Als eerste binnen de financiële markt hebben verzekeraars een onderzoek ingesteld naar de oorzaken en gevolgen van de kredietcrisis. Hoewel de solvabiliteit van verzekeraars niet direct in gevaar kwam, heeft het Verbond een aantal lessen uit de crisis getrokken. In het belang van een gefundeerde analyse heeft de sector onder meer gebruikgemaakt van de expertise van The Boston Consulting Group (BCG). BCG heeft in het rapport ‘Bouwen aan een meer crisisbestendige verzekeringssector in Nederland’ vier aanbevelingen opgenomen die alle door de sector worden overgenomen.
Samengevat, luiden deze aanbevelingen:
- meer focus op de risico’s die samenhangen met perioden van sterke groei, door BCG ‘bubble management’genoemd. Management en toezichthouder moeten actief zoeken naar onderdelen van een bedrijf die snel groeien en (zeer) hoge rendementen tonen. Ook moeten in goede tijden meer financiële reserves kunnen worden opgebouwd om perioden van krimp op te vangen;
- actievere rol van toezichthouders. Desnoods ingrijpen waar een sterke toename van risico’s wordt gesignaleerd, maar wel zo mogelijk in internationaal gecoödineerd verband;
- risicomanagement moet op topniveau geborgd zijn in de onderneming. Risicomodellen moeten daartoe transparanter en zo mogelijk simpeler worden;
- dochtermaatschappijen moeten zelfstandig solide gekapitaliseerd zijn. Dit vergroot de financiële weerbaarheid van de verzekeringssector als geheel.
Daarnaast heeft het Verbond van Verzekeraars zich ook gebogen over onderwerpen als het toezicht, boekhoudregels, beloningsbeleid en de omgang met de klant.De belangrijkste conclusies op deze terreinen zijn:
- het Europees toezichtkader Solvency II moet versneld worden toegepast;
- de boekhoudregels IFRS moeten worden gemoderniseerd met oog voor ongewenste pro-cyclische effecten van dit systeem;
- rating agencies moeten onderworpen worden aan onafhankelijk toezicht;
- in het contact met klanten moet nog meer aandacht worden gegeven aan de relatie tussen risico en rendement;
- hoewel het beloningsbeleid een ondergeschikte rol heeft gespeeld bij de kredietcrisis, zal de verzekeringssector in dialoog met DNB de structuur van het beloningsbeleid tegen het licht houden.
De sector ziet deze aanbevelingen en conclusies als het startpunt voor een discussie over een nieuwe financiële architectuur. Omdat de verzekeringssector zich in een groot aantal opzichten wezenlijk onderscheidt van de bank- en pensioensector, zullen de voorstellen van deze financiële partijen waarschijnlijk niet op alle punten met onze plannen samenvallen. Maar wat alle partijen ongetwijfeld bindt, is het verlangen om de maatschappelijke schade van een volgende crisis op de financiële markten te beperken.
