Het in het leven roepen van twee contracten leidt tot complexiteit bij verandering van werkgever en is moeilijk te communiceren.
De AFM heeft gereageerd op het wetsvoorstel waarmee een tweede (reëel) pensioencontract wordt geïntroduceerd.
“In uw oplegbrief”, schrijft de AFM aan staatssecretaris Klijnsma, “wordt een mogelijkheid geopperd om uiteindelijk niet te komen tot een scheiding tussen het nominale en reële contract, maar te onderzoeken of elementen van het reële contract kunnen worden toegepast in het nominale contract. Als dit uiteindelijk zou leiden tot één type uitkeringscontract dan zien wij voordelen, puur bezien vanuit het oogpunt van eenvoud in de communicatie richting deelnemer en eenvoud in een efficiënte uitvoering.
Complexiteit en communicatie
Voor de deelnemer zullen twee uitkeringscontracten complexiteit met zich meebrengen, onder andere bij wisseling van werkgevers met verschillende typen contracten. Ook bij de periodieke informatie van de pensioenuitvoerder (het UPO) zal het voor een deelnemer met aanspraken bij verschillende uitvoerders met verschillende contracten ingewikkeld(er) zijn deze te vergelijken en op te tellen. Voor deelnemers is overzicht en inzicht in hun pensioen van groot belang. Communicatie in reële termen op basis van een uniforme rekenmethodiek is dan ook essentieel om de optelbaarheid en vergelijkbaarheid van de pensioenaanspraken te waarborgen.
Met de invoering van het nieuwe financieel toetsingskader worden risico’s binnen pensioenregelingen explicieter. Wij pleiten voor heldere communicatie over de risico’s van pensioen voor de deelnemer.De unifonne methode voor het berekenen van pensioenkoopkracht en -risico’s, die recent is ontwikkeld door DNB, AFM, SZW, CPB, Pensioenfederatie en sociale partners maakt communicatie over deze risico’s voor pensioenuitvoerders mogelijk.
Complexiteit in de uitvoering
Tevens maken wij ons zorgen dat twee type contracten en het invaren’ tot complexiteit in de uitvoering kunnen leiden en daarmee hogere kosten gemaakt zullen worden. Wij vragen daarom aandacht voor de kosten die de uitvoering van nieuwe contracten met zich mee brengt.”