Gemeenten mogen voor het verstrekken van een identiteitskaart geen leges heffen. Die kaart dient een algemeen belang.
De Hoge Raad stelt voorop dat een gemeente volgens vaste jurisprudentie alleen leges mag heffen als zij een dienst verricht die in overheersende mate een individualiseerbaar belang dient.
Volgens de Wet op de uitgebreide identificatieplicht is iedereen die in Nederland verblijft sinds 2005 verplicht een geldig identiteitsbewijs te dragen en op verzoek te tonen. Die algemene draag- en toonplicht dient uitsluitend een algemeen belang. Aan deze identificatieplicht kan worden voldaan met een paspoort, een rijbewijs of een identiteitskaart.
Een rijbewijs is vereist om een motorrijtuig te mogen besturen; en een paspoort is een mondiaal erkend reisdocument. Voor deze beide identificatiebewijzen geldt daarom dat zij vooral ook een individualiseerbaar belang dienen. Aanvragers kiezer er zelf voor om een motorrijtuig te besturen of te reizen. Daarvoor mag een gemeente dus leges heffen.
Om te voldoen aan de algemene draag- en toonplicht van een identiteitsbewijs ligt de aanvraag van een identiteitskaart het meest voor de hand. Voor velen is dat de enige reden om zo’n kaart aan te vragen. Weliswaar kan de kaart ook in beperkte mate dienen als reisdocument, maar of de kaart ook daarvoor gebruikt zal worden, is bij het aanvragen van die kaart niet objectief vast te stellen. Daarom kan niet worden gezegd dat het aanvragen van een identiteitskaart in overheersende mate verband houdt met een individualiseerbaar belang.
Dat betekent dat gemeenten voor het verstrekken van een identiteitskaart geen leges mogen heffen.
