Tijdcapsules
Sinds ik werkzaam ben in de verzekeringsbedrijfstak heb ik ieder jaar een tijdcapsule gevuld met de meest opmerkelijke zaken die mij dat jaar waren opgevallen. Ik kan nog jaren schrijven over zulke zaken.
Ook de tijdcapsules maken deel uit van de collectie die Assurantiemuseum De Verzekeringskamer in beheer heeft. Ik kom dus doorlopend zaken tegen die het daglicht niet kunnen velen. Onderstaand relaas breng ik naar buiten, omdat ik hoop dat ik anderen kan waarschuwen voor de gevaren van “het snelle geld“.
Het is altijd weer een fikse klus om beleggers te vinden die vertrouwen hebben in een nieuw project.
En dan is het natuurlijk heel verleidelijk om – zoals vroeger wel het geval was – een persoon van goede reputatie als referentie of ter aanbeveling te kunnen noemen.
Vermogende prinsen, graven en baronnen konden zo niet zelden nog een extra bijverdienste realiseren.
En wie zou nou niet geloven dat er sprake is van een spectaculaire belegging als Reinder Zwolsman in de Raad van Commissarissen zit ?
Ik begon mijn carrière in het verzekeringsvak in 1968 als jongste bediende bij verzekeraar Hollandsche Lloyd in Amsterdam. In de daarop volgende 40 jaren heb ik moeten vaststellen dat de creativiteit van oplichters werkelijk geen grenzen kent.
En natuurlijk werd ik regelmatig zelf geconfronteerd met lieden die pogingen deden om de naam van de befaamde verzekeringsmarkt Lloyd’s of London te gebruiken (misbruiken).
Ik beschreef al eens eerder hoe Dirk Scheringa de goede naam van Lloyd’s gebruikte om goede sier te maken met een verzekeringsvorm die later de naam : koopsompolis heeft gekregen. Het betrof een verzekering tegen werkeloosheid, overlijden en arbeidsongeschiktheid, waarvan slechts een marginaal onderdeel van de dekking bij Lloyd’s Underwriters was gedekt. Maar omdat Frisia alle nog komende jaarpremies in één klap voldeed, werd het bedrag van de financiering overeenkomstig vergroot. De koopsom werd via Frisia financieringen via een stro-firma overgeboekt naar een buitenlandse bankrekening van Scheringa c.s.
Zie findinet : Scheringa ondanks alles nog steeds op vrije voeten
Een andere poging om het vertrouwen van beleggers te winnen, werd ondernomen door een zich als professioneel consortium presenterende organisatie.
Met advertenties werden beleggers aangemoedigd om aandelen te kopen voor het bouwen van energiecentrales in Afrika. Ter aanbeveling werd gemeld dat de verzekering was ondergebracht bij Lloyd’s of London.
U zult begrijpen dat ik daaraan resoluut een einde heb gemaakt door de Wettelijk vertegenwoordiger in te schakelen.
REVERSE CONVERTIBLE RETENTION INSURANCE
Op enig moment werd ik gebeld door een man die zich Mantiri noemde. Hij was op zoek naar een makelaar die voor hem een dekking bij Lloyd’s kon verzorgen op basis van een Reverse Convertible Retention Document.
Ik had er nog nooit van gehoord, dus heb ik bij Lloyd’s getracht informatie in te winnen.
Onze Lloyd’s broker kwam niet verder dan een herverzekeringsvorm waarbij de financiële draagkracht van een financierder wordt gegarandeerd aan derden.
Vergelijkbaar met een bankgarantie.
LIBANON
Omdat ik altijd eerst wil snappen wat men wil dekken en waartoe wij ons – namens Lloyd’s of London – verplichten, heb ik de heer Mantiri ontmoet.
Kern van de zaak was dat hij op zoek was naar rijke ondernemers, die interesse hadden voor een geldlening van multimiljonair Zumbaidi uit Libanon/Beiroet. Deze rijke ondernemers zouden dan maar een zeer kleine rente verschuldigd zijn. In islamitische kringen was het namelijk ongepast om rente te vragen over geld dat je niet nodig had. Mantiri had dit gat in de markt ontdekt en Zumbaidi was bereid hypotheken aan vermogende Nederlanders te verlenen, mits er voldoende zekerheid zou bestaan omtrent hun solvabiliteit.
Omdat ik nog steeds niet begreep welk risico Lloyd’s dan zou moeten verzekeren, verzocht ik Mantiri om het mij nogmaals in praktische zin uit te leggen. Het bleef voor mij bancaire kletspraat, dus ik heb toen besloten dat het risico onverzekerbaar was.
Maanden later las ik in Dagblad De Telegraaf dat tientallen Nederlandse rijke families waren opgelicht door de heer Mantiri en de heer Zumbaidi. Op voorstel van Mantiri hadden zij bij Zumbaidi een leningsverzoek ingediend op basis van een minimale rente. Omdat Zumbaidi alleen leningsverzoeken wenste te beoordelen indien de kandidaat in staat was om 10 % van het te lenen bedrag in depot te storten, was iedereen verplicht dat bedrag eerst over te maken aan Mantiri. Terugbetaling zou geschieden zodra de lening was toegekend.
Afgewezen aanvragers kregen een boete gelijk aan het bedrag in depot.
Voorts moesten de kandidaten een verklaring van hun Nederlandse bank aanleveren, zodat Zumbaidi 100% zekerheid had over de solvabiliteit van de geldleners.
Dus had iedereen d.m.v. een kopie bankafschrift aangetoond dat er sprake was van een aanzienlijke solbabiliteit.
Zumbaidi wees alle aanvragen af, omdat hij specifiek een verklaring had geëist die afkomstig was van De Nederlandse Bank.
Het geld in depot verviel vervolgens aan Zumbaidi en Mantiri en zo verdwenen zij met tientallen miljoenen uit zicht: ongrijpbaar en juridisch niet aan te pakken, want één van de voorwaarden was dat een verklaring van DNB zou worden aangeleverd. En wie op een solvabiliteitsverklaring van DNB wacht, die kan blijven wachten.
Met een polis van Lloyd’s natuurlijk maximale zekerheid…
Mantiri had dus met een Reverse Convertible Retention Insurance verzekering van Lloyd’s willen bereiken dat hij dankzij een veronderstelde rug-dekking bij Lloyd’s of Londen nog meer rijke klanten had kunnen verleiden om met Zumbaidi in zee te gaan. Want “Als Lloyd’s er bij betrokken is, dan moet het sprookje toch wel kloppen!….”
En zodra blijkt dat mensen bij de neus zijn genomen, dan wijst iedereen natuurlijk naar de meest gerenommeerde betrokkene, waarvan je toch mocht verwachten dat die haar goede naam niet zou hebben verbonden aan dubieuze praktijken: Lloyd’s of London
De pers zou zich gehaast hebben om Lloyd’s te wijzen op hun morele plicht om diepgaand onderzoek te doen, alvorens zij garantieverzekeringen afsluiten voor beleggingsproducten.
Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gefaald
Gelukkig hadden wij dat tijdig gedaan, want als je het risico niet kunt inschatten, dan moet je er geen geld aan willen verdienen.
Een goede reputatie komt te voet, maar gaat te paard !
Meer van zulke verhalen treft u aan op deze pagina : Memories
