Het hof Leeuwarden noemt de briefwisseling van Cordares met een (verplicht) aangesloten bedrijf “kafkaësk” en haar verweer “ludiek”.
Cordares treedt in deze casus op als uitvoerder van de Stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Bouwnijverheid. We gaan hier niet in op de merites van de zaak, maar geven het als illustratie van het gegeven dat de pensioencommunicatie nog niet overal optimaal is.
Het pensioenfonds vordert van het aangesloten bedrijf een bedrag van € 71.000, vermeerderd met € 3.000 vertragingsrente en liefst ruim € 10.000 aan buitengerechtelijke incassokosten. Het gaat hier om ‘ambtshalve aanslagen’. Het bedrijf – het gaat om een uitzendbureau – heeft aangegeven dat zij geen werknemers meer in dienst had die onder de bouw-CAO vielen. Zij heeft getracht de werknemers af te melden, maar dat mislukte, omdat die afmeldingen niet door de software geaccepteerd werden.
Het bedrijf schakelde een advocaat in om Cordares te overtuigen van de correcties op het loon.
Cordares schreef de advocaat: “Helaas kunnen wij uw schriftelijke correcties niet verwerken. Correcties met betrekking tot opgaven loon en premie of correcties met betrekking tot de door Cordares opgelegde nota’s dient u digitaal aan te leveren via uw loonprogramma of via Netwerken van Cordares".
De advocaat antwoordde:
"(…) bericht ik u, dat cliënte er alles aan heeft gedaan om de OLP-bestanden goed aan te leveren, maar deze worden constant door uw software verworpen. Cliënte heeft meerdere keren met uw helpdesk gebeld, maar konden cliënte niet vertellen wat er niet goed was aan de OLP-bestanden. Van uw helpdesk diende cliënte weer contact op te nemen met haar softwareleverancier, deze meldt, echter, dat het probleem bij Cordares zit. Volgens de softwareleverancier heeft zij meer klachten over uw software.
Cliënte wordt dus van het kastje naar de muur gestuurd en de helpdesk van uw cliënte is niet in staat om cliënte de bestanden correct aan te laten leveren. Er zal dus dienen te worden volstaan met de door cliënte uitgeprinte overzichten, die ik u reeds heb toegezonden. Cliënte heeft vanaf 1 oktober 2007 geen werknemers meer in dienst die onder uw regeling vallen, zodat u ook kunt stoppen met ambtshalve aanslagen."
Daarop heeft Cordares bij brief als volgt gereageerd:
"In onze vorige brief hebben wij u al duidelijk gemaakt dat wij geen schriftelijke loonaanleveringen meer kunnen accepteren, Ook voor uw cliënt maken wij daar geen uitzondering voor. Uw cliënt is en blijft verantwoordelijk voor tijdige en juiste aanleveringen van de loongegevens. De opgelegde nota’s die betrekking hebben op de periode na 1 oktober 2007 dient uw cliënt zelf te corrigeren.
Overigens verbaast het ons dat uw cliënt met ingang van 1 oktober 2007 geen personeel meer in dienst zou hebben. Uw cliënt heeft namelijk zelf nog een loonaanlevering verzorgd over de periode 8 oktober 2007 tot met 4 november 2007."
Het gerechtshof: “SBB c.s. dienen, overeenkomstig de hoofdregel van artikel 150 Rv, aan te tonen dat zij voor de werknemers waarvoor zij pensioenpremienota’s hebben gezonden, conform bovenstaande daadwerkelijk aanspraak kunnen maken op betaling van die premies. Het hof constateert dat SBB c.s. maar voor een tweetal werknemers min of meer aan die verplichting hebben voldaan – ondermeer door overlegging van loonstroken vanaf 1 oktober 2007 waarop een premie inhouding Cordares pensioen voorkomt – , waarbij het hof mede betrekt de brief van de vestigingsmanager van Swartemeer, van 12 oktober 2007 aan werknemer 2 waarin zij schrijft dat Cordares Pensioenen moeten worden ingehouden en dat alle regelingen nu volgens de CAO bouwnijverheid zijn.
Voor de overige werknemers waarvoor SBB c.s. facturen hebben gezonden ontbreken alle verdere gegevens. De onderneming heeft in juli en augustus 2008 getracht al deze namen af te melden, doch SBB c.s. hebben, in een kafkaëske briefwisseling geweigerd daarmee rekening te houden. In de procedure stellen SBB c.s. dat het handelen van haar uitvoerder in overeenstemming is met de Wet Walvis (de Wet administratieve lastenverlichting en vereenvoudiging in socialeverzekeringswetten, wet van 24 juni 2004, Staatsblad 2004, 311) zonder dit beroep overigens verder te specificeren. Het hof acht deze interpretatie van een wet die gaat over administratieve lastenverlichting ludiek.
Het is onbestaanbaar dat die wet het gedrag van Cordares zou dekken om, bij een gemotiveerd beroep op het niet werken van computersystemen, toch te weigeren acht te slaan op schriftelijke stukken.”