Op de website van het keurmerk staat een selectief lijstje namen van verzekeraars die het keurmerk niet hebben.
Ruim 40 verzekeraars hebben het Keurmerk Klantgericht Verzekeren, meldt de webite. Dat is een gering percentage van het aantal verzekeraars dat in Nederland werkzaam is.
Van het grote deel verzekeraars dat niet over het keurmerk beschikt publiceert 27 namen. Het gaat dan, volgens de keurmerkwebsite om “verzekeraars die enige naamsbekendheid hebben en zich richten op consumenten”.
Wie het lijstje doorneemt, komt echter tot de conclusie dat het een willekeurige greep betreft. Zo vinden we er namen van maatschappijen die exclusief met het intermediair samenwerken en geen direct contact hebben met de eindklant. Een aantal willekeurige voorbeelden: Cardif, Legal & General, Noordhollandsche van 1816, ONVZ en Zwitserleven.
Ook over het criterium ‘enige naambekendheid’ valt te twisten. Zo vinden we naast Allianz Schade en ASR bedrijven als De Laatste Eer, De Nederlanden van Nu, Eno en OZF.
De vraag is in zijn algemeen wat de meerwaarde is van zo’n schandpaal-lijstje. Die vraag speelt hier nog sterker nu het gaat om een organisatie die in het leven geroepen is om bij te dragen aan een beter imago van de branche.
Jan Aikens
