Over automatisering gesproken : “Baas in eigen buik” heeft dan ook zo zijn voordelen

Zie mede de publicatie : Adder onder het gras

Een geschiedenis van automatisering van verzekeringen tussen 1960 en 2000.
Software voor verzekeraars.
In de jaren 1960/1975 waren al meerdere pogingen ondernomen om computers in te zetten in de verzekeringsbedrijfstak. Het waren miljoenen-verslindende initiatieven die maar zelden het beoogde resultaat boden.

BBB
Het BBB (Beurs Boeking Bureau) was in 1969 al failliet gegaan. Verzekeraars ter Beurze, Beursmakelaars en gevolmachtigde agenten waren indertijd verplicht om aandelen af te nemen, zodat dit project gefinancierd kon worden. Het faillissement van het BBB was in financiële zin een forse klap voor de balanswaarde van mijn familiebedrijf Lugt Sobbe.
De programmeurs van de IBM ponskaartenmachine bleken niet in staat te zijn om bruikbare informatie te leveren. De kosten bleven oplopen en het resultaat bleef uit.
Menig verzekeraar had in die jaren vergeefs geïnvesteerd in dergelijke systemen.

In 1968 trad ik in dienst bij N.V. Verzekeringsbank Hollandsche Lloyd.
Bij deze verzekeraar werd gebruik gemaakt van een administratie op basis van een
Holerith ponskaarten systeem.
D
D

De ponskaart was in die tijd de basis voor het vastleggen van getypte informatie.
Met een sorteermachine werden de kaarten vervolgens gesorteerd, zodat een verzameling gegevens kon worden samengesteld.

Bekijkt u deze kaart maar eens in uitvergrote vorm. U ziet dan dat iedere positie op de kaart een waarde heeft. Is er een gaatje in gestanst, dan is dat de waarde die op de kaart is vastgelegd.
Een gaatje kan zowel op een 1 als een A duiden. Of het een numerieke waarde is of een alfabetische, wordt weer via een ander gaatje duidelijk.  Het kan gaan om de naam van de klant, zijn adres op een andere kaart en de gegevens van zijn verzekerde eigendom staan dan weer op één of meer andere kaarten.
Door de kaarten op de juiste wijze te sorteren, ontstaat een soort data-bestand dat gebruikt kan worden voor het berekenen van prolongatie-premie, het afdrukken van een polis of een factuur.
D
D
D
D
D
D
D
D
D

In de type-kamer werkten data-typistes die de relevante gegevens van een klant, een polis of een verzekerd object vastlegden op ponskaarten.
DATA
Bij de Hollandsche Lloyd heb ik dus mijn eerste ervaringen opgedaan t.a.v. het grote belang van een goede registratie van data.
D
D
D
D

Op 1 februari 1969 trad ik in dienst van ons familiebedrijf Lugt Sobbe & Co. B.V.

KIENZLE
De boekhouding werd gevoerd op basis van een Kienzle Boekhoudmachine.

In die jaren werd de Kienzle gezien als een modern apparaat waarmee men op basis van
“programma’s” zowel debiteuren, crediteuren als het grootboek verwerkte.

Een programma bestond uit een metalen rek dat in de achterzijde van de machine werd gelegd.

Het telwerk van de machine liep echter regelmatig vast, zo bemerkte ik.
Als het telwerk vast liep, werd het saldo van het telwerk op 0 gezet.
Had je dat niet door, dan was het saldo van de debiteur of crediteur dus verdwenen.
Dat verklaarde ook de aanzienlijke verschillen tussen het grootboek en de sub-administratie.
Hoogste tijd dus voor een modernisering.
De eerste computers kwamen op de markt.

IBM32
De IBM32 computer leek veel op de Kienzle boekhoudmachine. Er was sprake van een
klein beeldscherm van één regel. Op dat scherm kon je de informatie zien die je zojuist had ingegeven.
D
D
D
D
D

INFOTEC

In of rond 1972 kwam Kalle Infotec op de markt met de wordprocessor die op basis van cassette tapes data van vaste teksten kon opslaan en reproduceren. Met deze apparatuur maakten wij de eerste slag naar gedigitaliseerde opmaak van onze offertes en polissen.
D
D
D

D
D
D
D
D
D

D
WANG

In 1976 presenteerde computerfabrikant WANG in Nederland een beeldschermcomputer als
tafelmodel.
Dit model kan gezien worden als een revolutionaire ontwikkeling, omdat hier sprake was van een televisie, een toetsenborg en een digitaal geheugen waarin programma’s en data werden vastgelegd.
D
D
D
D
Softwareleverancier Ascoso nodigde vervolgens de directies van de grote verzekeringsbedrijven in de verzekeringsbedrijfstak uit om een presentatie van het nieuwe systeem bij te wonen op locatie Alphen aan den Rijn.
Ik weet het nog goed : de zaal was gevuld met directieleden van vrijwel alle makelaarskantoren, gevolmachtigde agenten en intermediairs die van belang waren in Nederland.
D
D
D
D
De presentatie
De directie van Ascoso legde uit dat wij hier kennis zouden maken met een revolutionaire ontwikkeling : De Wangcomputer. Deze computer zou voor de verzekeringsbedrijfstak een nieuw tijdperk inluiden.
Ascoso presenteerde vervolgens hoe de computer ons al ras eentonig werk uit handen zou nemen.
Automatisering Optima Forma
Op het scherm van de Wang-computer werden ons gegevens getoond, die betrekking hadden op een motorrijtuigverzekering. Uit een printer kwam een polis voor de verzekerde auto.
Met een andere printer werd een groene kaart afgedrukt.
Met stijgende verbazing realiseerden wij ons welke ongekende mogelijkheden thans binnen handbereik waren gekomen.
Verstand van computers hadden wij niet, maar iedereen was dol enthousiast.
Verkopers verschenen in de zaal en directies van bedrijven als Turien uit Alkmaar schreven zich in voor de levering van software en computers die door Ascoso geleverd zouden worden. Voor Lugt Sobbe zou dit een investering betekenen van een half miljoen.
Dus ik moest daarvoor eerst mijn vader en onze accountants raadplegen.

Omdat ik natuurlijk met een goed verhaal bij mijn principalen moest kunnen verschijnen, sprak ik de dame aan die de presentatie had gedaan.

EEN WASSEN NEUS
Ik vroeg haar of zij mij nogmaals zou kunnen tonen wat er op het beeldscherm was verschenen. Dat deed zij en vervolgens vroeg ik haar of zij het kenteken van de auto zou willen wijzigen, zodat er een groene kaart met het kenteken van mijn auto kon worden afgedrukt. Een beter bewijs van goed functionerende programmatuur kon ik mij indertijd niet bedenken.
De dame vertelde mij echter dat er nog helemaal geen software was geschreven.
De heren in de zaal die de voorgelegde overeenkomst hadden getekend, investeerden dus in software die nog volstrekt niet bestond!

VERBIJSTERD
Ik was verbijsterd, want – net als vele anderen in de zaal – had ik de indruk gekregen dat de programmatuur al beschikbaar was en zou kunnen worden gebruikt. Dit was de zoveelste keer dat ik moest vaststellen dat automatiseerders niet te vertrouwen zijn.

BAAS IN EIGEN BUIK
Ik besloot dus om diepgravend te onderzoeken of ik de automatisering niet zelf ter hand zou kunnen nemen: baas in eigen buik!

En zo geschiedde.
Midden 1978 had ik mij de techniek van hardware voor computersystemen eigen gemaakt.
Eind 1978 werden bij Lugt Sobbe een Amerikaanse Datapont Beeldschermcomputer met 10 terminals en twee harde schijven van maar liefst 20 MB voor data en software geïnstalleerd.
40 Mb geheugen op harde schijf!
Wellicht het grootste systeem dat toen in Nederland stond.
Ter vergelijking : de Apollo 11 was in 1969 op de maan geland op basis van een computer met slechts 72 KB geheugen.
Deze maakt deel inmiddels uit van de collectie van het Assurantiemuseum  te Doorn.
Samen met een ervaren programmeur ben ik toen begonnen met het schrijven van software voor Lugt Sobbe Beursmakelaars.
Een half jaar later was ik een geroutineerde programmeur die zelfstandig het automatiseringsproject kon voltooien. Voor het afhandelen van premies en schades is een systeem opgetuigd op basis van “year of account”. Dat is mede van belang voor het bepalen van de schadereserve per tekeningsjaar, maar ook van belang voor het toerekenen van suppleties en restituties of uitgekeerde schades aan de juiste verzekeraar.

Het systeem was voorzien van een geïntegreerde financiële administratie, zodat een “zonder voorbehoud” door de accountant goedgekeurde jaarrekening/balans binnen bereik van Lugt Sobbe kwam. De Floppy-disk kwam en de CD verving hem weer.
In 1994 draaide de software ook voor de Belgische verzekeringsmarkt.
En was ik ook daar baas in eigen buik.
In 2007 verkocht ik Eurolloyd Verzekeringen aan Deltalloyd.

Rond die tijd nam ik deel aan een forum over de toekomst van onze branche.
Ik sprak daar eveneens met de heer Theodoor Kockelkoren, toenmalig directeur van de AFM. Wij discussieerden daarbij over de mogelijkheid dat een Serviceprovider feitelijk geen andere taak moet hebben dan die van leverancier van automatisering. Gelijk een rekencentrum als ADP, die salarisadministraties verwerkt.

Dat bracht mij op een nieuw idee : 
De software was inmiddels ondergebracht bij V.O.C. b.v. (Van Ommen Computerservices).
Sinds 2007 is bij VOC gewerkt aan een nieuwe versie van de software, zodat deze kan worden ingezet in alle landen, met willekeurig welke valuta, per klant kan een voertaal worden ingesteld voor documenten, het belastingsysteem van het land is per dekking instelbaar enz.
De tekstverwerking kan zo worden ingesteld dat de wetgeving per land aangepast inzetbaar is.
Iemand die verstand van verzekeringen heeft, is goed in staat om zonder hulp van programmeurs willekeurig welk verzekeringsproduct op het systeem te installeren.

Update 2022:
Met onze huidige programmatuur, is het gebruik daarvan mede mogelijk door het downloaden van een APP.


Meer bijzondere verhalen treft u aan op deze pagina : Memories

 

 

GEEN REACTIES