Vooruitlopend op Solvency II moet het toezicht al op 1-1-2014 worden aangescherpt om de vinger extra aan de pols te kunnen houden.
Minister Dijsselbloem van Financiën is bereid zich ervoor in te zetten dat Solvency II niet leidt tot onnodig hoge kapitaalbuffereisen bij verzekeraars. Dat blijkt uit zijn reactie op het Position paper van het Verbond van Verzekeraars.
Tegelijkertijd maakt hij zich zoveel zorgen over de financiële toekomst van het levensverzekeringsbedrijf dat hij het toezicht daarop al per 1 januari 2014 wil aanscherpen. Aldus zijn antwoord op schriftelijke vragen van VVD-Tweede Kamerlid Aukje de Vries.
In het Wijzigingsbesluit financiële markten 2014 wordt onder meer specifieke aandacht besteed aan de solvabiliteit van met name de middxelgrote en grote levensverzekeraars. Het is de bedoeling dat DNB haar verslagstaten zodanig zal aanpassen dat verzekeraars kunnen tonen of zij, gelet op hun eigen risicoprofiel en hun risicomitigerende maatregelen, voldoende solvabiliteitsmarge aanhouden om aan de toezichtseisen te kunnen blijven voldoen. Er wordt een theoretisch solvabiliteitscriterium geïntroduceerd, dat mede bepalend is of levensverzekeraars al dan niet dividend kunnen uitkeren.
Door op deze manier vooruit te lopen op de Europese toezichtregelgeving wordt het toezicht in Nederland strenger dan in de rest van Europa, vinden verzekeraars. Los van de vraag of het toezicht in Nederland al dan niet het strengste wordt van Europa valt op hoe weinig rooskleurig Dijsselbloem de toekomst van levensverzekeraars inschat. Kennelijk vindt hij het risico dat de financiële positie van verzekeraars nijpend wordt zo groot, dat hij het hoe dan ook noodzakelijk vindt op korte termijn DNB meer mogelijkheden wil geven om te kunnen ingrijpen.
De minister schrijft:
“Ik hecht er tegelijk veel belang aan om nationaal dit toezicht, met name voor levensverzekeraars, reeds in 2014 aan te scherpen. De reden hiervoor is dat dit deel van de verzekeringssector hard getroffen wordt door de huidige omstandigheden. Zowel de omzet als de winstgevendheid van de levensverzekeraars staat namelijk erg onder druk. De omzet neemt af door de opkomst van het banksparen, de ontwikkelingen op de woningmarkt en de wijzigingen in het fiscale regime en door het verminderde vertrouwen van de consument in de levensverzekeringssector door de in het verleden verkochte beleggingsverzekeringen. Bovendien is de risicovrije kapitaalmarktrente laag, waardoor het aanbieden van rentegaranties zeer kostbaar is geworden, wat betekent dat traditionele levensverzekeringsproducten minder aantrekkelijk zijn. Daar komt bij dat de lage risicovrije kapitaalmarktrente en de daarmee samenhangende lage en volatiele beleggingsrendementen eveneens de winstgevendheid onder druk zetten. Mede om deze redenen was er bij DNB de behoefte om juist bij de levensverzekeraars de vinger extra aan de pols te kunnen houden en indien nodig in te grijpen. Met de aanscherping van het verzekeringstoezicht wordt hierin voorzien: met het theoretische solvabiliteitscriterium krijgt DNB namelijk meer handvatten om dividenduitkeringen van levensverzekeraars tegen te houden indien dit nodig mocht zijn.”
