Na een eerste snelle reactie heeft het Verbond een meer afgewogen statement over het onderwerp “ebola en verzekeren” gepubliceerd.
Na een eerste snelle reactie heeft het Verbond een meer afgewogen statement over het onderwerp ‘ebola en verzekeren’ gepubliceerd.
De berichten in de media dat hulporganisaties geen verzekering kunnen krijgen om artsen die in ebola-gebieden gaan werken te repatriëren, waren op zijn minst ongenuanceerd. Het Verbond reageerde onmiddellijk met een persbericht dat wel degelijk verzekeringen mogelijk waren, maar omkleedde dat feit met zoveel mitsen en maren dat de betreffende organisaties en hulpverleners daar nauwelijks of niet mee uit de voeten konden.
Nu de mist wat is opgetrokken heeft het Verbond alsnog een statement gepubliceerd dat meer houvast biedt:
“Verzekeraars nemen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en bieden dekking. Wel ziet het Verbond een belangrijke rol voor de overheid: ebola is simpelweg te groot voor de verzekeringsbranche alleen.
Verzekeringsdekking voor hulporganisaties is in de meeste gevallen gewoon mogelijk. Voor NGO’s die al bestaande dekking hadden geldt geen limiet, voor organisaties die nieuwe dekkingen willen sluiten gelden voorwaarden. Dat zijn bijvoorbeeld training van personeel en ervaring. Ook kan de premie voor hen hoger liggen omdat de risico’s groter zijn geworden. In sommige gevallen is er geen dekking meer, bijvoorbeeld als een hulpverlener al is gerepatrieerd vanwege ebola en nu nog een keer terug willen naar het gebied.
Repatriëring en kosten
De mogelijk strengere voorwaarden zijn er niet zomaar. De kosten voor repatriëring kunnen in de honderdduizenden euro’s lopen. De hoge prijs komt vooral door de schaarste aan airambulances – er zijn maar een beperkt aantal airlines die ebola-patiënten kunnen repatriëren. Het hangt er uiteraard wel vanaf hoe de patiënt eraan toe is.
De overheid heeft – samen met andere Europese landen – aangegeven voor repatriëring te zorgen als de alarmcentrales het niet meer aan kunnen.
Rol van overheid
Het Verbond is vlak na de berichtgeving in overleg gegaan met de overheid. Afgesproken is dat de hulporganisaties de knelpunten beter in beeld brengen. Blijken er echt problemen te ontstaan door onverzekerbaarheid, dan zal de overheid optreden als last resort. Verder heeft het Verbond opgeroepen tot een actievere rol van de overheid, zodat artsen van NGO’s de garantie hebben gerepatrieerd te worden. Andere taken volgens het Verbond: zorgen voor voldoende capaciteit om mensen te evacueren en te behandelen, en bijdragen in de kosten daarvan. Verzekeraars nemen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid, maar deze kent wel beperkingen. Ebola is te groot voor het bordje van verzekeraars alleen.
Verzekeringen die een rol spelen
- Particuliere en zakelijke reisverzekeringen – wie op reis was krijgt hulp om terug te keren, iedereen die nu nog vertrekt niet. Dit op basis van de code die het ministerie heeft afgegeven.
- Expatverzekeringen en zakelijke reisverzekeringen voor NGO’s – onder bepaalde voorwaarden dekking voor medische kosten en repatriëring. De verzekeraar heeft een inspanningsverplichting en bekijkt de mogelijkheden per geval.
- Basiszorgverzekering – vergoedt de medische kosten tot de Nederlandse limiet en evacuatie bij medische noodzaak. Dat laatste is niet per se evacuatie naar huis, maar evacuatie naar een plek waar je het beste behandeld kunt worden.”
