Virtuele valuta’s vervullen een zeer beperkt de rol, de veiligheid van cliënttegoeden worden niet gegarandeerd en het systeem kent allerlei risico’s voor gebruikers.
In een DNBulletin beschrijft DNB omstandig de risico’s die verbonden zijn aan virtuele valuta’s.
Zoals: “Virtuele valuta’s zijn niet goed in staat alle functies van geld te vervullen en marktpartijen in virtuele valutasystemen kennen maar weinig veiligheidswaarborgen. Bovendien lopen gebruikers behoorlijke risico’s wanneer zij virtuele valuta’s aanschaffen, uitgeven en/of ontvangen.”
Enige citaten:
“Hoewel de media-aandacht wellicht anders doet vermoeden, is het gebruik van deze valuta’s nog zeer kleinschalig. Wereldwijd hebben het afgelopen jaar ruwweg 65.000 bitcointransacties per dag plaatsgevonden, waarvan minder dan duizend per dag in Nederland. Ter vergelijking: in Nederland doen we dagelijks ruim 16 miljoen euro-betalingen.”
Ruilmiddel, oppotmiddel, rekeneenheid?
“Hoewel virtuele valuta’s zijn ontworpen om te functioneren als geld, lijken ze tot nu toe niet echt in staat de drie functies van geld te vervullen: ruilmiddel, oppotmiddel en rekeneenheid. Op dit moment is bitcoin, de meest gebruikte virtuele valuta, beperkt bruikbaar als ruilmiddel, in mindere mate als oppotmiddel en vrijwel niet als rekeneenheid. Doordat het gebruik van bitcoin in vergelijking met andere betaalmethoden laag scoort op veiligheid en gebruiksgemak en virtuele valuta’s nog nauwelijks worden geaccepteerd, kan de bitcoin niet breed worden gebruikt als ruilmiddel. De waarde van bitcoin wordt bepaald op de markt en wordt sterk beïnvloed door speculatie. Zo steeg de koers van zo’n 200 USD per bitcoin in november 2013 tot zo’n 1200 USD begin december dat jaar vanwege groeiende interesse voor bitcoin in China, maar daalde die koers binnen enkele dagen tot zo’n 700 USD in reactie op negatieve uitlatingen van de Chinese centrale bank ten aanzien van de virtuele valuta.
De volatiliteit van de valuta is dusdanig, dat prijzen in Nederland van dag tot dag aanzienlijk zouden variëren als ze uitgedrukt zouden worden in bitcoin. Virtuele valuta’s als bitcoin vormen daardoor op dit moment geen goed alternatief voor euro’s en ander geld.”
Veiligheidsissues
“Gebeurtenissen als de diefstal van 650.000 bitcoins bij Mt. Gox en de daaropvolgende faillissementsaanvraag van die organisatie laten zien dat virtuele valutasystemen op veiligheidsgebied nog duidelijk tekortschieten. Door de decentrale systeemopzet is er in de wereld van de virtuele valuta’s geen enkele centrale partij die de verantwoordelijkheid heeft om marktpartijen aan te spreken wanneer zij zich niet houden aan bijvoorbeeld gebruiksvoorwaarden, veiligheidsvereisten of juridische kaders. Ook bestaat er binnen virtuele valutasystemen geen alternatief voor het depositogarantiestelsel. Tegoeden zijn definitief verloren na diefstal of het verdwijnen van een wallet provider.”
Andere gebruikersrisico’s
“Er is sprake van ICT-risico’s, omdat de betrouwbaarheid van de gebruikte software niet gegarandeerd wordt door middel van certificering. Ook is het onduidelijk hoe de transactietarieven zich gaan ontwikkelen. En omdat virtuele valuta’s buiten de reikwijdte van de Wet op het financieel toezicht (Wft) vallen, houdt DNB vooralsnog geen toezicht op virtuele valuta’s of de ondernemingen die hierin handelen. Er is ook geen zekerstelling van gelden, dus geen garantie dat na faillissement tegoeden worden geretourneerd en openstaande betalingen worden uitgevoerd. Niemand controleert of de virtuele valuta-instellingen een degelijke en verantwoorde bedrijfsvoering hebben.”
