Onze vaste lezers realiseren zich terdege dat schade als gevolg van oorzaken die gelijktijdig vele slachtoffers maken, alleen verzekerbaar zijn als het verzekeringsproduct aantrekkelijk genoeg is voor iedereen.
Alleen zo kan anti-selectie worden voorkomen.
Anti-selectie ontstaat als klanten met bezittingen in een aardbevingsgebied zich melden bij een verzekeraar die bereid is schade als gevolg van aardbeving te dekken.
Een dergelijke verzekering is natuurlijk duurder dan een verzekering die dat risico niet dekt.
Dus kiezen alle andere klanten voor de goedkopere verzekeraar.
Ook hier speelt anti-selectie een rol van belang.
Collectieve schade-oorzaken zijn b.v. :
* overstroming door zeewater dat over of door de zeeweringen is gestroomd
* overstroming door water dat over of door de oevers van rivieren is gestroomd
* overstroming door water dat over of door de overs van kanalen en meren is gestroomd
* overstroming door drinkwater, na breuk van een hoofdwaterleiding
* overstroming door regenwater dat na een wolkbreuk de gebouwen binnen stroomd
* aardbeving
* explosie van vliegtuigbommen uit WO2
* inslag van een meteoriet
* sneeuwdruk
* storm
* Kruiend ijs
* Hagelstenen van buitenproportionele omvang
* terrorisme
* een aardbeving die te herleiden is tot de winning van zout, aardgas, olie of steenkolen
* datum-gerelateerrde storingen / millennium problematiek
* oproer / relletjes
* Atoomkernreacties
* een vulkanische uitbarsting
enz. enz.
ONVERZEKERBAAR?
Allemaal gevaren en gebeurtenissen die door de Nederlandse verzekeraars werden gezien als “onverzekerbaar”.
In 1994 is door beursmakelaar Lugt Sobbe aan het Verbond van verzekeraars voorgesteld om de leden te motiveren tot het participeren in een verzekering die specifiek schade als gevolg van collectieve schadeoorzaken dekt. Omdat de polis dekking kon bieden voor risico’s die iedere polishouder bij voorkeur gedekt wenst te zien, kon van anti-selectie geen sprake zijn.
In eerste instantie leken verzekeraars enthousiast over het voorstel, maar feitelijk hebben verzekeraars nooit aangeboden om te participeren in een daarvoor in te richten co-assurantiepolis.
Alleen Lloyd’s of London was bereid schade te dekken tot een bedrag van F. 250.000,= premier risque.
Een voor iedereen te verkrijgen verzekering die voorzag in vergoeding tot dat bedrag.
Wij leven nu in 2021 en al eerder stelde ik vast dat een aantal verzekeraars bepaalde – voorheen “ONVERZEKERBARE” – schadeoorzaken hebben toegevoegd aan het lijstje van gedekte gevaren van hun verzekeringsproducten. Sommige verzekeraars dekten binnengedrongen water, na een wolkbreuk.
Andere verzekeraars dekten schade door overstroming, met uitzondering van water dat over primaire oevers of waterkeringen was gestroomd.
Voor het probleem van de onverzekerde schade als gevolg van een terroristische aanslag, heeft men een terrorisme-pool in het leven geroepen.
Idem t.z.v. eventuele schade als gevolg van datum-gerelateerde storingen : De millennium-pool.
Juist het aanbieden van risicodekking tegen dat soort gevaren, zal bij consumenten interesse kweken voor het afsluiten van een verzekering die dergelijke zaken allemaal dekt.
Maar iedere keer als verzekeraars weer een element van de lijst van Collectieve Schadegebeurtenissen gesepareerd aanbieden, komt het moment van een allesomvattende verzekering verder en verder buiten beeld.
Feitelijk is het evenement van de wateroverlast te Limburg de eerste gelegenheid die zich voordoet, waarbij verzekeraars te maken hebben met een collectieve schadegebeurtenis.
En natuurlijk vragen wij ons af of de door verzekeraars individueel geleden schade binnen of buiten de door hen berekende verwachtingen valt.
Of verzekeraars als ASR, Centraal Beheer, Aegon, Interpolis etc. de schade toch gaan vergoeden als het een beurspolis betreft, blijft onduidelijk. Desgevraagd neemt ASR geen standpunt in en verwijst naar de website van Het Verbond van Verzekeraars.
Over beurspolissen en de schade in Limburg stelt Het Verbond van Verzekeraars op haar website : LINK
“In Valkenburg zijn er enkele bedrijven en instellingen die zich via een financieel adviseur middels een beurspolis verzekerd hebben, zonder een extra dekking voor het neerslag- en overstromingsrisico. Dit zorgt voor schrijnende situaties en treft niet alleen gedupeerde ondernemers, maar ook de lokale gemeenschap die van hen afhankelijk is.
Waarom is er geen sprake van ruimhartigheid bij een beurspolis?
Op een beurspolis ruimhartigheid of coulance betrachten is lastig zo niet onmogelijk, omdat er sprake is van meerdere, vaak internationale, partijen. Daardoor kan er minder makkelijk/niet van de standaard beursvoorwaarden worden afgeweken.
Het Verbond heeft (vanwege mededinging) geen invloed op polisvoorwaarden en kan geen uitspraken doen over individuele juridisch bindende contracten. Bij geschillen gelden contractueel vastgelegde klachtenprocedures en kan men eventueel naar de rechter stappen. ”
Aldus Het Verbond van Verzekeraars.
Wederom geen antwoord op vraag die wij aan VNAB en aan Het Verbond hebben voorgelegd:
Gaan de Nederlandse verzekeraars hun aandeel in zulke schades toch betalen, terwijl de beurspolis de schade niet dekt?
Het geeft o.i. geen pas dat – ook nu weer – met de wijsvinger specifiek naar met name buitenlandse verzekeraars wordt gewezen. Ronduit kinderachtig dat de leden van Het Verbond zich wel committeren aan de beperkte dekking van beurspolissen, terwijl zij zich in feite verschuilen achter die buitenlanders. Zoiets noemt men ook wel “heulen met de vijand”.
En of de Wet Tegemoetkoming bij Schade bij Rampen schade gaat vergoeden, blijft ook onduidelijk, want als er elders wel een verzekering had kunnen worden afgesloten die de schade dekt, dan biedt deze wet geen financiële compensatie.
En daarmee is weer eens bewezen dat er maar één adequate oplossing kan worden bedacht voor het aanbieden van één verzekeringsproduct dat alle ellende gaat dekken.
Wie de polis niet afsluit, heeft dan ook geen redenen tot klagen als hem een ongedekte schade treft. Zoals te URK en Staphorst zeker het geval zal zijn.
Hert is een kwestie van tijd en dan zal er vast en zeker weer eens een aardbeving plaatsvinden. Of een vliegtuigbom ontploffen.
Dezer dagen werd het bedrijfsgebouw van de firma BUS te Zwolle getroffen door een onbekend object. Een meteoriet? En stuk IJS? Of een uit de kluiten gewassen Hagelsteen?
Wie zal het zeggen, want de volgende morgen trof men geen restanten aan van het projectiel.
En dan geven verzekeraars natuurlijk weer eens niet thuis.
Verzekerbaarheid van catastrofe-schade verder weg dan ooit
Wanneer realiseren verzekeraars zich eindelijk dat zij hun polishouders alleen adequate financiële zekerheid kunnen bieden als zij alle collectieve schadegebeurtenissen verzamelen in één verzekeringsproduct dat zij ook samen of solo willen of kunnen aanbieden?
Alleen de overheid kan daarvoor de wettelijke basis bieden. Dus dan is het wachten op een initiatief van het parlement, want de overheid laat het al vele jaren afweten waar het gaat om het leveren van financiële zekerheid ipv een tegemoetkoming of steun.
De tijd zal leren wat wijsheid is.
