moeten zijn. De verzekeraar had dit in de precontractuele fase aan de aspirant verzekeringnemer kenbaar moeten maken zodat hij nog van de verzekering kon afzien. Verzekeraar heeft daar niet aan voldaan. Op de door de verzekeraar jaarlijks toegezonden waardeoverzichten is steeds vermeld welk deel van de premie van f 300,00 per maand is aangewend voor de betaling van de risicopremie, de premie voor meeverzekering premievrijstelling bij arbeidsongeschiktheid, kosten en aankoopkosten. Onderdeel van de kosten vormde een rente- en garantiemarge van 0,90% dat op het op het spaardeel gerealiseerde bruto rendement eerst in mindering wordt gebracht. Verzekeraars gebruikt het saldo als uitgangspunt voor de vaststelling van de gegarandeerde rente van 4% alsmede de eventuele overrentedeling.
De Geschillencommissie stelt vast dat de 0,90% rente- en garantiemarge op geen enkele wijze vermeld is in de offerte, de toepasselijke verzekeringsvoorwaarden en/of de polis. Daardoor is verzekeraar toerekenbaar tekortgeschoten is in haar in de precontractuele fase jegens consument in acht te nemen zorgplicht.
Het bindend advies luidt dat verzekeraar met terugwerkende kracht de overrentedeling dient te herrekenen aan de hand van de gerealiseerde brutorendementen, zonder rekening te houden met de gehanteerde rente- en garantiemarge.
