Als de PE-vormvrijheid wordt ingeperkt heeft dat ook consequenties voor verzekeraars en banken.
Zo actief als intermediairverenigingen zich roeren in de discussie rond de permanente educatie, zo oorverdovend stil is het aan de kant van verzekeraars en banken. Misschien is het begrijpelijk dat de vakbekwaamheid niet hoog op de agenda staat. De financiële aanbieders hebben wel wat anders aan hun hoofd. Maar het lijkt niet verstandig om helemaal geen aandacht aan dit onderwerp te besteden.
Kennelijk is in de directiekamers naar de achtergrond geraakt dat de nieuwe vakbekwaamheidsregels, inclusief het PE-systeem en de eis dat advies altijd actueel moet zijn niet alleen gelden voor het onafhankelijk intermediair, maar in dezelfde mate voor adviseurs die bij de aanbieders werkzaam zijn. In het kader van het level playing field wordt immers het bedrijfsvoeringsmodel afgeschaft. Ook voor de bij aanbieders werkende adviseurs gaat de individuele diplomaplicht gelden. En ook zij moeten dat diploma geldig houden door te voldoen aan de PE-eisen.
Intermediairs lopen te hoop tegen de periodieke PE-toets. Die strijd is intussen zo hoog opgelaaid, dat vergeten wordt dat het voorgestelde PE-systeem een groot voordeel biedt ten opzichte van de bestaande situatie: Er hoeven geen PE-sessies met voorgeschreven inhoud, controle en output bijgewoond te worden. En ook van een verplichte PE-afname bij geaccrediteerde en onder toezicht staande PE instituten is geen sprake meer. Het ‘enige’ dat van adviseurs gevraagd wordt is om eens in de drie jaar aan te tonen dat hun kennis en vaardigheden nog up to date zijn.
Het onafhankelijk intermediair – althans de verenigingen die hen vertegenwoordigen – zijn zo fel gekant tegen die toets, dat zij daarvoor de vormvrijheid willen inleveren. Mochten zij in die opzet slagen, dan gaat datzelfde gelden voor de adviseurs die werken voor verzekeraars en banken. Dat betekent niet alleen een grote organisatorische ingreep, maar ook een forse kostenpost.
De passieve houding van de aanbieders is in dat licht op zijn minst wonderlijk te noemen. Waarom laten zij het initiatief geheel aan de intermediairverenigingen over? De enige verklaring is, dat zij het PE-debat als een ver van hun bed show zien. Maar niets is natuurlijk minder waar. Het lijkt ondenkbaar dat er straks twee soorten regelingen in het Bgfo terecht komen, één voor onafhankelijke adviseurs en een ander voor de adviseurs werkzaam bij of voor aanbieders. Dat zou volledig in strijd zijn met het zwaar bevochten level playing field.
De vraag is wanneer verzekeraars zich in de PE-discussie gaan mengen. Als zij dat niet snel doen staan ze straks voor een voldongen feit.
Jan Aikens
Zie ook: Vergeet PE en kies voor een goede en goedkope oplossing
