“Van cruciaal belang is dat de mogelijkheid blijft bestaan om de afspraak tussen klant en intermediair gespreid te betalen via de premie, die de aanbieder int. Elk onderzoek, zowel in Nederland als in Engeland, geeft aan dat consumenten een sterke voorkeur hebben om de kosten van dienstverlening gespreid te betalen over de looptijd van het product. De adviseur daarentegen maakt op het moment van het advies de meeste kosten. Deze kosten moeten op dat moment ook worden afgerekend. Het huidige systeem van inning via de premie sluit hierop prima aan. Het alternatief, dat de klant direct het volledige bedrag betaalt, heeft verstrekkende gevolgen. Niet alleen mensen die het minder breed hebben, zullen af zien van financieel advies. Ook welgestelde consumenten zullen sterk worden afgeremd in het zoeken van ondersteuning voor de opbouw van hun oudedagsvoorziening. Zeker in een tijd waarbij de zekerheden van pensioen en AOW ter discussie staan, is het maatschappelijk gewenst dat de burger zelf zijn verantwoording neemt om de oudedagsvoorziening in te richten. Tot op heden gebeurt dit in 85% van de gevallen via een adviseur. Hiervoor onnodige drempels opwerpen, zal leiden tot het achterwege blijven van de noodzakelijke opbouw met alle maatschappelijke gevolgen van dien op termijn."
Aldus Arno Dolders, algemeen directeur Legal & General Nederland in een reactie op de brief van minister De Jager aan de Tweede Kamer. "De brief van de minister is van zeer algemene aard. De minister schetst slechts de contouren van een beleid dat hij wenst te voeren. Wat nu volgt zijn consultaties met belanghebbenden en behandeling in de Kamer. De ervaring wijst uit dat tijdens zo’n traject de exacte uitwerking fors kan afwijken van wat in eerste instantie is voorgesteld. Daarom is het voor iedereen die de intermediaire wereld een warm hart toedraagt van belang zijn mening over dit onderwerp te vormen en kenbaar te maken."
De suggestie van de minister om een gespreide betaling van de beloning via de premie te beschouwen als een consumptief krediet, beschouwt Dolders als "een hoogst ongelukkige. Dit leidt tot extra administratieve lasten en bizarre situaties. De adviseur moet met een klant overleggen of dit krediet verantwoord is, welke vorm van krediet het beste bij de klant past en of de klant met betrekking tot krediet een betalingsbeschermer moet afsluiten. En de kosten voor deze rompslomp moeten weer door de klant worden betaald. Die weg moet in het belang van de klant en de sector niet worden ingeslagen."
Hij juicht het vervallen van de adviesmatch, waartegen hij zich in het verleden bij voortduring heeft verzet, uiteraard toe. Ook vindt Dolders het positief dat de minister aangeeft dat de nieuwe regels niet mogen leiden tot oneerlijke concurrentie tussen het intermediair en de direct werkende aanbieders.