Interbank moet twee klanten compenseren voor te veel betaalde rente op hun doorlopend krediet, ondanks dat zij eerder door de rechtbank zijn veroordeeld tot betaling van een nog openstaande vordering van de geldverstrekker op dit krediet. Interbank sloot beide klanten aanvankelijk uit van de compensatieregeling. Daarbij moet de bank de consumenten compenseren vanaf 1 januari 2005 en niet vanaf 1 januari 2008 zoals in de compensatieregeling is afgesproken. Dat blijkt uit een uitspraak van Kifid.
De situatie
Beide klanten hebben in november 2003 een doorlopend krediet afgesloten bij IDM Bank. In 2005 werd dit IDM-Finance, dat later werd overgenomen door Interbank. Deze bank is in mei 2020 gestart met het compenseren van klanten voor te veel betaalde rente op hun doorlopend krediet, naar aanleiding van een eerdere uitspraak van het Kifid hierover. De beide klanten zijn echter van de regeling uitgesloten. De reden hiervoor is dat zij allebei eerder bij verstek door de rechtbank veroordeeld zijn tot het betalen van een nog openstaande vordering op dit krediet. De klanten dienen hier een klacht over in bij Kifid. Zij eisen bovendien compensatie vanaf 1 januari 2005 en niet pas vanaf 1 januari 2008, zoals in de compensatieregeling van Interbank staat.
De motivatie van Interbank
Interbank is van mening dat de rechter al een uitspraak heeft gedaan over deze zaak en dat daarom Kifid deze klacht niet inhoudelijk mag beoordelen. De Geschillencommissie oordeelt echter dat het geschil waar de rechter over heeft geoordeeld, losstaat van de klacht die aan Kifid is voorgelegd. Daarom mag Kifid deze klacht volgens de Geschillencommissie wel behandelen en is het vonnis van de rechtbank bovendien geen reden om de klanten uit te sluiten van de compensatieregeling.
De Commissie van Beroep heeft eerder aangegeven dat de rentetarieven zoals gepubliceerd in het deskundigenrapport CvB 2019-005c gebruikt moeten worden als referentierente. Dit is dus de rente die gehanteerd moet worden bij de bepaling of een klant te veel heeft betaald. De kredietverstrekker is van mening dat deze rentes voor de periode voor 1 januari 2008 niet de reële gemiddelde marktrente weergeven. Ook daar is de Geschillencommissie het niet mee eens. “De referentierente is het gemiddelde van vergelijkbare rentes en kenbaar uit openbare bronnen. Het verloop van het gemiddelde weerspiegelt de beweging in de relevante markt. Voor het berekenen van de rentecompensatie moet de kredietverstrekker de referentierente gebruiken zoals weergegeven in het deskundigenrapport”, aldus de Commissie van Beroep.
Conclusie
Het oordeel van Kifid is dat de kredietverstrekker voor beide klanten de rente voor hun doorlopend krediet opnieuw moet berekenen. Hierbij moet de bank uitgaan van de referentierente uit het deskundigenrapport en rekenen vanaf 1 januari 2005. Hebben de klanten meer betaald dan uit deze nieuwe berekening blijkt, dan zullen zij het verschil terug moeten ontvangen.
Bron: Kifid
