De rechter maakt onderscheid bij onzuiverheid pensioenregeling tussen actieve handeling of niet tijdige aanpassing aan nieuwe regels; Weekers niet.
De rechtbank Gelderland deed uitspraak op 5 november over een zaak waarbij een bestaande pensioenregeling niet tijdig was aangepast aan nieuwe pensioenwetgeving, in dit geval de introductie van het Witteveenkader.
De inspecteur belastte daarop de waarde van de pensioenaanspraak. De rechtbank Gelderland oordeelde dat de sanctie beperkt moet worden tot de opgebouwde pensioenaanspraken die volgens de nieuwe regels een bovenmatig karakter dragen. Hier is geen sprake van een actieve handeling van de contractpartijen die in strijd is met de wetgeving, aldus de rechtbank, maar van een wijziging van de wettelijke vereisten. “Het is aannemelijk dat geen sprake is geweest van een bewust achterwege laten van een aanpassing van de pensioenregeling. Het is dan redelijk dat alleen LB/IB is verschuldigd voor zover sprake is van een bovenmatige aanspraak.
Geen beroep
De inspecteur legt zich neer bij dit vonnis en gaat niet in beroep. Daaruit mag geenszins worden afgeleid, haast Weekers zich te zeggen, dat deze uitspraak door mij wordt gedeeld. Hij haalt een arrest aan van de Hoge Raad waaruit moet blijken dat het uitgangspunt is, dat pensioenaanspraken niet gesplitst mogen worden in een belast en onbelast deel. De advocaat-generaal in zijn conclusie bij dit arrest: “De strekking daarvan is om pensioenregelingen aan zodanige voorwaarden te onderwerpen, dat zij in hun geheel beschouwd tot een resultaat leiden dat in voldoende mate in overeenstemming is met de maatschappelijke opvattingen terzake.
Een pensioenregeling kan, in diezelfde lijn, slechts ‘zuiver’ of ‘onzuiver’ zijn, waardoor de aanspraak die recht geeft op uitkeringen ingevolge een dergelijke regeling hetzij tot het loon behoort, hetzij vrijgesteld is. De samenhang in de pensioendefinitie wordt onderstreept door artikel 19b Wet LB 1964. Krachtens dat artikel behoort een pensioen- of een VUT-aanspraak in zijn geheel tot het loon indien deze niet langer als zodanig is aan te merken.”
De dga die de pensioenregeling niet tijd aanpast is dus gewaarschuwd: ook al krijgt hij gelijk van de rechter, dan vindt hij alsnog de staatssecretaris (en dus de belastinginspecteur) op zijn weg.