Financiële ondernemingen houden zich niet altijd aan de wettelijke voorschriften in reclames en bij informatieverstrekking over sparen en vermogensopbouw. Zo is niet altijd helder of er sprake is van sparen of beleggen, en de kosten blijven soms onduidelijk. Ook is het voor consumenten vaak lastig te begrijpen welke voorwaarden van toepassing zijn voor een bepaald rentepercentage.
Dit blijkt uit een korte verkenning van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). De toezichthouder zag veel nieuwe aanbiedingen die zich richten op de Nederlandse spaarder. Hun producten zijn vaak anders dan de traditionele spaarrekening bij een Nederlandse bank, waar je geld op stort en één rentepercentage ontvangt over het hele saldo.
Rente afhankelijk van saldo en inleg
De toezichthouder ziet nu producten die een hoger rentepercentage toekennen bij een hoger saldo of een minimum inleg, alsmede opnamebeperkingen e.d. Soms wordt de consument ook verplicht kosten te maken voor andere producten: bijvoorbeeld pakketkosten of kosten voor een betaalrekening.
Ook komt de AFM ‘spaaraanbiedingen’ tegen die eigenlijk een beleggingsproduct zijn. Dan wordt een saldo ondergebracht in een geldmarktfonds (money market fund) en is het dus geen spaar- maar een beleggingsproduct. Daarvoor gelden andere regels. Zo geldt voor een reclame-uiting voor een beleggingsfonds een verplichte risico-indicator.
Welk depositogarantiestelsel?
Aanbieders dienen ervoor te zorgen dat klanten de belangrijke informatie goed kunnen vinden en dat deze evenwichtig is. Bijvoorbeeld: welke rente is onder welke voorwaarden van toepassing. En zijn deze voorwaarden duidelijk omschreven. Maar ook of het spaarsaldo onder het Nederlandse depositogarantiestelsel valt of onder een buitenlands, en wat het dan betekent voor het risico van de klant.
De AFM verwacht van alle aanbieders op de Nederlandse markt dat zij het klantbelang centraal stellen. Ze zal in 2024 de informatieverstrekking kritisch blijven bekijken.
Bron: AFM
