Tijdcapsule 1989 : Schaamteloze oplichting alsnog aangetoond

Deel 24 uit de verhalenreeks Memories
ADFIZ (opvolger van de N.V.A.) is op 27 juli 2020 geïnformeerd over de inhoud van onderstaand artikel.
Zo ook :
– de heer Jurjen Oosterbaan Martinius van D & O.
– de Belgische zusterorganisatie van de NVA :  Feprabel aan wie ik veel dank
verschuldigd ben.
Findinet acht zich gebonden aan de verplichting om willekeurig welke reactie van deze partijen onverwijld te plaatsen in de onderstaande velden :

Op 30 juli ontkent Jurjen dus niet wat er heeft plaatsgevonden onder zijn regie !
Dat is prijzenswaardig!
Maar geen “Sorry”, geen excuses. Geen toezegging om de schade alsnog te vergoeden.
Op 31 juli 2020 is nog geen reactie ontvangen van Adfiz.

Vrouwen die seksueel misbruikt worden, durven pas jaren later hun verhaal te vertellen.
Schaamte over de gebeurtenissen leiden tot langdurig zwijgen.
En als er dan uiteindelijk eens over wordt gesproken, is het vaak veel te laat om de dader nog te veroordelen. Harde bewijzen ontbreken, daders of getuigen zijn al overleden.

ME TOO
Oprah Winfrey vond de kracht om de kat de bel aan te binden.
Dankzij haar ME TOO-beweging is het onderwerp van seksueel misbruik bespreekbaar geworden.

Momenteel staat de sportwereld zwaar onder vuur vanwege misstanden tijdens de training.
Niet alleen seksueel misbruik, maar ook schelden, schoppen en slaan blijken in de afgelopen jaren schering en inslag te zijn geweest bij honderden minderjarigen.
Eindelijk doen deze (inmiddels volwassen) dames 15 jaren na dato hun mond open.

YOU ALSO ?
Ik ben sinds 1968 werkzaam in de verzekeringsbedrijfstak. Ik verkocht mijn verzekeringsbedrijf in 2006 aan Deltalloyd en in de tussenliggende jaren heb ik heel wat list en bedrog meegemaakt.

Tijdcapsules
Ieder jaar heb ik een tijdcapsule gevuld met de meest opmerkelijke zaken die mij dat jaar waren opgevallen. Ik kan dagelijks nog jaren schrijven over zulke zaken.

Ook de tijdcapsules maken deel uit van de collectie die Assurantiemuseum De Verzekeringskamer in beheer heeft. Ik kom dus doorlopend zaken tegen die het daglicht niet kunnen velen. Onderstaand relaas breng ik als eerste verhaal naar buiten, omdat ik hoop dat ik zo een bijdrage te kunnen leveren aan het bespreekbaar maken van misstanden zoals thans nog steeds plaatsvinden. Misstanden die nog steeds niet boven water komen omdat de overheid en ook de brancheverenigingen daar met de dikke billen van het voltallige bestuur bovenop blijven zitten.

JAARLIJKS EEN GENOMINEERDE
ik heb wel eens gepleit voor het instellen van een noodzakelijke kandidaat voor permanent of tijdelijk royement voor minimaal één lid van NVA, NBVA, NVGA, Verbond van Verzekeraars of de branche verenigingen.
Als je door collega’s gekandideerd kan worden om tijdens een jaarvergadering van de club én publiek geroyeerd te worden omdat je de goede naam van de club niet maximaal hoog hebt gehouden, dan kijk je wel drie keer uit voor je de boel gaat belazeren.
Met andere woorden : onderstaand artikel is feitelijk een oproep om je mond open te doen als je hebt vastgesteld dat een collega knollen voor citroenen verkoopt, of nog erger : de boel zit te belazeren.
Maar daarvoor kon ik de handen indertijd niet op elkaar krijgen. Wat mij wel is overkomen, dat is dat het bestuur van de NVA tijdens mijn lidmaatschap aantoonbaar nooit iets zinnigs heeft ondernomen als er stront aan de knikker was.
Letterlijk ieder misdrijf werd met de mantel der liefde bedekt, binnenskamers gehouden.

VOORBEELD VAN LAMLENDIG GEDRAG DOOR EEN BRANCHE VERENIGING: 
Op 11 oktober 1989 verzond de N.V.A. zoals gebruikelijk haar Nieuwsbrief onder de noemer “N.V.A. Intern”.
Op pagina 5 van deze Nieuwsbrief stond de navolgende advertentie :
FEPRABEL
Deze Antwerpse makelaar, lid van de Belgische zustervereniging Feprabel was dus op zoek naar een koper voor zijn onderneming. Daarin werd met name gerefereerd aan het feit dat vanaf 1992 grensoverschrijdende verzekeringsdiensten in de EU konden worden aangeboden.
Aangezien mijn verzekeringsbedrijf (Lugt Sobbe & Co. / Eurolloyd) in Nederland reeds samenwerkte met meer dan 3500 onafhankelijke tussenpersonen, meende ik hier een kans te zien om ook op de Belgische markt onze voortreffelijke diensten aan te bieden.
Voor het leggen van contact moest ik een brief aan de NVA zenden onder vermelding van “Belgisch Assurantiekantoor“.
Zo gezegd, zo gedaan.

DE ONTKNOPING 
Vervolgens ontving ik per telefax een uitnodiging om kennis te komen maken met de directie van de desbetreffende onderneming: Hoogachtend, J. Verdijck te Antwerpen.

 

De heer J. Verdijck bleek zelfs secrectaris generaal te zijn van het eerdergenoemde Feprabel, de Belgische zustervereniging van de NVA.

 

In zijn directiekantoor hing prominent een foto van zijn Grand Banks motorjacht, dat op dat moment bezocht werd door een filmster.

1990 : Overname
De onderhandelingen hebben geresulteerd in overname van de portefeuille die J. Verdijck had opgebouwd.
Makelaar Verdijck had zelfs een bescheiden aantal agenten (in België: makelaars) die gebruik maakten van zijn verbindingen met de London Market.

Rechts op de foto : Meester oplichter Jacques Verdijck

MODERNISEREN, AUTOMATISEREN
Dus betaalden wij een forse som geld voor het bedrijf. Ik huurde en verbouwde een fraaie kantooretage op de prestigieuze Meir. Vernieuwde het meubilair totaal. Breidde het personeelsbestand uit met gecertificeerd management. En aangezien de Belgische Overheid zich liet bedienen van een onbegrijpelijk woud aan belastingen (taksen), heb ik speciaal voor de Belgische activiteiten een IT-systeem geschreven dat dit accuraat kon verwerken (realXS ofwel real access software).
Een Naamloze vennootschap werd opgericht, want een magere Besloten Vennootschap was voor ons geen optie. Jacques Verdijck (Jaak) toonde zich een trots en tevreden man met deze transactie.

INBRAAK
In 1992 bleek ons dat er was ingebroken op onze etage en in onze burelen.
Er werd niets vermist, dus de dieven waren blijkbaar onverrichter zake weer huiswaarts vertrokken.

KLANTVERLIES
In de loop van 1993 bemerkten wij dat talloze klanten zonder enige aanleiding hun lopende verzekeringen lieten oversluiten naar een andere makelaar. In eerste instantie ging het om 1 of twee klanten per dag, maar na verloop van tijd vielen dagelijks tientallen enveloppen in de bus : mededelingen van verzekeraars dat een klant een andere makelaar had aangewezen. Wij werden structureel bestolen!

AANLEIDING
Aangezien wij van mening waren dat geen makelaar onze dienstverlening nog zou kunnen verbeteren, hebben wij alle klanten een circulaire gezonden met het verzoek om ons te informeren indien en zodra men door derden benaderd werd voor het oversluiten van de lopende verzekeringen.

INVAL VAN DE BELASTINGDIENST
Vrijwel gelijktijdig meldden zich ambtenaren van de fiscus. Men vermoedde dat er bij ons op kantoor gefraudeerd werd met de aangifte van de namens hen geïncasseerde belastingen.
Alle communicatie werd afgesloten, fax, telefoon, telex. Niemand mocht nog naar buiten om te lunchen.

Voor wie dat niet weet :
Voor de casco-dekking van een motorrijtuigverzekering zijn in België wel 3 verschillende soorten belasting verschuldigd. En voor de WA-dekking gelden andere taksen.
Taks van het rode kruis, Riziv , invalidentax, WA-taks, Taks der Domeinen.
En dat allemaal per branche in wisselende percentages te berekenen. Soms verschuldigd door de klant en soms verschuldigd door de verzekeraar.
Ga er maar eens aan staan.
En als er sprake is van een buitenlandse verzekeraar, dan is tevens een Corporate tax verschuldigd.

Voor iedere onderdeel van een verzekeringspakket gelden specifieke taksen en percentages.
Los dat maar eens op bij een zakelijk verzekeringspakket.

PAKKANS MAXIMAAL
Met andere woorden : de kans dat de afdrachtsplichtige ergens een foutje maakt, is in Belgie gemaximeerd. Iedere verzekeraar of makelaar te België weet dat en dus gaat men met de inspecteur rond de tafel zitten om te onderhandelen over de hoogte van de definitieve aanslag. Een beetje toegeven en wat schoffelen…….
Maar zo werkt dat dus niet bij “Ollanders”. In ieder geval niet bij mij en ik liet hen dus gewoon hun werk doen.
Met andere woorden : de hele administratie werd omgeploegd op zoek naar de fouten die wij mogelijkerwijs hadden gemaakt bij het berekenen van al die verschillende tarieven voor al die verschillende branches. Die fouten werden dus niet gevonden. Computers maken geen fouten!

OP DE FRANC NAUWKEURIG
Duizenden facturen werden doorgeworsteld, maar tot hun stomme verbazing werd nergens een franc te weinig taks in rekening gebracht en – dat was nog verbazingwekkender – alle berekende taksen waren dat jaar inderdaad afgedragen aan de juiste instanties.
De ambtenaren stelden vast dat alles op orde was (“wij geheel in regel waren”) en dat vonden zij eigenlijk helemaal niet leuk (anders : “dat vonden zij niet plesant”).

POLITIE AAN DE DEUR
Vervolgens kwam de politie aan de deur. Er was sprake van een aangifte wegens valsheid in geschrifte in de jaarstukken die bij de Kamer van Koophandel waren gedeponeerd.
En inderdaad bleek mij dat de jaarstukken van de N.V. aldaar waren gedeponeerd, waren voorzien van vervalste handtekeningen.
Echter : Deze stukken waren inderdaad niet door mij / de N.V. ter deponering bij de Kamer van Koophandel aangeboden.
De grote vraag was dus : hoe had dit kunnen gebeuren ?

CRISIS MANAGEMENT
Wat een toestanden!
1) Met het O.M. op de stoep ivm de valsheid in geschrifte.
2) En de fiscale opsporingsdienst in huis.
3) terwijl de portefeuille dagelijks wordt leeggeroofd, zodat de basis van de bron van inkomsten onder je ogen wegsmelt….
4) Verzekeraars die weigeren te vertellen waarom onze cliënten hun verzekeringen oversluiten naar een andere makelaar….. en weigeren te vertellen wie dat is.

Ja, het waren hectische tijden. Zie je hoofd nog maar eens koel te houden onder zulke omstandigheden!

DE CIRCULAIRE WERKT EN HET VERRAAD KOMT BOVEN TAFEL
En op een dag werden wij gebeld door een klant die wij genoemde circulaire hadden gezonden. Hij had net (“zojuist”) een brief ontvangen van een makelaar die zich kandideerde om de verzekeringen te continueren.
In de brief werd verwezen naar een bijlage.
De meeste leden van de Vereniging Amicale (eigenaren van Grand Banks Motorjachten) hadden de verzekeringen voor hun jachten lopen bij het verzekeringsbedrijf van hun voorzitter Verdijck, dus deze mensen werden in de aanhef overdreven aangesproken met zoiets als “Waarde kapitein, beste Jerome“.
Het betrof een aanbeveling die was opgesteld door de heer J. Verdijck, die ter nadere aanbeveling zijn visitekaartje had aangehecht. In zijn aanbeveling werden aan ons adres beschuldigingen geuit over financiële wantoestanden, wanordelijkheden, enfin: die Ollanders waren gewoon niet te vertrouwen, dus men deed er verstandig aan om snel over te stappen naar de firma Meulemans………….. je bedenkt het niet.

GEJAT : DE KLANTENADMINISTRATIE
Thans was dus helder wie de inbreker was geweest en wat de inbreker had gestolen:
hij had een kopie gemaakt van ons klantenbestand.
Verdijck bleek bij justitie ook de aangifte te hebben gedaan vanwege vermeende valsheid geschrifte : die had hij zelf in scene gezet.
Met fröbelwerk had hij kopie-documenten vervaardigd waarop handtekeningen waren geplaatst die beslist als Vals konden worden gekenmerkt. Daaronder tevens zijn eigen handtekening.
Ook de belastingdienst was op zijn aangeven bij ons binnengevallen.
En dat allemaal om onze aandacht af te leiden van het feitelijke doel : de vervreemding van de portefeuille waarvoor ik hem in 1990 een hoge koopsom betaalde.

MILJOEN VERLIES
Dankzij ingrijpen van onze advocaten (De Brauw Blackstone Westbroek) heb ik de heren  Verdijck en Meulemans kunnen dwingen om mijn klantenbestand met rust te laten.
Maar toen wist ik nog niet dat alles vooraf zo was bedacht.
Op dat moment waren mijn juridische kosten en verliezen aan inkomsten reeds opgelopen tot meer van (omgerekend) een miljoen Euro. Met dank aan de NVA!

Lid van de NVA sinds 1935 of nog langer
Omdat ik van meet af aan vermoedde dat hier sprake was van een vooropgezet plan,
heb ik de NVA verzocht mij een kopie te verstrekken van de adverteerder die in 1989
een advertentie had geplaatst in NVA intern.

VERNIETIGD
Maar de NVA kon mij niet meer van dienst zijn omdat correspondentie met adverteerders al lang geleden zou zijn vernietigd. Aldus de heer Jurjen Oosterbaan Martinius van de NVA.

FACTURERING
Op mijn verzoek te bevestigen dat de adverteerder inderdaad de heer Verdijck was, werd mij bij monde van de de heer Jurjen Oosterbaan Martinus te verstaan gegeven dat de NVA mij daarover geen informatie wenste te verstrekken ivm privacy regels.

Dat een lid van de NVA dankzij een advertentie in “NVA – Intern” slachtoffer was geworden van pure oplichting, was voor de NVA niet relevant. Zelfs een pleidooi van Feprabel-secretaris Van Dijk werkzaam bij de Belgische zustervereniging, mocht niet baten.

Kantoor Henri Meulemans uit Deurne/Antwerpen

TIJDCAPSULE GEVONDEN BIJ DE NVA
Pas jaren later, nadat de heer Jurjen Oosterbaan Martinius als secretaris van de NVA was afgezwaaid om zich als zelfstandig ondernemer te vestigen, werden mij de stukken alsnog toegezonden door een klokkenluider die bij de NVA werkte. Er was blijkbaar ook bij de NVA een tijdcapsule gevonden. Welk één schurkenstreek was mij geleverd door Oosterbaan Martinius!
Deze stukken betreffen:

A)  een VERTROUWELIJK verzoek van makelaar Meulemans d.d. 11 juli 1989, waarin hij informeert of de NVA interesse heeft om een advertentie te plaatsen ivm de verkoop van zijn kantoor, waarvan hij node afscheid moet nemen omdat hij geen opvolging heeft.
Waarom zoiets vertrouwelijk moest blijven, werd mij meteen duidelijk.
Klaarblijkelijk heeft de NVA hem vervolgens gemeld dat zij daaraan volgaarne hun medewerking verlenen, want voorts ontving ik
B) een brief van Meulemans d.d. 26 juli 1989, waarin de heer Meulemans hen de advertentietekst doet toekomen. En deze werd vervolgens overgenomen in NVA intern van 11 oktober 1989.
Wie het niet wil geloven, kan deze stukken inzien via deze link en deze link.

Plotseling kwam de aap uit de mouw:
Niet Verdijck BVBA, maar Meulemans BVBA was de adverteerder die bij de NVA zijn bedrijf te koop had aangeboden. Meulemans had vervolgens de reacties aan Verdijck doorgezonden.
Meulemans en Verdijck hadden van meet af aan het plan om de portefeuille van Verdijck eerst te verkopen aan ‘een sukkel uit Olland’. Vervolgens zou de portefeuille weer ‘legaal’ verworven kunnen worden door Meulemans. De klanten zouden toch meteen het advies van Verdijck opvolgen als hij zou aanbevelen om niet bij die Ollanders te blijven.
Met als resultaat: gratis geld en de portefeuille behouden!
Beide samenzweerders woonden te Deurne en dat schept een band.


Dankzij de NVA: Sukkel uit Olland
Met mijn transparantie over deze en andere verhalen hoop ik de lezers te motiveren om hun branchevereniging schriftelijk te vragen om op te treden als misstanden worden geconstateerd. Wordt er niet opgetreden, breng de kwestie dan te berde tijdens een ledenvergadering en laat hen verantwoording afleggen ten overstaan van alle leden.
Ik heb het al die jaren diep betreurd dat ik al die kwakzalvers hun gang heb laten gaan, zodat zij nog langer de tijd kregen om hun verantwoordelijkheden te ontlopen.

Hadden de besturen tijdig en adequaat opgetreden, dan zouden ons vele schandalen zijn bespaard. En dan waren de Ministeries niet genoodzaakte geweest om ons steeds meer toezichthouders en regels op te leggen.

Meer van zulke verhalen treft u aan op deze pagina : Memories

GEEN REACTIES