Omdat intimi mij wel eens vragen naar mijn zakelijke herkomst, heb ik een aantal wapenfeiten op een rijtje gezet.
Mijn zakelijke geschiedenis begon in London, bij Lloyd’s of London.
Underwriter David Harman van het gelijknamige Assurantie-Syndicaat, heeft mij indertijd (1969) uitgenodigd bij hem in de Underwriting Box een paar dagen te ervaren hoe het is om Underwriter te zijn.
Deze ervaring heeft mij enorm geholpen te begrijpen hoe belangrijk het is dat men elkaar onderling optimaal kan vertrouwen.
Wie dat vertrouwen weet te winnen, wordt maximaal gesteund door de Underwriters.
Wie dat vertrouwen beschaamd, dan vertrekken.
Dat betekent niet dat je het altijd eens moet zijn met de Underwriters. Zo heb ik ooit gemerkt dat een Underwriter (Les Rock van Hermitage Syndicate) zaken deed met een collega van mij in Nederland, die zowel de Underwriters als de klanten zat op te lichten.
Ik heb toen geëist dat Les Rock geen zaken meer zou doen met deze collega.
Les Rock liet zich door mij de les niet lezen, zo liet hij mij weten tijdens een diner.
Vervolgens heb ik hem voor de keuze gesteld : Ofwel zaken doen met mij en niet met de collega. Dan wel zaken doen met de collega en niet met mij.
Les ontvlamde als een vulkaan en uiteindelijk stonden bij aan tafel woedend te discussiëren.
Dat liep dus niet goed af.
Ik heb hem nooit meer gesproken.
In 1970 nam ik te London deel aan een cursus over Lloyd’s of London:
Cursisten van onze groep, die deelnamen aan de “Overseas Lloyd’s Correspondents Course”.
Over mijn geliefde Lloyd’s of London zijn meerdere films en video’s gemaakt.
Met name om uit te leggen dat Lloyd’s of London geen verzekeringsmaatschappij is, maar een marktplaats waar verzekeraars onafhankelijk van elkaar zaken doen met makelaars.
Vergelijkbaar met de Assurantiebeurzen van Amsterdam en Rotterdam.
Zie onze publicatie : De Gouden eeuw van de Assurantiebeurs.
De meest memorabele is naar mijn mening deze film uit 1980: Universal Risktakers
In deze film van de BBC wordt een realistisch beeld geschetst van
de verzekeringsmarkt, de te verzekeren risico’s, de gevaren, het aanstellen
van nieuwe leden (members) zoals het altijd is gegaan.
Het is ook de markt zoals ik die zelf vele jaren heb bezocht sinds ik in 1969 aan de slag ging bij Lugt Sobbe. In 1982 verstrekte Lloyd’s mij een exemplaar van deze 16 mm film, die was vervaardigd voor het vertonen in een bioscoop.
Bijzondere film, met een bijzonder tintje
Dankzij deze film kwam ik een getuige op het spoor, die voor Lugt Sobbe welhaast een
bedrijfsreddende verklaring kon verstrekken: de leverancier van een projector.
Ben je nieuwsgierig geworden ? Lees dan eens deze publicatie : Geluk bij een ongeluk
Recentere video’s over Lloyd’s zijn : Inside Lloyd’s en How the Market Works.
Mijn overgrootvader Bastiaan van Ommen, was medeoprichter van ons bedrijf dat de naam Lugt Sobbe & Co had. Samen met de heren Lugt, Sobbe waren zij de drie firmanten van het bedrijf uit 1835.
Zij hielden kantoor in het monumentale kantoorgebouw, gelegen aan de Herengracht 573.
Tot op de dag van vandaag een Rijksmonument met onschatbare waarde. Wie wel eens in het Tasjesmuseum is geweest, bevond zich dus in het kantoor van mijn overgrootvader.
Zie prentenboek: LINK
Mijn overgrootvader reisde vrijwel continue door heel Europa en verzamelde op deze wijze volmacht-aanstellingen bij honderden verzekeringsmaatschappijen.
Hij kon zo fabrieken verzekeren in Nederland. Oogsten in Ned. Indië. Scheepsladingen centrales voor het opwekken van Electriciteit en Handelsondernemingen als Heybroek, Spoorrails uit Duitsland.
En zo bedacht hij ook de Regenverzekering voor evenementen en vakantiegangers.
Een fraai verhaal is dat de Nederlandse Spoorwegen een spoorlijn hadden geopend van Amsterdam via Haarlem naar Zandvoort.
Maar dat was geen succes, want te Amsterdam konden ze niet weten of het strandweer zou zijn bij aankomst in Zandvoort.
En zo ontstond de regenverzekering.
“Wilt u een kaartje met of zonder regenverzekering?” vroeg de lokettist dan. En duizenden mensen betaalden graag 5 cent meer voor een kaartje MET.
Waarom vertel ik dit verhaal ?
Toen ik vele jaren later bij het bedrijf kwam werken, stond het bedrijf er heel slecht voor.
De oorlogsjaren hadden een groot gat geslagen in de vermogenspositie van het bedrijf.
Grote klanten vielen langzaam maar zeker af nadat zij waren overgenomen door grote multinationals.
Mijn vader had bedacht dat die oude regenverzekering mogelijk kon worden ingezet als publiciteits-trekker. Regelmatig stond hij met een regenmeter op voetbalvelden, bij optochten, muziekfestivals en feesten. Natuurlijk waren de plaatselijke kranten geïnteresseerd om te weten waarom die man daar stond met een grote buis op de grond.
Altijd met een paraplu op om de aandacht te trekken.
En die kreeg hij. In talloze kranten verscheen hij met zijn regenmeter in aanslag.
Doorgaans bleef het droog, maar niet zelden was hij genoodzaakt duizenden of tienduizenden guldens uit te keren.
Met een vrolijk gezicht, want er waren geen slachtoffers te betreuren.
Ik heb nog steeds een dikke map met talloze perspublicaties uit den lande.
Zelfs in de bioscopen werd in het Polygoon journaal aandacht geschonken aan de regenverzekering van vader : 
Toen ik dus bij de zaak ging werken, mijn diploma’s A, Branche, GA en mijn Makelaarsdiploma had behaald, kon ik beëdigd worden als Makelaar ter Beurze.
De zaken gingen slecht, dus binnen het kader “Tom Poes verzin een list“, heb ik besloten
– naar het voorbeeld van mijn vader – iets bijzonders te gaan bieden aan de 3500 assurantie-adviseurs waarmee mijn bedrijf samenwerkte.
Na het voltooien van mijn studies, heb ik allereerst de automatisering van het bedrijf ter hand genomen. Zie daarover de publicatie “Baas in eigen Buik“.
Intussen ontwikkelde ik verzekeringsproducten als :
Carrière Stop Polis (dekt blijvende invaliditeit door ongeval en ziekte)
Horeca Risico Polis (gebouw, bedrijfsuitrusting, bedrijfsschade incl. onbereikbaarheid door ijzel of sneeuwduinen)
Voogdij Risico Polis (keert een kapitaal uit als je testamentair benoemd bent tot voogd over één of meer kinderen waarvan de ouders zijn overleden)
Catastrofe Risico Polis (dekking tegen rampen en ongelukken)
Recreatievilla Pakket Polis (huis, inboedel, boot, fiets gedekt incl. onbruikbaarheid door regionale milieuverontreiniging)
Evenementen Risico Polis (dekt allerhande zaken die te maken hebben met een evenement)
Garantieverzekering voor woonhuizen (dekt bouwkundige gebreken)
Object Risico Polis (All risks verzekering voor waardevolle apparaten of objecten)
Beurspolis voor Bedrijven (pakket zakelijke dekkingen incl. makelaarsgarantie)
enz. enz.
En wat deed ik dan voorafgaande aan de introductie van zo’n verzekeringsvorm?
Dan stuurde ik eerst een persbericht over de stand van zaken rond de Vakantieregenverzekering of de Evenementen Regenverzekering.
Over het weer is immers altijd wel wat te melden!
Daar werd vast en zeker op gereageerd door de pers.
En terloops vertelde ik dan over het nieuwe product dat er aan zat te komen.
Een primeur dus. Daar is de pers gek op.
En zo ontstond dus een vaste relatie met de pers.
De talloze radio-uitzending heb ik helaas nog niet in kaart kunnen brengen omdat die op bandjes zijn opgenomen.
D
D
D
D
D
D
D
Maar de meeste televisie-uitzendingen zijn inmiddels verzameld:
AT-5: Nieuwsflits Toelichting op Regenverzekering
WRD: Vragen in Bondsdag over verzekering tegen slecht weer tijdens vakantie
RTL5: Waar kan je je verzekeren tegen de kosten van aangespoelde walvissen
PROD: Astrid Joosten: Het Misverstand
SBS6: Verzekering van lichaamsdelen
NOVA: Rampenverzekering
NED1: Een Vandaag 6 oktober 1995 : Verzekering tegen rampen in Nederland
AVRO: Programma “KAREL” over Rampenverzekering
En zo is het dus gelukt ons bedrijf weer tot leven te krijgen.
Zuinig zijn, een enthousiast team medewerkers deden de rest.
Het was een lange en inspannende weg, maar uiteindelijk met succes bekroond, want in 2003 was mijn bedrijf de enige dienstverlener in verzekeringsland die een positief eigen vermogen had dat voldeed aan een solvabiliteitsnorm van € 5 miljoen.
