Anton Wouters: Fondsen worden teveel afhankelijk van variabelen

“Pensioenfondsen kunnen nog steeds heel prudent beleggen in aandelen waardoor het rendement van de portefeuille op peil kan blijven terwijl de risico’s gecontroleerd worden .”

Anton Wouters zei eind vorig maand het een goede zaak te vinden dat er in het nieuwe FTK sprake is van één contract. “Het is transparanter voor de pensioensector en met name de deelnemers.”

Nu is bekend hoe het kabinet dat nieuwe contract voor zich ziet. Hoe kijkt de ‘belegger’ Wouters – hij is Head Customised & Fiduciairy Solutions van BNP Paribas Investment Partners – naar de voorgestelde regeling?

“De regels hebben direct consequenties voor de dekkingsgraad van de pensioenfondsen. Die gaat in principe achteruit als gevolg van de nieuwe UFR curve. Voeg daarbij dat naar verwachting de UFR verder daalt waardoor de toekomstige verplichtingen duurder worden, hetgeen een verdere daling van de dekkingsgraad betekent en dat de buffereisen voor het vereist eigen vermogen worden verzwaard. Dan kan de conclusie niet anders luiden dan dat het nog moeilijker wordt om het pensioenresultaat op peil te houden en eventueel te indexeren. Ik vrees dat een pensioenfonds vaker in een herstelsituatie terecht komt als gevolg van de nieuwe regels waardoor het moeilijker wordt een waardevast pensioen aan de deelnemers te bieden… Verder gaan er veel meer variabelen een rol spelen dan onder het huidige regime. Zo is het hoger vereist eigen vermogen ook van invloed op de premiestelling evenals het niveau van de UFR curve.. Door alle variabelen aan elkaar te koppelen creëert de wetgever een ingewikkelde puzzel.”

Dat klinkt als een hele uitdaging voor een belegger, die ervoor kan zorgen dat dankzij een optimale verdeling binnen de portefeuille een zo hoog mogelijk rendement gemaakt wordt .

“Ik, en met mij vele pensioenfondsen, heb daar wel enkele ideeën over”, zegt Wouters, “alleen stelt de regelgeving me niet in staat die allemaal te verwezenlijken. Als het moeilijker wordt om te indexeren terwijl je wel de ambitie hebt om te indexeren”, geeft hij als voorbeeld, “zou je het liefst in je beleggingsportefeuille wat meer risico willen nemen.. Maar dat staat de regelgever niet toe als je in een herstelsituatie zit. Het fonds mag dan het beleggingskarakter niet wijzigen. Het nieuwe FTK schrijft daarnaast voor dat je in zo’n situatie elk jaar moet aantonen dat je over tien jaar weer voldoet aan de normen. Als je dat niet kan beïnvloeden door een ander beleggingsbeleid, dan blijf je voor de ontwikkeling van de dekkingsgraad afhankelijk van het huidige beleggingsbeleid en de marktomstandigheden ( zoals de UFR curve ontwikkeling). Het is dan zeker niet uitgesloten dat een pensioenfonds in de situatie van een langdurige herstelperiode terecht komt en op beleggingsgebied met handen en voeten gebonden blijft.

Wat ziet Wouters als alternatief? “Dat pensioenfondsen de mogelijkheid krijgen een op de individuele situatie toegespitst beleid te formuleren, waarin in sommige gevallen het beleid veranderd kan worden, zelfs als dat betekent dat er iets meer risico genomen wordt dan momenteel het geval is.. Daarop kan een dynamisch beleggingsbeleid geënt worden. Dat zal er voor ieder fonds anders uitzien, want de mate van risico’s die genomen kunnen worden is afhankelijk van de oorspronkelijke allocatie, maar ook van de samenstelling van een fonds. In het nieuwe FTK is geen ruimte voor een dergelijk beleid, omdat je wordt gedwongen min of meer binnen de huidige allocatie te opereren en dat is jammer. Daardoor wordt de mogelijkheid om rendementen te optimaliseren, te beperkt.”

Anton Wouters heeft er begrip voor dat de wetgever met enige terughoudendheid kijkt naar het beleggen in risicovolle beleggingscategorieën. “De crisis heeft natuurlijk haar sporen achtergelaten en de pensioenfondsen hebben de terugval van de beurskoersen aan den lijve ondervonden. Maar daar staat tegenover dat ook nog steeds heel prudent belegd kan worden in aandelen waardoor je het rendement van je portefeuille op peil kunt houden. Onder ‘prudent’ versta ik in dit geval dat je bijvoorbeeld het neerwaarts risico gedeeltelijk afdekt in de vorm van aandelenopties, hoewel dat natuurlijk niet gratis is. Dit zorgt zowel voor een beperking van het risico op een groot verlies op de aandelenbeleggingen als voor een vermindering van het vereist eigen vermogen. Kortom, ik zie niet gemakkelijk een snel herstel van de financiële positie van de pensioenfondsen als zij een te defensief beleid moeten gaan voeren. De pensioendeelnemers en gepensioneerden zouden er eigenlijk meer bij gebaat zijn als de huidige portefeuilles doorgelicht mogen worden en kleine aanpassingen zijn toegestaan met het doel een optimaal rendement te realiseren bij een acceptabel risiconiveau.”

GEEN REACTIES