Een nieuw fenomeen: de adviseur die zich beperkt tot het verstrekken van uitsluitend “algemene adviezen”.
In de financiële dienstverlening is een nieuw fenomeen aan het ontstaan: de adviseur die zich beperkt tot het verstrekken van uitsluitend ‘algemene adviezen’. Voor de echte professionele financieel adviseur kan het verder uitgroeien van deze ‘beroepsgroep’ leiden tot (verdere) reputatierisico’s. Maar ook voor een klant kan de uitkomst dan anders uitpakken dan gedacht…
Stel: een klant heeft een beleggingsrekening gekoppeld aan zijn hypotheek. Op een goede dag komt zijn adviseur bij hem langs. Die adviseert hem de rekening om te zetten naar een spaarpolis, lekker veilig en de klant slaapt er een stuk rustiger door. De klant volgt het advies op, maar constateert bij de uitkering van de polis –zo’n 10 jaar later- dat de beurzen het erg goed hebben gedaan en hij de beleggingsrekening beter niet had kunnen omzetten in een spaarpolis: de beleggingsrekening zou namelijk ruim 80.000 euro meer uitgekeerd hebben dan de spaarpolis.
De klant stelt vervolgens zijn adviseur voor dat verlies aansprakelijk. Die wil echter geen verantwoordelijkheid voor dat advies nemen en komt daar nog mee weg ook. Want wat is het geval? De adviseur stelt dat hij zelf nooit ‘echte’ adviezen uitbracht. Ja, misschien heeft hij het weleens in ‘algemene termen’ met de klant gehad over spaarpolissen. Maar de beslissing liet hij over aan de klant zelf, daar was hij duidelijk over geweest.
Bestaat het gevaar dat dit vaker gaat voorkomen? Nou en of!
Het echte professionele intermediair zal zich aan de Wft-adviesregels houden. Maar wat te denken van de opkomst van coaches en andere financieel deskundigen die zich beperken tot ‘algemene adviezen’ en daardoor buiten het toezicht vallen?
Zij ontspringen straks net zo de dans als de ‘adviseur’ uit mijn voorbeeld. Een spoor van imagoschade voor de wel professionele beroepsgroep achterlatend…
Het is uitsluitend de wetgever die een dergelijk horrorscenario kan voorkomen. Hoogste tijd dus om de steven te wenden en onder de noemer van consumentenbescherming de pijlen niet te richten op de professionele adviseur, maar op de bewoners van de grijze adviesgrensgebieden!
Michel van Dam,
Commercieel Directeur Legal & General
Dit artikel is verschenen op de blog-site ‘ Over waarde‘ van Legal & General