Op onze redactie ontvingen wij het persbericht waarin namens verzekeraar Achmea aandacht werd gevraagd voor de digitale registratie van alle gebouwen in Nederland. Dankzij dit register is het nu voor iedere eigenaar mogelijk te zien hoe groot het gevaar op waterschade op zijn locatie is als er veel regen is gevallen.
Op radio en televisie is aan dit nieuwsfeit reeds uitvoerig aandacht geschonken. Redenen te over om aan Achmea een Open brief te richten :
Wij ontvingen uw persbericht en vanzelfsprekend hebben wij op televisie gezien dat u
een grootse prestatie heeft verricht.
De ontdekking dat water sneller naar beneden loopt als er sprake is van heuvels en dalen in gebieden als de Utrechtse Heuvelrug en Limburg, vormt daarbij een vrolijke noot.
Maar het positieve nieuws ontbreekt helaas in uw persbericht !
Interessanter zou de publicatie zijn geweest dat de kans op schade als gevolg
van wolkbreuken in Nederland eigenlijk heel erg klein is omdat Nederland grotendeels
vlak is. Het water stroomt daar dus niet naar beneden, want het blijft redelijk kalm
op zijn plek of loopt een riool of een sloot in en vervolgens naar de zee.
Dat het grootste deel van Nederland in dit opzicht uniek beveiligd is tegen schade als er veel regen valt, dat is een conclusie die ik nergens heb gelezen.
Maar deze conclusie trok ik wel in de jaren 1990 tot 1994, nadat wij bij Eurolloyd alle mogelijke informatie digitaal hadden vastgelegd. Ik had het kunnen weten :
Jac Brel zong er al over : Mijn Vlakke land (klik voor link)
Zo werd het mogelijk een verzekeringsvorm in te richten waarmee een schadevergoeding kon worden toegezegd indien er sprake is van een gebeurtenis die velen gelijktijdig treft.
De Catastrofe Risico Polis was een feit.
Statistieken maken is een kostbare investering
Omdat er geen verzekeringstechnische statistieken bestonden voor het berekenen van individuele premies, heb ik indertijd bij Lugt Sobbe mijn voltallige personeel lange tijd aan de slag gezet om vanaf 9 uur ‘s-morgens tot de lunch iedere dag gegevens te verzamelen op basis van postcode. Zo verzamelden zij aan de hand van stafkaarten alle digitale informatie over :
– Alle wateren (sloten, meren, kanalen, rivieren, plassen, zeearmen)
– De grondsoorten
– De hoogte t.o.v. Nieuw Amsterdams Peil
– De geschiedenis rond aardbevingen
– Historische gegevens m.b.t. het gevaar van dijkbreuken
– Stafkaarten met informatie over mogelijke locaties van bombardementen
– Boekwerken van Rijkswaterstaat, waarin dag voor dag het stijgen van het water
van Maas, Rijn of IJssel waren bijgehouden.
– Boekwerken van het KNMI, waarin informatie werd verstrekt over aardbevingen
die in het verleden hadden plaatsgevonden.
Betreurenswaardig
Jammer dat Achmea (en met name Rob Burgerhout) indertijd mijn initiatief zo doeltreffend om zeep heeft gebracht, met als gevolg dat het nooit geworden is wat de bedoeling was : een Nationale verzekeringsvorm die iedereen gewoon bij zijn eigen verzekeraar kan afsluiten, maar waarbij de dekking via Co-assurantie werd ondergebracht bij meerdere verzekeraars die de premie evenredig verdelen.
Ook via Findinet is uitvoerig aandacht geschonken aan deze droevige geschiedenis:
https://www.findinet.nl/artikel/de-plannen-van-het-verbond-herhaling-van-zetten-uit-1994/
Of :
https://www.findinet.nl/artikel/wanneer-een-cyber-aanval-een-catastrofe-is/
