Eiseres was in 2006 slachtoffer van een verkeersongeval, waarbij zij een whiplash oploopt. De verzekeraar van de aansprakelijke partij betaalt voorschotten Die voorschotten belopen in totaal 62.000 euro (55.000 voor geleden schade en 7.000 voor rechtsbijstand).
In mei 2010 vraagt het slachtoffer opnieuw 25.000 voorschot wegens financiële nood omdat de WWB-uitkering (Wet werk en bijstand) is stopgezet. "Waarop de uitkering is gestaakt laat zich raden", reageert de verzekeraar, "mevrouw is door ons ruimschoots bevoorschot en kan met die bedragen nog bijna een halfjaar vooruit."
Verzekeraar neemt het standpunt in dat eerst een actuele schadeopgave moet worden verstrekt en dat aan de hand daarvan wordt bezien of een adequaat voorschot onder welke noemer dan ook kan worden verstrekt. "Kortom, er wordt gewacht op uw schadeopgave." Die komt er niet. Desondanks oordeelt de rechtbank dat de verzekeraar opnieuw een voorschot moet verstrekken en wel van 10.000 euro.
De rechtbank overweegt daarbij
- dat verzekeraar de aansprakelijkheid voor de schade heeft erkend;
- dat het aannemelijk is dat het totale schadebedrag het bedrag van de voorschotten overtreft;
- dat eiseres nagenoeg volledig afhankelijk is van de uitkeringen van de verzekeraar;
- dat het feit dat eiseres deels zelf verantwoordelijk is voor de financiële noodsituatie onvoldoende is om de eis volledig af te wijzen.
