Het Franse overheidsfonds voor slachtoffers van terreuraanslagen loopt razendsnel leeg. Ook Fransen die zich in de buurt van een onheilsplek bevonden, claimen slachtoffer te zijn. Een objectieve ijking van geleden schade ontbreekt klaarblijkelijk.
EXTRA Bijdragen vanuit de verzekeringsbranche gewenst
Sinds februari is de Franse president Hollande in gesprek met Frankrijks grootste verzekeraar AXA SA en andere grote spelers hoe verzekeraars het overheidsfonds kunnen versterken. Dit schrijft The Wall Street Journal. Frankrijk heeft een overheidsfonds waar slachtoffers van terreuraanslagen aanspraak op kunnen maken. AXA topman Jacques de Peretti lichtte analisten vrijdag in over de gesprekken, Franse ambtenaren lieten weten in september een overeenkomst te verwachten.
Allesbehalve een overbodige luxe, want als gevolg van de toename van het aantal aanslagen loopt dat regeringsfonds sneller leeg dan verzekeraars haar kunnen bijvullen.
Het fonds, “Le Fonds de Garantie des victimes des actes de Terrorisme et d’autres Infractions” (FGTI), werd in 1986 opgericht om te voorkomen dat Franse verzekeraars onbedoeld een markt voor terreur zouden creëren.
Collectief sparen voor de schadelast
Individuele verzekeraars konden zich zo financieel af te schermen van peperdure terreuraanslagen. Maar nu komt de overheid dus alsnog met de rekening.
Negatieve balans
Verzekeraars zijn door de Franse overheid verplicht het fonds te financieren. Dit doen ze door op elk van de naar schatting 80 miljoen polissen die de Fransen hebben afgesloten een speciale terreurbelasting heffen. Hoewel Parijs die belasting in januari nog verhoogde van 3,30 euro naar 4,30 euro per polis, zegt de verzekeringsbranche dat dit onvoldoende is.
1,3 miljard Euro aan reserves als sneeuw voor de zon geslonken
Zelfs voordat de aanslag op de redactie van satirisch tijdschrift Charlie Hebdo in januari 2015 had plaatsgevonden, keerde het fonds meer uit dan dat er binnen kwam.
In 2016 werd er nog meer uitgekeerd dan in 2015 waardoor een substantieel deel van de 1,3 miljard euro dat het fonds eind 2015 aan reserves had verdween.
Naar verwachting zullen de aanslagen in november in Parijs waarbij 130 mensen omkwamen de komende jaren leiden tot claims ter waarde van 350 miljoen euro. Volgens Françoise Rudetzki van het FGTI heeft het fonds tot nu toe zo’n 2300 slachtoffers van die aanslagen schadeloos gesteld. Maar dan volgt Nice met 84 doden en honderden gewonden, wat ook weer tot kostbare en complexe claims gaat leiden.
Niet gewond, toch vergoeding
Complex? Jazeker, in de statuten van het fonds staat namelijk dat iedereen die zich, op het moment van de aanslag binnen een door de overheid bepaalde omtrek van een terreuraanslag bevond, zich slachtoffer mag noemen. Zelfs zonder fysiek verwond te zijn.
Die fondsclausule lijkt onbedoeld een nieuwe markt in het leven te hebben geroepen – steeds meer mensen weten immers de weg naar het fonds te vinden en claimen slachtoffer te zijn van een terreuraanslag. Volgens het hoofd Terorisme van Europa’s grootste verzekeraar Allianz SE misschien een symptoom van de uit de VS overgewaaide claimcultuur.
Familieleden van in Nice omgekomen slachtoffers kunnen rekenen op een vergoeding van 40.000 euro, wie gewond raakte wordt vergoed naar ratio van de ernst van de verwondingen. Eind juli had de Franse overheid al voor zo’n 300.000 euro uitgekeerd aan de slachtoffers van Nice.
Wie overigens een beroep doet op het staatsfonds kan daarnaast ook nog eens bij zijn of haar eigen verzekeraar aan de bel trekken. Wat voor sommige verzekeraars aanleiding is om hun polissen aan te scherpen, aan te passen en nieuwe verzekeringen in het leven te roepen.
Zo riep Allianz vier maanden na de aanslag op Charlie Hebdo een aparte terrorismeverzekering in het leven. Niet bepaald wat de Franse staat voor ogen had met de oprichting van het garantiefonds in 1986.
En hoe zit dat hier?
Ook Nederland kent zijn eigen fonds. Dankzij een speciale terrorismeclausule zijn particulieren verzekerd tegen schade als gevolg van terreuraanslagen. Naar aanleiding van de aanslagen op het WTC en in Madrid richtte het Verbond van Verzekeraars in 2003 de Nederlandse Herverzekeringsmaatschappij voor Terrorismeschaden (NHT) op. Loop je hier of in het buitenland schade op door een aanslag, dan krijg je die vergoed.
Althans, in 95 procent van de gevallen. Waren tot een paar jaar terug alle Nederlandse aanbieders van overlijdensrisicoverzekeringen bij de NHT aangesloten, de afgelopen jaren zijn een paar aanbieders met overlijdensrisicoverzekeringen op de markt gekomen, waarbij dat niet meer het geval is. Op deze pagina staan de namen van de aangesloten verzekeraars : Klik dan hier.
Terug in de tijd :
Ondergetekende nam in 1994 het initiatief om een particuliere schadeverzekering in het leven te roepen. Dat was een verzekeringsvorm waarbij een reeks van collectieve gevaren gedekt werd. Lloyd’s of London was meteen bereid om een basis-dekking te leveren.
Het Verbond van Verzekeraars is indertijd uitgenodigd om alle leden uit te nodigen om proportioneel te participeren als risicodrager.
Onder collectieve gevaren werden verstaan :
-Terrorisme;
-Individuele schietpartijen zoals in Alphen aan de Rijn;
-Letselschade bij roofovervallen;
-Overstroming na een wolkbreuk zoals veelvuldig in den lande voor komt;
-Inductie;
-Inslag van een meteoriet;
-Spontane explosie van bommen uit WO-II;
-Dijkbreuken zoals vervolgens in WIlnis gebeurde;
-Overstroming na breuk van dijken van rivieren en/of de zeewering;
-Aardbevingen als gevolg van seismische activiteiten van de aardkorst;
-Verzakkingen als gevolg van de winning van steenkolen’;
-Aardbevingen als gevolg van de winning van zout;
-Aardbevingen als gevolg van de winning van aardgas;
-Overlijden en/of letselschade die onbedoeld ontstaat tijdens een medische
behandeling tijdens vervoer naar of verblijf in het ziekenhuis.
Ten aanzien van letselschade werd een uniforme ijking toegepast.
Allemaal risico’s die standaard in alle verzekeringsproducten werden uitgesloten.
Allemaal risico’s die aansprekend zijn voor burgers in alle delen van het land, als gevolg waarvan spreiding van risico automatisch zou kunnen plaatsvinden.
Helaas hebben de leden van Het Verbond indertijd besloten om niet deel te nemen
aan het initiatief dat landelijk bekend werd onder de naam “Catastrofe Risico Polis”.