Verzekeraars zijn verplicht hun jaarcijfers te publiceren: transparantie.
Consumenten en Autoriteiten hameren al vele jaren op het grote belang van transparantie over de beloning van Assurantie adviseurs.
Ik kan mij daarbij wel wat voorstellen, want zo op het eerste gezicht is het ook niet zo helder wat de toegevoegde waarde is van een onafhankelijke adviseur.
GEDRAGSCODE GIDI
De NVA en de NBvA hebben ooit wel een poging gedaan om de consument meer zekerheden te bieden waar het gaat om de inspanningen die het intermediair onderneemt om hun belangen te behartigen. Daartoe bedacht men de GIDI (Gedragscode Informatieverstrekking Dienstverlening Intermediair) en alle leden werden verplicht om hun consumenten zo te informeren over de toegevoegde waarde van hun onafhankelijke dienstverlening.
Gespecialiseerde dienstverleners voor het intermediair
Dat een deel van de leden nooit enig contact had met zakelijke of particuliere consumenten, dat hadden de brancheverenigingen over het hoofd gezien.
Immers : Serviceproviders, Gevolmachtigde agenten en Assurantiemakelaars die hun diensten uitsluitend verlenen via samenwerking met onafhankelijke intermediairs, richten zich niet op het verkopen van verzekeringen aan consumenten.
Sterker nog : Binnen het kader van Gidi was GEEN ENKELE aandacht besteed aan het feit dat het intermediair wel of geen gebruik maakte van Serviceproviders, Gevolmachtigde agenten en Assurantiemakelaars.
Deze partijen zich presenteren zich vaak veel PROMINENTER dan hun eigen vermogen is.
Veel POEHA, Landelijke reclame op tv en in bladen, een Porsche voor de deur waren niet zelden de enige factoren waarop het vertrouwen werd gebaseerd. En zo kon het “naaikransje” zich ongehinderd blijven verrijken ten koste van het intermediair en hun klanten.
VERDIENMODELLEN
Niet zelden gaat het bij dergelijke partijen niet om het leveren van een gedegen verzekeringsproduct. Nee, het gaat om het verdienmodel.
Inbrekers hebben een duidelijk verdienmodel zoals dat ook geldt ook voor fraudeurs en ander tuig.
Dirk Scheringa is daarvan een meer dan uitstekend voorbeeld.
Zelfs DNB, de SER en minister Zalm hadden niet door welk één schurk Dirk Scheringa was.
KOOPSOMPOLISSEN
Scheringa verkocht tientallen jaren namens banken financieringen, die gebaseerd waren op een verdienmodel waarbij de via Frisia in rekening gebrachte verzekeringspremie meteen voor de hele looptijd werd meegefinancierd: koopsompolissen voor schadeverzekeringen.
En de banken hebben nooit ingegrepen!
Pas op voor mensen die onverklaarbare rijkdom vertonen. Doorgaans presenteren zij zich ook nog als weldoener !
Het geld klotste over de plinten. Dirk verplaatste intussen het vooruit gefinancierde geld van de verzekeringspremies naar Guernsey en iedereen had het nakijken toen het fout ging.
VAKGROEP VEID
Omdat ik sinds 1968 veelvuldig geconfronteerd was met slecht management, faillissementen of oplichterspraktijken, nam ik het initiatief om een Vakgroep op te richten waarvan de leden bereid waren om zich te committeren aan een Gedragscode die het intermediair meer zekerheid zou verschaffen. De Vakgroep Externe Intermediaire Dienstverleners Assurantiebedrijf en ik presenteerde een relevante gedragscode.
GEIDA
De Gedragscode Externe Intermediair Dienstverleners Assurantiebedrijf werd voorgedragen aan alle makelaarskantoren en zich als serviceprovider presenterende ondernemingen.
In de gedragscode verplichtte men zich tot het bieden van een solvabiliteit die in verhouding stond met de bedrijfskosten.
Dus hoe groter het bedrijf, hoe groter het eigen vermogen zou moeten zijn.
Maar dat viel dus niet in goede aarde.
GRAAIERS OPTIMA FORMA
Zo bleken de meeste ondernemingen hun bedrijfswinsten jaarlijks te verplaatsen naar een andere BV of zelfs naar het buitenland. Met andere woorden : zelfs met 100 of 500 man in dienst en met meerdere kantoren van 10 etages hoog, kwam het eigen vermogen niet verder dan een paar gulden of was dat zelfs miljoenen negatief.
Over het punt van de verbetering van solvabiliteit viel overigens niet te praten.
Niemand bleek bereid om te werken aan een eigen vermogen dat kon voorkomen dat het intermediair plots geconfronteerd kon worden met een gefailleerde makelaar, gevolmachtigde of serviceprovider. De meesten waren niet in staat om een maand huur van het bedrijfspand uit eigen middelen te financieren.
In de loop der jaren heb ik vele keren moeten aanzien hoe het intermediair vol enthousiasme zaken ging doen met partijen die hun verzekeringsproducten slechts zien als verdienmodel.
VERDIENMODEL AANKOOPVERZEKERINGEN
Regelmatig zie ik commercials voorbij komen van banken die verzekeringsproducten koppelen aan de creditcard. Klanten krijgen niet de keuze of zij dit verdienmodel op prijs stellen : Nee zij betalen ALTIJD de premie voor het verdienmodel van de bank.
En de banken presenteren dit dan weer als een gratis service.
LOPENDE VERZEKERINGEN
Zij die gebruik maken van een assurantieadviseur, zijn in de gelegenheid om dit fenomeen eens te bespreken tijdens een jaarlijkse inventarisatie van de lopende verzekeringen.
Maar meestal beperkt zo’n bespreking zich tot de polissen die men via dat kantoor heeft lopen.
NON-TRANSPARANT VERDIENMODEL
Ik ben van mening dat het aanbieden van een verzekering die ongevraagd automatisch gekoppeld is aan een creditcard, niets minder is dan een NON-TRANSPARANT verdienmodel.
MEER ETEN VOOR EEN GOED PENSIOEN!
Hoogste tijd dat onze Autoriteiten zich daarin gaan verdiepen, want het is een kwestie van wachten tot mijn pensioenrechten zogenaamd beter worden als ik maar ga tanken bij Shell of mits ik meer biefstukken ga eten bij LOETJE.
Ik ben echt benieuwd of het nog lang zal duren voor RADAR of Kees van der Spek ons waarschuwen voor de praktijken van een onderneming die verzekeringen verkoopt als verdienmodel.
En natuurlijk zal de AFM, DNB of de Europese commissie daar dan weer een diepgaand onderzoek naar laten instellen.
Actief of passief
En dan krijgen wij nog meer zinloze regels of wetten opgelegd, want de autoriteiten blijken nooit actief op zoek naar misstanden. Het is altijd passief en dat is dus betreurenswaardig.
