Het is heel jammer dat het Kifid in de veelbesproken Yarden-zaak alleen keek naar de slechte solvabiliteit en niet naar het beleid dat tot die slechte vermogenspositie leidde.

Op zichzelf lijkt het oordeel van het klachteninstituut tamelijk rationeel en verstandig. Het Kifid vond de ‘en-bloc’-versobering van de rechten van polishouders van uitvaartverzekeraar Yarden gegeven de omstandigheden niet onbillijk. Wanneer Yarden de aanpassing niet zou hebben doorgevoerd, zou de verzekeraar waarschijnlijk zijn omgevallen en dat zou veel nadeliger gevolgen hebben voor alle polishouders, dan alleen de voorgestelde aanpassing, aldus het Kifid in de uitspraak.

En toch. Wanneer je de uitspraak van het klachteninstituut leest, bekroop althans mij het gevoel dat de verzekeraar hier toch wel makkelijk mee wegkwam. De twee Kifid-commissies die naar de zaak keken, verwijzen in hun uitspraak alleen naar de slechte solvabiliteit van Yarden ten tijde van het indienen van het herstelplan bij DNB, toen het eigenlijk (voor de polishouders dan) al te laat was. Er wordt niets gezegd over het beleid van de verzekeraar daaraan voorafgaand.

En dat is mijns inziens een misser. Het zou zeer interessant zijn geweest als het Kifid een oordeel zou hebben gegeven over het beleid van het Yarden-bestuur in de jaren voorafgaand aan de financiële problemen. Je kunt zeggen: dat is het verleden en ‘gedane zaken nemen geen keer’. Maar wanneer in dit oordeel bijvoorbeeld zou hebben gestaan dat er aantoonbare fouten zijn gemaakt door de directie of dat er onrealistische verwachtingen waren gewekt bij klanten, dan is sprake van een ander uitgangspunt in de discussie. Dat zou misschien voor een andere uitspraak hebben gezorgd.

Dat is relevant omdat behalve voor Yarden, de uitspraak eveneens voor andere verzekeraars geldt. Even kort door de bocht gesteld, kunnen ze slecht beleid voeren en tegelijkertijd van alles beloven en garanderen, maar als de nood aan de man komt, mogen ze de beloften straffeloos breken. Daar komt bij dat consumenten met een langlopende polis niet zomaar zonder geldelijk verlies kunnen weglopen van zo’n verzekeraar. Die staat dan met 2-0 achter.

Stel dat de uitspraak van het Kifid anders zou zijn geweest, dan zou theoretisch gesteld (dus even los van de overname van Yarden door DELA) dit inderdaad zeer waarschijnlijk tot een faillissement van Yarden hebben geleid. Buitengewoon dramatisch, en in die zin valt wel begrip op te brengen voor de pragmatische benadering van het klachteninstituut. Maar anderzijds zou zo’n faillissement een wake up call zijn geweest voor de sector: voer verstandig beleid, want je kunt de polisvoorwaarden niet aanpassen wanneer het beleid niet deugde. Die ‘wekker’ is nu door de uitspraak van het nachtkastje gehaald.