Minister Bruno Bruins (Medische Zorg) wil meer transparantie tussen de verschillende zorgverzekeringen. Ook wil hij een einde maken aan de zogeheten collectiviteitskortingen. Deze blijken vaak een sigaar uit eigen doos, aangezien verzekeraars de oorspronkelijke premie eerst verhogen.
Na discussie en Kamervragen over onduidelijkheid over ziektekostenpolissen liet minister Bruins de Nederlandse Zorgautoriteit een nulmeting doen. Deze laat zien dat er van de 55 modelovereenkomsten (standaardpolissen) maar liefst ongeveer 51.000 collectiviteiten zijn afgeleid.
Deze collectiviteitskorting wordt door de verzekerden zelf betaald. De polis wordt eerst met een hogere premie op de markt gebracht. De individuele verzekerde betaalt dus mee aan de korting van collectief verzekerden. De collectief verzekerde met een relatief lage korting betaalt zijn eigen korting en betaalt mee aan de hogere korting van anderen. Alleen de collectief verzekerde met een hogere korting dan de opslag heeft een voordeel, zij het minder dan hij denkt.
Daarom verlaagt de minister de maximale collectiviteitskorting naar 5 procent met ingang van 2020. Deze is nu 10 procent. De minister wil de verzekeraars nog een kans bieden om de korting te legitimeren via zorginhoudelijke elementen. Eind 2020 laat hij vervolgonderzoek naar doen en beziet hij hoe verder te gaan met collectiviteitskorting.
Transparantie vergroten
Verder wil de minister de transparantie tussen de verschillende polissen vergroten. Het polisaanbod wordt nu via meerdere kanalen onnodig vergroot: extra verpakkingen om hetzelfde product vanuit concerns, via collectiviteiten, labels en volmachten. Dit frustreert de inzichtelijkheid voor verzekerden om een goede keuze te maken en zo verzekeraars scherp te houden een goede polis tegen een goede prijs aan te bieden. Polissen verschillen vaak nauwelijks van elkaar.
De Zorgverzekeringswet (Zvw) kent een verbod op premiedifferentiatie en schrijft voor dat zorgverzekeraars aan alle verzekerden dezelfde premie vragen voor dezelfde zorgverzekering. Maar de Zvw zich tot individuele zorgverzekeraars. Het concern waar de zorgverzekeraar toe behoort, is niet van belang voor de toepassing van de Zvw. Een zorgverzekeraar mag dus een andere premie vragen voor zijn zorgverzekering wanneer die hetzelfde is als een zorgverzekering van een andere zorgverzekeraar binnen het concern. De twee andere verschijningsvormen ontstaan doordat een zorgverzekeraar in enkele gevallen een polis onder een label aanbiedt of via een gevolmachtigde.
Minister Bruins in zijn Kamerbrief: “Er kunnen legitieme redenen zijn voor premieverschillen. Ik heb met de zorgverzekeraars besproken dat ze hun polisaanbod zullen beperken en meer onderscheidend maken. In 2020 doe ik een meting van de voortgang.”
NZA houdt toezicht
De minister heeft de NZa gevraagd om de transparantie voor verzekerden te bevorderen en daarop toezicht te houden. “Allereerst zal het voor verzekerden beter inzichtelijk worden welke polissen nagenoeg identiek zijn binnen een concern bij het kiezen en/of afsluiten van een polis. Ook zal de NZa met zorgverzekeraars onderzoeken hoe de vindbaarheid en begrijpelijkheid van deze overzichten structureel verbeterd kan worden. Ten derde verplicht de NZa verzekeraars reeds om duidelijk aan te geven welke achterliggende modelovereenkomst ten grondslag ligt aan de collectiviteit. De duizenden polissen zijn daarmee ‘herleidbaar’ tot 1 van de 55 modelovereenkomsten. Het moet daarmee voor de verzekerden direct duidelijk zijn over welke polis het gaat, zodat de verzekerde eenvoudiger alternatieven kan vergelijken. De NZa controleert hier komend overstapseizoen intensiever op en neemt de effecten mee in de jaarlijkse rapportage over het overstapseizoen.”
