De duur van de loondoorbetaling bij ziekte is actueler dan ooit. In deze bijdrage gaat echter niet om de politieke discussie, maar om de vraag hoe lang de periode van loondoorbetaling bij ziekte eigenlijk is. In de praktijk blijken er verrassend veel mogelijk.
Loondoorbetaling: ‘0 weken’
De loondoorbetalingsplicht is een arbeidsrechtelijke verplichting van de werkgever jegens de werknemer. In sommige gevallen wordt deze verplichting gecompenseerd vanuit de Ziektewet (ZW). Dat is het geval bij de zogeheten ‘vangnetsituaties’ zoals omschreven in artikel 29 ZW. Meest bekend is het recht op ZW bij orgaandonatie en zwangerschap. Op grond van artikel 29b ZW, bestaat recht op ZW bij het in dienst nemen of houden van werknemers met een arbeidsbeperking (de ‘no-risk-regeling’). De compensatie vanuit de ZW is overigens niet in alle gevallen 100% omdat het ziekengeld ten hoogste 100% van het gemaximeerde loon. Dat laatste is geregeld in artikel 17, eerste lid Wfsv. De loondoorbetaling zelf is meestal gebaseerd op het ongemaximeerde loon. Het gaat hier om situaties waarbij voor werknemers de facto geen of slechts een geringe loondoorbetaling geldt.
Loondoorbetaling 6 weken
Op grond van het tweede lid van artikel 7:629, BW heeft de ‘huishoudelijke hulp’ die minder dan 4 dagen per week werkzaam is in het huishouden van een particulier, recht op 6 weken loondoorbetaling bij ziekte.
Loondoorbetaling 13 weken
Door de ‘Wet Werken na de AOW-gerechtigde leeftijd’ heeft de werknemer die doorwerkt na de AOW-leeftijd, recht op 13 weken loondoorbetaling bij ziekte. Overigens moet deze wet nog door de Eerste Kamer worden aanvaard. De beoogde ingangsdatum is 1-1-2016.
Loondoorbetaling 3 maanden
Op grond van artikel 66 WIA is het mogelijk al vanaf 3 maanden ziekte een aanvraag te doen voor een WIA-uitkering. Dat geldt in gevallen waarin het duidelijk is dat er geen structurele arbeidsmogelijkheden meer zijn. De loondoorbetalingsplicht loopt overigens formeel door tot 2 jaar maar wordt verrekend met de WIA-uitkering.
Loondoorbetalingsplicht korter dan 2 jaar
Werknemers met een tijdelijk contract hebben recht op loondoorbetaling tot einde van het contract. Het komt regelmatig voor dat ‘tijdelijke werknemers’ toch recht hebben op 2 jaar loondoorbetaling. Dat geldt bijvoorbeeld als het tijdelijke contract te vaak verlengd is zoals bij oproepkrachten.
Loondoorbetaling 2 jaar
De standaardregeling is dat de werkgever op grond van artikel 7:629 BW bij ziekte 70% van het gemaximeerde loon gedurende maximaal 2 jaar moet doorbetalen.
Loondoorbetaling langer dan 2 jaar
Op grond van artikel 24 WIA kan de werkgever er vrijwillig voor kiezen het loon langer door te betalen dan 2 jaar. Dat gebeurt wel eens als een lopend re-integratietraject nog niet helemaal is afgerond.
Loondoorbetaling 3 jaar
Op grond van artikel 25 WIA kan de werkgever een loonsanctie worden opgelegd in verband met ontoereikende re-integratie inspanningen. De sanctie is een verlenging van de loondoorbetaling met maximaal 1 jaar waardoor de totale duur uit kan komen op 3 jaar.
Loondoorbetaling 4 jaar
Er kan sprake zijn van een nieuwe periode van loondoorbetaling van 2 jaar als de zieke werknemer na 2 jaar ziekte in dienst wordt gehouden bij de eigen werkgever. Als de functie teveel afwijkt van de ‘oude’ functie kan dit gezien worden als een nieuwe arbeidsovereenkomst waardoor bij een volgende ziekte opnieuw recht bestaat op 2 jaar. Op deze manier kan een totale loondoorbetalingsplicht van 4 jaar ontstaan. In dit soort situaties is het goed om na te gaan of de werknemer hervat in de eigen of een nieuwe functie. Hervat de werknemer namelijk in zijn eigen functie, dan geldt geen nieuwe loondoorbetalingsperiode van 2 jaar.
Loondoorbetaling langer dan 4 jaar
Art 7:629, tiende lid BW bepaalt dat wanneer een ziekteperiode langer dan 4 weken wordt onderbroken, een nieuwe loondoorbetalingsperiode ontstaat. In theorie kan een patroon ontstaan waardoor de totale duur van de loondoorbetaling zeer lang wordt. In de praktijk zal het echter meestal niet zo ver komen.
Ten slotte
De duur van de loondoorbetaling is actueel geworden door het pleidooi van MKB-Nederland om de huidige duur van ‘2 jaar’ te verkorten tot 1 jaar. Rondom de loondoorbetaling spelen nog andere (juridisch interessante) aspecten zoals ‘welk loon precies moet worden doorbetaald, wat te doen als de werknemer helemaal niet ziek is of niet meewerkt aan re-integratie, wat de gevolgen zijn voor de loondoorbetalingsplicht als de werkgever eigen risicodrager voor de ZW wordt, hoe een loonsanctie kan worden voorkomen, wanneer het raadzaam is om gebruik te maken van het deskundigenoordeel van het UWV, of een werknemer voor ‘1% ziek’ kan worden gehouden etc.
mr. A.J.H. (Ton) Breitenfellner
________________________________________________
mr. A.J.H. (Ton) Breitenfellner heeft economie, sociaal zekerheidsrecht en financieel recht (Erasmus Universiteit Rotterdam) gestudeerd. Met ruim 30 jaar ervaring binnen de publieke én de private sociale zekerheid is hij breed georiënteerd op dit terrein.
Ton is gespecialiseerd in de financiering en kosten van de sociale zekerheid, de werknemersverzekeringen en het private verzekeringsrecht. Hij wordt regelmatig geraadpleegd door professionals cq. adviseurs op juridisch en financieel gebied en door arbo- en re-integratiespecialisten.
Naast jurist en adviseur Sociale Zekerheid is Ton bestuurslid van de Stichting NPVL (Nationaal Platform Verzuim en Letselschade). Ook is hij als auteur verbonden aan diverse media van onder meer Kluwer en SDU en is hij docent en (gast)spreker.
