Een hypotheek verstrekken met een rentevaste looptijd langer dan tien jaar, is voor banken tegenwoordig meer regel dan uitzondering, blijkt uit statistieken van DNB.
Lange tijd waren banken enigszins terughoudend met hypotheken waar de rentevaste looptijd de tien jaar overschreed. Niet dat deze hypotheken werden gemeden, maar vanwege het renterisico gaven banken de voorkeur aan looptijden van tien jaar of minder. Verzekeraars en pensioenfondsen sprongen vervolgens in het gat van de langere looptijden.
Vorig jaar is daar verandering in gekomen, zo laten cijfers van toezichthouder DNB zien. In december 2019 was het bedrag aan hypotheken met een rentevaste looptijd van meer dan tien jaar al voor het eerst hoger dan het bedrag aan leningen met een looptijd tussen de vijf en tien jaar. De groei zette zich in 2020 fors door, vooral in de tweede jaarhelft. In totaal steeg het bedrag aan verstrekte hypotheken met een lange looptijd met maar liefst 66% (cijfers t/m november).
De hypotheken met een looptijd tussen de vijf en tien jaar gaven bij de banken terrein prijs. Het totaalbedrag (t/m november) kwam ruim 15% lager uit. Het bedrag aan leningen met een looptijd tussen de 1 en vijf jaar steeg licht, terwijl de variabele looptijdbedragen wat afnamen. De laatste twee vallen overigens qua omvang in het niet bij de andere looptijdsoorten.
De cijfers laten duidelijk zien dat behalve de bankdochters van verzekeraars (zoals NN Bank en Achmea Bank) nu ook de traditionele grootbanken een voorkeur hebben voor leningen met een langere rentevaste looptijd. Dit is waarschijnlijk veroorzaakt door de inmiddels langdurig negatieve geldmarktrente, waardoor banken rente moeten betalen aan de ECB voor het geld wat ze daar stallen. Om dit te compenseren zijn banken meer, relatief veilige, hypotheken gaan verstrekken.
