Goed voornemen voor 2020: minder stress

copyright Pixabay

Een minder stressvol bestaan levert niet alleen voor individuen een beter leven op, ook verzekeraars profiteren mee.

Januari is traditioneel de maand van de goede voornemens. Meestal zijn dit de geijkte zaken als stoppen met roken, minder drinken, gezonder eten en meer sporten. Het zijn allemaal onderdelen van wat tegenwoordig ‘een gezonde leefstijl’ heet. Veel minder vaak hoor je dat mensen zich voornemen om nu eens wat meer ontspannen in het leven te staan. En dat terwijl het minstens zoveel oplevert.

Voor een deel is het voorkomen van stress uiteraard onbegonnen werk. Wanneer we geconfronteerd worden met ziekte en dood, met zorg voor een (ernstig) ziek gezins- of familielid, of wanneer we gaan verhuizen of relationele problemen hebben, dan is er voor wat betreft stress geen ontkomen aan. Ze staan allemaal in het lijstje van gebeurtenissen die veel spanning veroorzaken.

Maar voor een naar mijn idee minstens zo groot deel is de stress wel beïnvloedbaar, zowel ten goede als ten kwade. Dan gaat het doorgaans over chronische stress, die in de loop van de tijd is ontstaan en het gevolg is van gedragspatronen en hersenspinsels. Deze spanning leidt regelmatig tot burn-out, depressie en langdurig verzuim. En dat kost de werkgever en de verzuim- en arbeidsongeschiktheidsverzekeraar veel geld. En op termijn ook de zorgverzekeraars, omdat stress vaak wordt genoemd als mede-veroorzaker van allerlei (chronische) aandoeningen.

De vraag is dan: op welke manier kun je chronische stress beïnvloeden? Belangrijk is in elk geval te erkennen dat dit type stress in zekere zin een soort verslaving is. Een verslaving aan angst en controle, waarbij mensen dermate vastzitten in gedrags- en denkpatronen dat men daar niet meer zonder kan. Om van een verslaving af te komen, is niet gemakkelijk zoals de meesten wel weten. Een eenmalige cursus mindfulness of een uurtje yoga of hardlopen per week volstaat niet om daadwerkelijk wat te realiseren.

Het vergt niet alleen een flinke hoeveelheid zelfreflectie, maar ook het anders inrichten van het dagelijks leven. En dat laatste kan van alles betekenen, afhankelijk wat er uit de zelfreflectie naar voren komt. Bijvoorbeeld op het werk minder hooi op de vork nemen en vaker ‘nee zeggen’. Of thuis en onderweg minder actief zijn op sociale media als Instagram, Twitter en Facebook.

Werkgevers kunnen een steentje bijdragen door bijvoorbeeld het veranderen van werkprocessen. Zo blijkt uit onderzoek van het CBS naar langdurig burn-outverzuim dat het feit dat werknemers weinig invloed hebben op de manier waarop ze hun werk (mogen) doen, een belangrijke factor is. Werkgevers kunnen dan het werk zo inrichten dat niet alles wordt dichtgetimmerd maar dat er ruimte is voor eigen invulling en maatwerk.

Daarnaast kunnen financiële problemen chronische stress veroorzaken. Ook hier kunnen werkgevers een rol spelen, door bijvoorbeeld het inzetten van maatschappelijk werk. Maar banken en verzekeraars kunnen eveneens belangrijk werk verrichten. Sowieso door bij het afsluiten van producten, zoals hypotheken en beleggingsverzekeringen, het belang van klant voorop te zetten.

Maar ook door een constructieve houding wanneer financiële problemen zich aandienen. Dus niet automatisch een formalistische en technocratische strafexercitie, maar proberen contact te zoeken om gesprekken op te starten. Intermediairs kunnen daarbij een sleutelrol vervullen, aangezien zij enerzijds onpartijdig zijn en anderzijds de financiële situatie van de klant goed kennen. De problemen zijn dan weliswaar niet meteen opgelost, maar er is overzicht en dat alleen al geeft rust en ontspanning.

GEEN REACTIES