EEN BEURSPOLIS, WAT IS DAT NU WEER
beurspolis – v./m. (-sen), Ned.
“Polis die gestandaardiseerde, bij de griffie van de arrondissementsrechtbanken te Amsterdam en Rotterdam gedeponeerde voorwaarden bevat.”
Op beurspolis afgesloten, loopt een verzekering bij elke verzekeringsmaatschappij op dezelfde voorwaarden, in tegenstelling tot de maatschappijpolissen, waarvan de voorwaarden van maatschappij tot maatschappij kunnen verschillen. In Nederland bestaan beurspolissen voor o.a. zee-, transport-, casco-, brand- en inbraakverzekering. Veelal wordt verwezen naar gestandaardiseerde verzekeringsvoorwaarden (zie beursconditie), terwijl bijzondere clausules worden bijgedrukt of bij getypt.
LiTT. T.J.Dorhout Mees, Schadeverzekeringsrecht (1953). Men onderkende in de jaren 70 een scala gestandaardiseerde beurspolissen zoals :
– de Brandpolis (al dan niet aangevuld met clausules zoals uitgebreide dekking)
– de inbraakpolis
– de Transport Goederenpolis
– de Cascopolis (maritiem)
– de Cascopolis (Landmateriaal)
– de Aanbouwpolis voor schepen in aanbouw
– de Constructie All Risks polis voor gebouwen in aanbouw
– etc. etc.
Gestandaardiseerd, maar “op maat”.
Dus als een willekeurige makelaar ging onderhandelen met een groep verzekeraars van willekeurige samenstelling, dan beperkte de gespreksstof zich tot de hoogte van de premie en eventueel de bijzondere voorwaarden die aanvullend van kracht zouden zijn op de specifieke verzekering. En zo kon ieder verzekeringsvoorstel toch “op maat” bij de klant worden voorgedragen.
meerdere verzekeraars -> één makelaar -> de klant
Dus als een beursmakelaar of tussenpersoon een verzekeringsovereenkomst tot stand brengt waarvan de voorwaarden gebaseerd zijn op één van de beurspolissen, dan speelt de makelaar een essentiële centrale rol omdat de verzekerde in geen geval aanspreekbaar is door één van de verzekeraars.
Van oudsher handelt de makelaar in opdracht van zijn klant en hij staat ook garant voor de aan verzekeraars verschuldigde premiegelden. Niet allen de eerste premie, maar ook de vervolgtermijnen vallen onder deze garantiestelling. Daarom ook is het van belang dat op de balans van de makelaar een adequaat positief eigen vermogen blijkt.
Het delcredererisico bleek indertijd niet uit de polisvoorwaarden, maar werd afgeleid uit de vaste tekst van het polisblad.
….. voor welke premie wij (=assuradeuren) de makelaar (naam makelaar) in rekening courant hebben belast en alzo de verzekerde hierbij kwiteren.
Tegenwoordig wordt dit in de polisvoorwaarden geregeld:
NBUG 2006 daarover:
De makelaar neemt op zich de premie als eigen schuld aan de verzekeraars te zullen voldoen op het moment dat deze krachtens de verzekeringsovereenkomst wordt verschuldigd door de verzekerde. Tenzij uitdrukkelijk anders is of wordt overeengekomen zal betaling van de premie door de makelaar plaatsvinden door creditering van verzekeraars in rekening-courant voor de krachtens de verzekeringsovereenkomst
door de verzekerde verschuldigde premie, op welk moment de verzekerde jegens verzekeraars zal zijn gekweten.
klant > tussenpersoon > makelaar > verzekeraars
Maar hoe zit dat dan in geval de klant de verzekering via een bemiddelaar tot stand heeft gebracht?
Nadat de klant de premie aan een tussenpersoon heeft voldaan en deze bemiddelaar is niet in staat om de makelaar tijdig te betalen, dan is de klant niet eerder gekweten dan nadat hij een tweede keer de premie heeft voldaan:
NBUG Art 14.2.
Verzekerde is gehouden de premie aan de makelaar te vergoeden.
Ingeval de verzekering via een tweede tussenpersoon is gesloten en de verzekerde aan deze tweede tussenpersoon heeft betaald, is de verzekerde door deze betaling tegenover de makelaar eerst gekweten, wanneer deze tweede tussenpersoon aan de makelaar de premie heeft vergoed.
Van Til advocaten publiceerde over het delcrederebeding als volgt:
Copyright Van Til
Een delcrederebeding is alleen van toepassing op transacties waarbij de handelsagent actief bemiddeling heeft verleend of transacties die de handelsagent zelf heeft afgesloten. Indien een klant uit het exclusieve vertegenwoordigingsgebied van de handelsagent een order plaatst waarvoor de klant zich rechtstreeks wendt tot de principaal, dan kan de principaal in het geval de desbetreffende klant niet betaalt geen beroep doen op het delcrederebeding. Dit is ook redelijk, aangezien de handelsagent in een dergelijk geval niet de mogelijkheid is geboden de kredietwaardigheid van de klant te onderzoeken en te beoordelen.
De handelsagent is niet aansprakelijk voor tekortkomingen van de derde als deze tekortkoming in de nakoming toe te rekenen is aan de principaal. Daarnaast is de agent niet aansprakelijk wanneer de tekortkoming in de nakoming van de derde te wijten is aan overmacht. Op het moment dat de derde niet betaalt, treedt het delcrederebeding in werking.
EROSIE DELCREDEREBEDING
Het beding van delcredere is de afgelopen 30 jaren erg aan erosie onderhevig geweest. In de praktijk wordt een polis gewoon per ingangsdatum geroyeerd, zodra de makelaar heeft vastgesteld dat zijn opdrachtgever weigert de premie aan hem te betalen of daartoe niet in staat is.
NBUG
In 1998 werden de leden van VNAB geïnformeerd een gecombineerd verzekeringsproduct.
Voor het eerst was een gecombineerde verzekeringsvorm samengesteld, waarmee zowel de gebouwen als de bedrijfsuitrusting, goederen en de bedrijfsschade op één polis gedekt konden worden:
De Nederlandse Beurspolis Uitgebreide Gevaren.
Alle leden werden uitgenodigd om zich uit te spreken over het nieuwe gecombineerde verzekeringsproduct.
Aangezien verzekeraars dus in praktische zin nauwelijks of geen feitelijk baat hadden bij deze garantiestelling, is door mij/Lugt Sobbe een alternatief voorstel ingediend dat een aanzienlijke verbetering van het product zou kunnen inhouden:
ART.2 MAKELAARSGARANTIE
Indien verzekeraars zich genoodzaakt zien om hun aandeel in de polis geheel of gedeeltelijk op te zeggen per een andere datum dan als beschreven in artikel 15,
danwel indien de makelaar zich genoodzaakt ziet om het aandeel van één of meerdere verzekeraars over te sluiten naar andere verzekeraars om redenen van gebleken insolvabiliteit, dan rust op de makelaar de plicht zorg te dragen voor vervangende dekking bij andere verzekeraars.
Vaste premie
Indien de andere verzekeraars slechts bereid zijn om het aandeel over te nemen onder voorwaarde van verhoogde premie, dan komt het saldo van de premieverhoging voor rekening van de makelaar.
Deze bepaling gaf de makelaar de kans om de risicodekking veilig te stellen zodra hij twijfels had over de solvabiliteit van een verzekeraar. Aangezien hij zelf de rekening moest betalen, kon hij snel acteren.
Special Limits
Hier is dus feitelijk sprake van een garantiestelling van de makelaar namelijk :
dat hij de klant garandeert dat de door hem gecontracteerde verzekeraars feitelijk in staat zijn om het product gedurende de premietermijn te leveren tegen ongewijzigde premie.
Dat is met name van belang als later blijkt dat één van de verzekeraars zich tussentijds terug moet trekken vanwege solvabiliteitsproblemen of ingetrokken faciliteiten van herverzekering (special limits) zoals de Stichtse Glas zich permitteerde. Met het risico dat de reeds betaalde premie niet zal worden gerestitueerd aan de makelaar.
Geen seconde te verliezen
In dat geval moet de dekking per direct worden overgesloten naar een andere verzekeraar. En die andere verzekeraar verwacht natuurlijk aanvullende premie voor de resterende looptijd en eist wellicht ook nog een adequaat premietarief.
In dat geval moet je dus als makelaar snel kunnen handelen zonder ruggespraak met de klant.
Het oversluiten van de dekking kan dan dus ogenblikkelijk gebeuren aangezien de premie en de kosten toch voor eigen rekening van de makelaar zijn. Zeker als er sprake is van een verzekeraar waarbij de makelaar een aanzienlijk deel van zijn zaken heeft ondergebracht, kan deze garantiestelling flink in de papieren lopen. Lugt Sobbe had daarvoor een miljoen opzij gezet.
Continue controleren
Maar het zal iedere makelaar ook behoorlijk motiveren zich continue te vergewissen van de solvabiliteit van de verzekeraars waarmee hij zaken doet! Ook is hij uit eigen belang genoodzaakt adequate premies voor te dragen, want als de verzekeraar zou omvallen, mag hij de rekening niet bij de klant leggen.
Omvang garantiestelling
Let wel : het gaat hier niet om de garantiestelling dat de schade wordt vergoed door de makelaar, in geval één van de verzekeraars failliet gaat! De garantiestelling had uitsluitend betrekking op de premie die nodig was om dekking te continueren.
Helaas heeft dit voorstel geen gehoor gevonden bij de Commissie die de voorwaarden had ontworpen.
Kort voordien was de zich als Beurs assuradeur profilerende verzekeraar Stichtse Glas kopje onder gegaan :
Dagblad Trouw daarover:
De Verzekeringskamer zag niets, de accountant deed een oogje toe, commissarissen en grootaandeelhouders keken niet. Glasverzekeraar Stichtse is ten onder gegaan aan fraude en mismanagement – inmiddels worden drie mensen vervolgd. “Je kunt in Nederland ongezien frauderen als verzekeringsmaatschappij.”
En zo waren er in de loop van de jaren wel meer verzekeraars geweest die het loodje legden als beursassuradeur.
Ik heb de overtuiging dat beursmakelaars zich wel drie keer op de kop zouden krabben voor zij met zulke zwakke partijen in zee gaan, als zij zelf de rekening moeten betalen.
Dus was Lugt Sobbe vanaf 01-01-1999 de enige makelaar die deze garantie aan haar intermediair gaf.
Verzekeraars waren er blij mee, want het weerhield ons onverantwoordelijke avonturen te beginnen met insolvabele snuiters.
In 2001 ging Beursassuradeur Reliance failliet :
De Tijd: € 15,22 miljard
“De Amerikaanse verzekeraar Reliance is bankroet en vraagt zijn faillissement aan. Reliance Group Holdings, vroeger in handen van zakenman Saul Steinberg, staat voor een schuldenberg van 12,9 miljard dollar (15,22 miljard euro).
De schulden werden veroorzaakt door een te hoge schadelast en te lage premie-inkomsten.”
Overigens:
Wij hebben GELUKKIG nooit een beroep hoeven doen op het daartoe op de balans gereserveerde garantiefonds. Ook niet toen de Reliance failliet ging. Wij hadden al eerder besloten om geen zaken met deze verzekeraar te doen.
Not amused
Maar ja, dat hang je op dat moment niet aan de grote klok, want dat vinden de grote broers natuurlijk niet leuk. En onze voorzitter op de beurs zou dan zeker wederom met zijn armen over elkaar “Not Amused” zijn geweest. Not amused was hij wel vaker, zoals die keer dat hij zich in vertwijfeling afvroeg waarom wij (na Piper Alfa en de mondiale asbestcatastrofe) als enige nog steeds vertrouwen hadden in de solvabiliteit van de Underwriters bij Lloyd’s of London bij wie wij veel grote verzekeringszaken dekten. ZIE LINK
Meer van zulke verhalen treft u aan op deze pagina : Memories
