Paul Nouwen : imponerende verzekeraar
Van 1959 – 1987 directeur van verzekeraar Nationale Nederlanden. Deze eminence grise is in 2009 op 74-jarige leeftijd overleden.
Als ik dit schrijf, is het 11 november 2020 en het is dus al weer 11 jaren geleden dat de Nederlandse verzekeringswereld afscheid nam van deze bijzondere en charmante leider.
Zeer recent opende ik de tijdcapsule die ik indertijd heb samengesteld van het jaar 2004 en daarin kwam ik onderstaande notitie tegen.
Gelet op de ontwikkelingen in de co-assurantiemarkt, kon ik het toch niet nalaten om onze lezers te vertellen waarover Paul en ik indertijd communiceerden n.a.v. het VNAB makelaarsdiner dat kort daarvoor had plaatsgevonden:
Notitie aan Paul Nouwen
datum : 28 juni 2004
Beste Paul,
Wij spraken elkaar tijdens het makelaarsdiner o.m. over het echec van de Vie d’ Or en beloofde je om mijn gespreksnotities toe te zenden toen wij in december 1989 ontdekten dat directeur Bonder (Reyersen van Buuren en Interleven) zgn. kwintetpolissen op de markt bracht via diskette programmatuur die door tussenpersonen was aangekocht om de slag om de koopsompolissen aan te gaan.
Wij wisten daar niets van en bleven offreren op basis van normale tarieven waarbij onze lage provisie van 2 % een gunstiger rendement opleverde voor de klant.
Toen mij van het bedrog bleek, ben ik tot het uiterste ben gegaan door zelfs de Financiële Telegraaf (Dick Hussaarts, hij werkt er nog) in te schakelen om de consumenten op te roepen eerst opheldering te verlangen alvorens een koopsombetaling zou worden omgezet in een verzekering.
De directie van Vie d’Or was onbereikbaar.
Ik kan de gespreksnotities nog niet vinden, maar bijgaande fax spreekt ook boekdelen over de relatie tussen ons en Vie d’Or.
Zoals je weet, heb ik de volmacht uiteindelijk zelf (bij de SER) laten intrekken omdat mij ik alleen dan duidelijk kon uiten dat ik mij niet kon vinden in het beleid van Vie d’Or.
Het signaal is nooit begrepen door toezichthouder SER.
De bijgaande fax is slechts één van de vele voorbeelden van faxen die ik Vie d’Or zond om te waarschuwen voor de gevolgen van het werken met klaplopende tussenpersonen die zich misdroegen zoals de heer Bonder dat deed met zijn firma’s Reyersen van Buuren en Interleven.
Overigens is dat laatste daarna ook gedaan door Aegon, Spaarbeleg, Lease hypotheken/Dexia, Delta Lloyd, NN, Amev en vele andere verzekeraars : ook zij deden zaken met tussenpersonen of call centre organisaties die vervolgens zo insolvabel bleken te zijn dat zij met enorme schulden met veel publiciteit ten onder gingen. Veelal zelfs tussenpersonen die deels of geheel in eigendom waren van die maatschappijen. Met een veel te laag captive aandelenkapitaal natuurlijk.
Dat is zeker zo schandelijk, want mede daardoor is het vertrouwen van de consument in het intermediair onherstelbare schade toegebracht. En de verzekeraars blijven buiten schot.
En dat is nu weer precies de aanleiding geweest voor het kabinet om ons te confronteren met een Wfd en Docters van Leeuwen de leeuwentemmer onze nieuwe Autoriteit.
Maar ja, op het moment dat ik in actie kwam en de Financiële Telegraaf waarschuwde, waren dergelijke toestanden nog niet aan de orde van de dag. Meer dan ik op dat moment gedaan heb, kon ik toch niet doen ?
Nog steeds is het zo dat ik – mede als lid van de Commissie Normen Waarden en Integriteit (CNWI) – mijn best doe om te waarschuwen voor foute ontwikkelingen.
Tot nu toe oogst ik slechts onbegrip en boosheid van het bestuur van de Assurantiebeurs.
Zelfs moties van wantrouwen waren mijn deel als ik opriep tot orde en netheid.
Rolf van der Wal heeft tijdens de bijeenkomst zijn hoop uitgesproken dat de commissie CNWI zich overbodig maakt door vast te leggen onder welke voorwaarden zij zich zou willen opheffen. Wat een belediging voor ons werk!
Mijn reactie daarop is : als we er nu eens allemaal lid van worden, dan kunnen we het er ook eens over hebben.
D
D
D
Nu wil niemand er eigenlijk over praten. Mogen wij zelfs het woord niet voeren tijdens een vergadering ter Beurze: geen spreektijd voor lastpakken!
- We mogen het niet hebben over het niet doormelden van opzeggingen.
- We mogen het niet hebben over het gebruiken van VNAB-nummers die niet bekend zijn bij het clearing instituut.
Ik word er soms moedeloos van.
Een soort stuurman die vanuit het kraaiennest staat te sturen. Maar aan de andere kant : als niemand zich er nog druk over maakt, waar gaan we dan naar toe ?
Natuurlijk deel ik jouw mening dat het instellen van gedragscodes volstrekt krankzinnig is : wie niet weet hoe het hoort, mag niet meer meedoen.
Maar helaas zit de wereld zo niet meer in elkaar : dat was al aan het wijzigen in de jaren 70 toen het zelfs gebeurde dat op voorstel van de Gen. Accident minimumpremies voor ongevallenverzekeringen werden ingesteld waaraan alle verzekeraars zich zouden houden.
De volgende dag stond er een advertentie op de achterzijde van alle kranten : De General Accident deed niet mee aan de nieuwe premieafspraken.
Zelfs al je het zou willen, kan je zoiets niet bedenken.
Dus heb je een toetsing nodig om minimumnormen te stellen aan het gedrag.
Het zij zo. Ik doe al erg lang mijn best orde op zaken te scheppen.
Dat doe ik al sinds 1984 zoals blijkt uit dit artikel dat ik indertijd voor vakblad De Vraagbaak schreef. (red. noot: een origineel exemplaar is vast en zeker nog te vinden in het Assurantiemuseum te Doorn).
Het is een artikel waarin ik mij beklaag over de gang van zaken. Vele er van worden nu wettelijk geregeld in de Wfd.
Hoe dan ook : heb je je wel eens afgevraagd hoe het komt dat sinds jouw vertrek bij NN alle normen en waarden alleen maar naar beneden zijn bijgesteld ?
Je hebt het zinkende schip net op tijd verlaten.
Groeten en dank voor je insteek tijdens jouw speech,
Hans van Ommen
Eurolloyd Verzekeringen v/h Lugt Sobbe & Co.
Meer memories treft u aan op deze pagina : Memories.
