Een werknemer krijgt van de pensioenuitvoerder een onjuiste pensioenopgave. Zij vordert van haar werkgever dat deze de foutieve pensioentoezegging nakomt. Het gaat echter om een onmiskenbare fout. Dat had zelfs een leek als eiser kunnen begrijpen, vindt de kantonrechter.
"Door vergelijking van de pensioenopgaven met afgiftenummer 5 en 6 is het bovendien evident dat de pensioenopgave met afgiftenummer 6 onjuist is. Uit deze vergelijking komt immers naar voren dat het verzekerde bedrag aan ouderdomspensioen een veel grotere stijging kent dan de pensioengrondslag. Dit kan niet de bedoeling zijn (geweest) van een pensioenregeling. Ook een leek als eiser had dit moeten en kunnen begrijpen. Daar komt bij dat eiser voorafgaand aan de pensioenopgave met afgiftenummer 6 en naderhand juiste pensioenopgaven heeft ontvangen. Bij een vergelijking van deze opgaven springt het (onlogische) verschil tussen de bedragen zeker in het oog, althans dat had bij eiser zeker in het oog moeten springen."
De werknemer klopt dus vergeefs aan bij zijn werkgever, maar die krijgt – samen met de pensioenuitvoerder – nog wel een reprimande voor zijn lakse handelwijze: "De kantonrechter acht het opmerkelijk dat zowel van de zijde van werkgever als van de zijde van de pensioenuitvoerder het zo lang (in ieder geval drie jaar) heeft geduurd om helderheid te verkrijgen in het verzekerde bedrag. Van een werkgever mag immers worden verwacht dat hij binnen een redelijke termijn juiste informatie aan de werknemer verstrekt c.q. door een pensioenuitvoerder laat verstrekken over diens pensioen, zeker als daarover onduidelijkheid bij de werknemer bestaat." ´Als straf´ moeten zij hun eigen proceskosten dragen.