Een schuldsaldoverzekeringen op consumentenkrediet spekt vooral de verzekeraar en de tussenpersoon. De verzekerde zelf heeft er weinig aan. Dit meldt de Belgische toezichthouder op Financiële Diensten en Markten (FSMA) na een onderzoek naar schuldsaldoverzekeringen die verkocht worden bij een consumentenkrediet.
Een schuldsaldoverzekering voor een consumentenkrediet zorgt ervoor dat het resterende saldo van het krediet niet meer afgelost hoeft te worden wanneer de kredietnemer overlijdt. Consumentenkredieten voor bijvoorbeeld een auto, huishoudelijke apparaten en elektronica worden, in vergelijking met een woonkrediet, voor kleinere bedragen en kortere looptijden afgesloten. Een schuldsaldoverzekering is dus vooral nuttig voor mensen die op korte termijn een hoog overlijdensrisico lopen.
Uit een analyse van het aantal schadegevallen in de periode 2011-2015 blijkt echter dat verzekeraars slechts in 0,24 procent van de bestaande contracten een schadevergoeding uitkeerden.
In de betrokken periode ontvingen de onderzocht verzekeraars jaarlijks gemiddeld 65 miljoen euro premies. Slechts 12 procent daarvan diende voor uitkering van schadevergoedingen. Bij één verzekeraar bedroeg dit slechts 1,16 procent; bij andere verzekeraars benaderde dit 20 procent.
Meer dan de helft van het premiebedrag, 35 miljoen euro, ging naar de betaling van kosten en commissie. Bij één verzekeraar maakten de kosten en commissie meer dan 70 procent uit van de premies die de verzekeringnemers betaalden.
De resterende 35 procent van het premiebedrag is winst voor de verzekeraar, met uitzondering van eventuele beperkte premies die de verzekeraar betaalt aan een herverzekeraar.
Slechte communicatie
Uit de eerste vaststellingen van het onderzoek is ook gebleken dat er zelden duidelijk gecommuniceerd wordt over het bedrag van de commissielonen. Bovendien kunnen de hoge vergoedingen ertoe leiden dat de verkopers van deze verzekeringen – die in heel wat gevallen ook als verkoper van het consumentenkrediet optreden – het belang van de cliënten onvoldoende centraal stellen.
Bron: FSMA
