Verbond, VFN/NVF, NVB en Pensioenfederatie hebben hun zorgen geuit dat de markt de sterk stijgende toezichtskosten helemaal zelf moet financieren.
Zochten Adfiz en OvFD in 2009 nog de weg naar de rechter om de hoogte van de toezichtskosten aan te vechten, nu hebben zij, evenmin als andere intermediairorganisaties, geen gebruik gemaakt om te reageren op het wijzigingsvoorstel Wet bekostiging financieel toezicht (Wbft).
Tot 2012 betaalde het Rijk een percentage van het toezicht. Vanaf 2012 werd de rijksbijdrage gefixeerd op 38 miljoen euro. Findinet wees er toen al op dat dit in feite betekent dat de markt blanco cheque voor toezichtkosten kreeg opgelegd.
In het huidige wetsvoorstel verdwijnt de bijdrage van het Rijk helemaal en moeten de toezichtkosten volledig door de marktpartijen gedragen worden.
Dat betekent niet alleen opnieuw een financiële aderlating. Maar net zo belangrijk is wellicht dat er geen prikkel meer is bij de Rijksoverheid om de toezichtkosten waar nodig in toom te houden.
Uit de reacties van de aanbiederkoepels blijkt dat de kosten van toezicht door DNB en AFM zeer fors zijn gestegen. Het Verbond berekent een stijging tussen 2009 en 2013 van zo’n 23% “wat in schril contrast staat met de krimp in de verzekeringssector. De toezichtkosten (direct en indirect) voor DNB en AFM blijven stijgen terwijl de prikkel bij de overheid en toezichthouders om de kosten te beperken gering lijkt en verzekeraars grootscheepse reorganisaties doorvoeren om hun eigen kosten te verlagen. DNB dringt met name bij levensverzekeraars erop aan om verder in de kosten te snijden in verband met de teruglopende omzet. Kostenverhoging door toenemende toezichtkosten staat hiermee op gespannen voet.”
Het Verbond vraagt zich verder af welk verband er bestaat tussen de stijging van de kosten en de stijging van de kwaliteit. Blijkens het laatste jaarverslag, benadrukt het Verbond, besteedt de AFM slechts 55% van de gewerkte uren aan direct toezicht.
Ook de Pensioenfederatie merkt op “dat de tijd en energie die door toezichthouders wordt besteed aan de ontwikkeling van beleid en het geven van invulling aan open normen niet in balans zijn met de kernactiviteit van toezichthouders, namelijk het toezien op het nakomen van wettelijke verplichtingen.”
Met het Verbond en de Pensioenfederatie is de NVB van mening dat het in het wetsvoorstel ontbreekt aan çhecks and balances’.
“Ondanks het feit dat de kosten voor het toezicht volledig bij de sector worden gelegd, is er geen sprake van extra zeggenschap voor de sector over de toezichtkosten. Er wordt geen prikkel in de wet opgenomen voor DNB en het Ministerie van Financiën om doelmatig en efficiënt te functioneren of op de kosten te letten. In dit verband verwijst de NVB naar het Kader voor Toezicht en Verantwoording van de Rekenkamer: ‘Elke organisatie wordt op verschillende manieren ‘bij de les gehouden’ en tot betere prestaties aangezet, bijvoorbeeld door intern of extern toezicht, door prikkels van concurrenten en kiezende klanten, of door instrumenten van kwaliteitszorg (waaronder benchmarks en visitaties). Informatie over het functioneren en presteren van de organisatie is een eerste vereiste voor interne en externe toezichthouders en belanghebbenden om respectievelijk toezicht te kunnen houden en te kunnen kiezen’. Waarom is dit aspect niet opgenomen in het voorliggende wetsvoorstel?”
