Adviseur moet de klant (aanwijsbaar) voldoende informeren over verschillende arbeidsongeschiktheidscriteria. Zo niet, dan mag verzekerde rekenen op beroepscriterium.
Opvallend is dat in de zaak waarover de rechtbank Den Bosch moest oordelen de verzekering werd afgesloten op een moment dat het beroepscriterium nog niet bestond. De tussenpersoon kon een dergelijke verzekering dus nog niet adviseren.
Toch mocht volgers de rechtbank de verzekerde ervan uitgaan dat hij bij arbeidsongeschiktheid zonder beperking op een uitkering mocht rekenen.
De rechtbank: “Bij een arbeidsongeschiktheidsverzekering gaat het om een verzekering die voorziet in de dekking van een omvangrijk (inkomens)risico, waarvoor een flinke premie moet worden betaald. Gelet hierop had het op de weg van detussenpersoon gelegen om verzekerde bij het aangaan van de verzekering te informeren over het onderscheid tussen de verschillende criteria voor arbeidsongeschiktheid, het belang daarvan voor de hoogte van de te ontvangen uitkering en de mogelijkheden voor verzekerde om de door hem gewenste dekking te verkrijgen. Indien de gewenste dekking niet bestond of niet mogelijk was, had de adviseur de verzekerde ook daarop moeten wijzen. In ieder geval mocht verzekerde verwachten dat dit zou gebeuren, te meer nu hij aan de tussenpersoon kenbaar had gemaakt dat dit voor hem een essentieel onderdeel betrof. Zonder enige waarschuwing voor het tegendeel hoefde verzekerde, gezien het voorgaande, niet te verwachten dat hij een verzekering met arbeidsongeschiktheidsdekking gebaseerd op het criterium ‘passende arbeid’ zou hebben gekregen.
Ook wordt de adviseur verweten dat hij geen actie nam toen er wel een product op basis van beroepsarbeidsongeschiktheid op de markt kwam. “Tevens mocht – in het geval dat verzekerde in 1995 opdracht heeft gegeven tot het sluiten van een beroepsarbeidsongeschiktheidsverzekering, maar die verzekering op dat moment nog niet bestond – naar het oordeel van de rechtbank van de adviseur worden verwacht en
gevergd dat hij het later op de markt komen van de door verzekerde gewenste verzekering onder de aandacht van verzekerde zou brengen. In die situatie was de adviseur er immers van de op de hoogte dat verzekerde een bijzonder belang had bij uitbreiding van de dekking op dat punt, die hij immers van het begin af aan gewenst had.”
