Betaalde een adviseur met 3 fte’s vorig jaar nog 910 euro, in 2013 kost hem het doorlopend toezicht 1568 euro.
Een kantoor met 10 fte’s ziet de kosten stijgen van 1855 euro in 2012 naar 3273 euro in 2013. Een deel van de verhoging is te verklaren door de toename van de toezichtsinspanningen, maar de belangrijkste reden voor de verhoging is de nieuwe wet op het financieel toezicht die vorig jaar is aangenomen. De wetgever heeft toen besloten sterk te bezuinigen op de bekostiging door het rijk van het toezicht. Dat geldt zowel voor de financiering van de AFM als van DNB. (zie ook: Markt krijgt blanco cheque voor toezichtkosten opgelegd). Voor verzekeraars zullen de verhogingskosten dus nog explosiever stijgen, zeker omdat in de tarifering rekening moet worden gehouden met het ‘draagkrachtbeginsel’. Grotere ondernemingen betalen meer voor het toezicht dan kleinere.
Binnen de beroepsgroep van adviseurs/bemiddelaars is dat draagkrachtbeginsel ook te herkennen, al zijn de relatieve verschillen gering. Een kantoor met één fte ziet bijvoorbeeld de kosten stijgen met ‘slechts’ 69% van 640 naar 1081 euro.
.
Het tarief is opgebouwd uit drie onderdelen:
- een basistarief (nul fte’s) van € 750
- een variabel tarief afhankelijk van het aantal fte’s
- een naheffing over 2012 van 17,4% over het factuurbedrag van 2012.
Het variabele tarief per fte bedraagt 220 euro voor kantoren tot en met 20 fte’s. Voor kantoren met 21 tot 200 fte’s is het tarief per fte 200 euro. Vanaf dit jaar zijn er ook variabele tarieven vastgesteld voor ondernemingen met meer dan 200 fte
