De belangrijkste veranderingen zijn de kwaliteit van de afbouw en afwerking (keuken, badkamer en woonkamer). Ook ten aanzien van de gevel is er een vereenvoudiging doorgevoerd.
De Herbouwwaardemeter woningen van het Verbond van Verzekeraars is een niet-bindend hulpmiddel voor verzekeraars en assurantieadviseurs om op een snelle, eenvoudige en globale manier de gemiddelde herbouwkosten van woningen vast te stellen.
De Herbouwwaardemeter bestaat uit een invulformulier en een toelichting. Het formulier wordt in principe ieder jaar aangepast aan de dan geldende herbouwkosten. De Herbouwwaardemeter is niet bedoeld voor gebruik door consumenten.
Ten opzichte van de versie 2014 is de herbouwwaardemeter 2015 vereenvoudigd en aangepast. De belangrijkste veranderingen zijn de kwaliteit van de afbouw en afwerking (keuken, badkamer en woonkamer) in onderdeel 2. Ook ten aanzien van de gevel is er een vereenvoudiging doorgevoerd. Omdat zonnecollectoren en PV-panelen steeds meer standaard zijn, is hiervoor een correctiefactor opgenomen in onderdeel 2.
Vaststellingsmethode
De vaststellingsmethode van de Herbouwwaardemeter is gebaseerd op een driedeling. Er wordt onderscheid gemaakt in het ‘type’ woning, de ‘kwaliteit’ van bepaalde bouwdelen, en de ‘hoeveelheid’. Voor de bepaling van het type woning wordt onderscheid gemaakt in vijf categorieën woningtypen. Hieruit moet een keuze worden gemaakt die leidt tot een prijsstelling per m³.
Vervolgens wordt het kwaliteitsniveau bepaald aan de hand van verschillende bouwdelen van de woning. Als de uitvoering of kwaliteit afwijkt van een standaarduitvoering, wordt de prijs vermeerderd of verminderd met een percentage dat vermeld staat op de Herbouwwaardemeter. De uiteindelijke prijsstelling wordt vermenigvuldigd met de hoeveelheid (inhoud) van de woning, waarmee de herbouwwaarde wordt vastgesteld.
Omdat de Herbouwwaardemeter een globale uitkomst oplevert, wordt verzekeraars geadviseerd om – als ze gebruikmaken van deze methode – dit uitsluitend in combinatie te doen met producten met een garantie tegen onderverzekering of met duidelijke informatie over de gevaren van onderverzekering en mogelijke oververzekering. Het staat verzekeraars vrij om alternatieve indexcijfers of methodieken gebruiken.
