De suggestie van Rien Eyzenga dat verzekeraars zichzelf aan het stuur willen en niet de klant, werpt het Verbond verre van zich. "Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat u in uw brief uitgaat van een aantal veronderstellingen, die niet overeenkomen met hetgeen wij in ons position paper ‘De klant aan het stuur, ook in de relatie tot zijn intermediair”² d.d. 18 februari 2010 hebben verwoord. Zoals u zelf ook aangeeft heeft het vertrouwen in de financiële sector een deuk opgelopen, onder meer door de beleggingsverzekeringsaffaire en de kredietcrisis. Verzekeraars hebben dit onderkend en hebben daartoe het initiatief genomen om dit vertrouwen te herstellen middels het programma VerzekeraarsVernieuwen. De kern hiervan is het structureel versterken van de klantoriëntatie in het beleid en het gedrag van verzekeraars om daarmee een toekomstbestendige en duurzame financiële dienstverlening te bereiken. Daar maakt het Verbond zich met haar leden sterk voor en dat is onze drijfveer."
Het huidige systeem, zo is meermaals gebleken, is vatbaar voor prikkels die niet in het belang zijn van de klant. De politiek-maatschappelijke discussie die hierover gevoerd is en nog steeds wordt, zal u niet zijn ontgaan. In essentie wordt de discussie veroorzaakt door het gegeven dat de beloning van het onafhankelijke intermediair tot op heden nog veelal intransparant en via de aanbieder geschiedt en niet via de klant. Het huidige systeem van provisie leidt ertoe dat in de ogen van de klant financieel advies gratis lijkt te zijn en op zijn minst de schijn van belangenverstrengeling zou kunnen oproepen. Dat is in onze visie niet in het belang van de consument en ook niet van onze bedrijfstak. Daarom willen wij toe naar het CAR systeem waarbij beloning en dienstverlening een expliciete afspraak worden tussen intermediair en de klant. Deze bedrijfstakdiscussie kan in onze visie ook niet worden geïsoleerd van de politiekmaatschappelijke context."
