Deze week kwam er weer eens een voorspelbaar onderzoek naar buiten over het matige bewustzijn van Nederlandse consumenten over hun uitvaartverzekering.
Dit keer was het de beurt aan Monuta en deze verzekeraar gaf het persbericht de kop mee dat verzekerden ‘hun kop in het zand steken’. Circa driekwart van de ondervraagden zegt nauwelijks naar de verzekering om te kijken; slechts een kwart bekijkt één keer per jaar de polis. Daar komt bij dat een kleine minderheid geen enkel idee heeft over de kosten van een uitvaart en dat ongeveer 25% verwacht dat het verzekerde bedrag niet genoeg is voor de kosten van de eigen uitvaart.
Monuta legt de verantwoordelijkheid voor de passiviteit van de verzekerden bij de polishouders zelf, getuige de kop van het persbericht. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat consumenten zo passief zijn omdat ze onvoldoende inzicht en transparantie ervaren rond de kosten van een uitvaart?
Regelmatig proberen partijen als de Consumentenbond of tv-programma’s zoals Kassa een vinger te krijgen achter de kosten die uitvaartcentra in rekening brengen bij een begrafenis of crematie. Maar telkens is de conclusie dat de sector zeer intransparant is en dat niet zelden nabestaanden voor dure financiële verrassingen komen te staan. Uitvaartverzekeraars beheren zelf aardig wat uitvaartcentra en geven op hun website wel een indicatie van de kosten (Monuta werkt bv met een ‘Uitvaartkostenmeter’) maar dat zegt niks over de daadwerkelijke kosten van een individuele uitvaart.
Het is dan ook niet zo gek dat consumenten denken: ‘We zien het dan allemaal wel. Met een verzekering hebben we in elk geval een basisvoorziening en we passen het eventueel wel bij met eigen geld’. In plaats van met de vinger naar de verzekerden te wijzen zouden uitvaartverzekeraars zelf eens hun kop uit het zand moeten halen en meer inzicht moeten geven in de kosten van een uitvaart. Bij een volgende enquête verwacht ik geen vragen aan polishouders maar aan uitvaartondernemers.
