Naar buiten toe profileren ppi’s zich als een ‘moderne’ en ‘simpele’ pensioenoplossing voor werkgevers. Een onderzoek van MoneyView laat echter zien hoe complex deze markt eigenlijk is.
De discussies over pensioen in Nederland, vooral die over bedrijfstakpensioenfondsen, ontaarden al snel in een ondoordringbaar woud van termen, regelingen en ingewikkelde berekeningen. Een nieuwe verzekerde regeling zou daar verandering in brengen, simpel, recht-toe-recht-aan, modern. Tenminste, zo presenteren premiepensioeninstellingen zich naar klanten en adviseurs. En met succes, getuige de sterke groei van de laatste jaren.
Een rapport van onderzoeksbureau MoneyView, die de verschillende regelingen voor mkb-ers met elkaar vergelijkt, is daarentegen een ontnuchterende ervaring. Het is loodzware kost. Al in de eerste alinea krijgt de lezer de zinnen ‘het effect van bonusunits op de rendementen’ en ‘nieuwe scenario’s om lifecycles te kunnen vergelijken’, voor de kiezen. Hallo, bent u daar nog?
Even verder wordt bij het vergelijken op voorwaarden de ppi van Zwitserleven als beste gekozen omdat deze regeling een ‘indirecte keuzemogelijkheid’ heeft voor een ‘bepaald of onbepaald partnerpensioen’. Verder heeft de regeling ‘uitsluitend een maandelijkse leeftijdsbepaling binnen de staffel’.
De prijsvergelijking doet MoneyView op basis van ‘staffel II op basis van 3% rekenrente en hierbij is gevarieerd op 60%, 80% en 100% van de staffel’ en ‘de deelnemersopbrengsten wordt met een stochastische scenarioanalyse voor elke specifieke deelnemer de uitkering op pensioendatum berekend’. En nog zo’n zin: ‘Voor het berekenen van de uitkering is in de scenarioanalyse uitgegaan van een tarief met een gemiddelde kostenloading en een gemiddeld risicotarief, zoals die momenteel gelden in de markt voor direct ingaande pensioenproducten. Daarbij wordt gebruik gemaakt van de gesimuleerde RTS die geldt op pensioendatum’.
Het Persoonlijk Pensioenplan van NN komt als beste uit de bus, vooral omdat het qua opbrengst beter wordt gepresteerd (in euro’s) bij gemiddelde en pessimistische scenario’s (die in de vergelijking opmerkelijk genoeg zwaarder wegen). Maar ‘als uitsluitend naar de werkgeverslasten wordt gekeken, dan zijn de producten van Allianz en Scildon vaak goedkoper. De reden daarvoor is echter vooral gelegen in het feit dat beide maatschappijen de leeftijd voor de staffel jaarlijks bepalen’.
Ik kan nog even doorgaan (in het rapport wordt bv lang stil gestaan bij de al eerder genoemde bonusunits), maar u begrijpt mijn punt. Actuariële en andere statistische en wettelijke randvoorwaarden maken dit pensioeninstrument net zo ingewikkeld als andere oplossingen. Het idee dat een ppi simpel zou zijn, moet u even heel snel vergeten.
