Sociale partners leggen uit dat pensioenproducten van fondsen en verzekeraars nog meer van elkaar zullen gaan verschillen.
De Stichting van de Arbeid reageert in een brief aan de Europese Commissie op de voorgenomen herziening van de IORP-Richtlijn. Zij ondersteunen het eerder in Nederland breed geventileerde standpunt dat er geen behoefte is aan een revisie. Wanneer de Solvencyregels ook zouden gaan gelden voor pensioenfondsen dan betekent dat ofwel een grote premieverhoging ofwel een drastische verlaging van de pensioenrechten.
Tot zo ver niets nieuws onder zon.
De Stichting van de Arbeid illustreert de Nederlandser pensioensituatie met enkele passages die opmerkelijk genoemd kunnen worden.
Een aantal citaten:
Level playing field
“De Stichting van de Arbeid is zeer bezorgd over de door de Commissie meest specifieke, expliciet geformuleerde wens te komen tot het handhaven c.q. realiseren van een ‘level playing field’ ter bevordering van de concurrentie tussen verzekeraars en pensioenfondsen. (…)Wanneer op Europees niveau gestreefd zou worden naar een ‘level playing field’ voor producten die wezenlijk van elkaar verschillen, acht de Stichting van de Arbeid dit een fundamenteel verkeerde aanpak. Daarbij komt dat deze verschillen in Nederland de komende jaren nog substantieel groter zullen (kunnen) worden.
(…)De verschillen tussen de diverse pensioenregelingen in termen van risicodeling en een daarbij passende zekerheidsmaatstaf, worden nog groter bij het nieuwe type pensioencontract met reële doch geheel voorwaardelijke aanspraken.
(…)In Nederland hebben de sociale partners besloten tot het mogelijk maken van een majeure herziening van de pensioencontracten. Belangrijk kenmerk van het nieuwe type pensioencontract is een expliciet en transparant ‘benefit adjustment mechanism’ voor het opvangen van wijzigingen in de levensverwachting en van grote schokken op financiële markten.”
Solidariteit beperkt
“Wat betreft de solidariteit in het nieuwe pensioencontract wordt opgemerkt dat sociale partners en regering erop toezien dat de intergenerationele solidariteit beperkt blijft. Wel achten sociale partners het van belang dat de reeds lang bestaande wettelijke mogelijkheid van verplichtstelling van deelneming aan bedrijfstakpensioenfondsen voor sectoren en branches bij voldoende representativiteit kan worden gehandhaafd.”
De brief van sociale partners geeft een reëel beeld van de (toekomstige) pensioensituatie in ons land. De vraag blijft wel of de gehanteerde argumenten zo’n sterk pleidooi vormen voor de handhaving van de verplichtstelling.