Jaarlijkse rekenoverzichten en “let op-teksten” ontheffen adviseur niet van zijn waarschuwingsplicht bij beleggingsproducten.
Op advies van een intermediair zet een verzekerde zijn traditionele gemengde levensverzekering om in twee beleggingspolissen. Zij dienen als pensioenvoorziening en dekken het risico van overlijden. Ter berekening van het doelkapitaal wordt gewerkt met een prognoserendement van 8%. Het werkelijke rendement blijkt uit te komen op 0,21%.
Verzekerde spreekt de intermediair aan en verwijt hem in de eerste plaats geen passend gegeven te hebben. Daarin wordt hij niet gevolgd door de rechtbank Dordrecht.
“De stelling van eiser dat de zekerheid die de Gemengde Verzekering op de einddatum bood geheel verdween door het advies kan niet worden gevolgd. Ook de beleggingspolissen hebben immers een, zij het lagere, garantie op de einddatum. Nu voorts als onweersproken vast staat dat voor eiser naast het pensioendoel ook de uitkering aan zijn echtgenote bij zijn overlijden van belang was en dat deze uitkering bij de beleggingspolissen hoger dan bij de Gemengde Verzekering, kan het verweer dat het advies niet passend was gezien de pensioendoelstelling niet worden gevolgd.”
Toch wordt de adviseur aansprakelijk gehouden voor de door verzekerde geleden schade. En wel omdat hij zijn waarschuwingsplicht niet voldoende is nagekomen.
De rechtbank: “Terecht heeft eiser aangevoerd dat de twee rekenoverzichten bij het “Persoonlijk Inkomensoverzicht” als waarschuwing onvoldoende waren.
Uit deze overzichten hoefde eiser niet zonder meer het risico behorend bij de beleggingspolissen te begrijpen. Het feit dat de overzichten door de adviseur met eiser zijn besproken maakt dit niet anders, nu als onweersproken vast staat dat tijdens dit gesprek cijfermatig geen vergelijking is gemaakt tussen de Gemengde Verzekering en de beleggingspolissen en voorts namens adviseur is medegedeeld dat 8% rendement de voorgaande jaren altijd was gerealiseerd en met de beleggingspolissen ook kon worden gehaald.
De stelling van de adviseur dat eiser met de informatie in de beleggingspolis is gewaarschuwd voor de financiële risico’s kan haar niet baten, nu deze pas is verstrekt op het moment dat deze polissen waren afgesloten. Deze informatie had voorafgaand aan de totstandkoming van de overeenkomst moeten worden verstrekt, nu deze eiser in staat had gesteld een gedegen afweging te maken bij de vraag of hij tot het sluiten van de nieuwe polissen moest overgaan. Door onvoldoende te wijzen op het risico dat het rendement (sterk) kan tegenvallen en mogelijk alleen het garantiebedrag op de einddatum wordt uitgekeerd, heeft de adviseur niet de zorg betracht die onder de gegeven omstandigheden van een redelijk bekwaam en redelijk handelend assurantietussenpersoon mag worden verwacht. De adviseur is derhalve toerekenbaar tekortgeschoten in de nakoming van de op haar rustende verbintenis.
