Nederland is puissant rijk, maar gierig als een vrek. Als we de pensioenvermogens meerekenen hebben we geen staatsschuld.
Dat betoogt Aart de Vos van de Vrije Universiteit op de website Me Judice.
“Als wij in Nederland onze staatsschuld zouden berekenen zoals dat in bijvoorbeeld Duitsland gebeurt, dan bestond die niet. Als er één land is dat de financiële ruimte heeft om de tekorten te laten oplopen dan is dat ons land.
Het grote verschil zit in onze pensioenvermogens. Die bedragen ongeveer 900 mrd euro, 140% van ons nationaal inkomen. In Duitsland is dat hooguit 20%, in Frankrijk nog minder. Die buurlanden hanteren voor hun pensioenen vooral een omslagstelsel (uitkeringen direct uit premies financieren). Dat heeft enorme gevolgen voor de omvang van de staatsschuld. Om goed vergelijkbare cijfers te krijgen moet je grofweg de helft van de pensioenvermogens aftrekken van de staatsschuld.”
Dat is niet zomaar een theorie, aldus De Vos. “Er zijn twee denkbare maatregelen waardoor wij vergelijkbaar zouden worden met de rest van Europa en de staatsschuld daadwerkelijk zou worden afgelost. De eerste maatregel is het opheffen van het ABP. Duitsland heeft geen fonds voor overheidsambtenaren. Met de opbrengst lossen wij staatsschuld af. Onze staatsschuld bedraagt 400 mrd; het ABP is goed voor 250 mrd. Er resteert 150 mrd.
De tweede maatregel betreft toekomstige belastingontvangsten die besloten liggen in de overige pensioenvermogens (exclusief ABP). Dat is een bedrag van ongeveer 215 mrd; een derde van 650 mrd. Dat kun je in rekening brengen bij de pensioenfondsen, in ruil voor toekomstige belastingvrijstelling van pensioenen. Zo maken we een eind aan de situatie die toestaat dat er gemiddeld pas 25 jaar nadat het inkomen is verdiend, belasting wordt betaald. Bij een omslagstelsel als in Duitsland gebeurt dat niet.”