Het Platvorm voor Onderzoeksjournalistiek INVESTICO publiceerde deze week een persbericht waaraan in de Groene Amsterdammer uitgebreid aandacht is besteed.
De vraag doet zich voor of de autoriteiten in de praktijk ook doen wat er van hen wordt verwacht. De resultaten van dat onderzoek duiden er op dat dit niet het geval is.
FINDINET
De redactie van Findinet heeft de afgelopen weken via een 10-tal publicaties getracht duidelijk te maken dat verzekeraars soms te optimistisch zijn als zij hun producten aanprijzen. En dat geen van de autoriteiten actie lijkt te ondernemen, nadat zij daarvan op de hoogte zijn gesteld.
De doodsteek genaamd Marketing
In de tijd dat ik nog dga was van Eurolloyd Verzekeringen, was één van de best verkopende verzekeringsproducten een verzekeringsvorm die het risico dekte van blijvende invaliditeit. De Carrière Stop Polis dekte de uitkering van een kapitaal indien de verzekerde blijvend invalide zou worden als gevolg van een ziekte of door een ongeval.
Bij gedeeltelijke blijvende invaliditeit werd eenmalig een evenredig deel van het verzekerde kapitaal uitgekeerd en bij volledige blijvende invaliditeit het hele kapitaal. Zou de verzekerde zo ziek zijn, dat hij vermoedelijk is overleden tegen de tijd dat de medische keuring zou plaatsvinden, dan werd het verzekerde kapitaal ogenblikkelijk volledig uitgekeerd op grond van “onafwendbaar sterven”, want in praktische zin is iedere zieke verzekerde persoon hoe dan ook maximaal blijvend invalide in de dagen voordat hij sterft.
Marketing
Marketeers willen omzet genereren.
Mijn goede vriend was tevens onze markeer. Hij had vastgesteld dat de meeste mensen het woord “invalide” associëren met “arbeidsongeschiktheid”. Dus had hij op eigen initatief besloten om mijn tekst aan te passen aan moderne tijd : “de Carrière Stop Polis dekte een kapitaal bij algehele of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid“.
En hij had gelijk : dagelijks ontvingen wij van assurantieadviseurs talloze verzoeken om een offerte uit te brengen voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering, waarbij zij verwezen naar “bijgaand aanvraagformulier”. Zelfs de allergrootste verzekeringshuizen maakten zich hieraan schuldig.
Retour afzender
In veel gevallen zonden wij de brief, met het aanvraagformulier, resoluut retour met de mededeling dat de Carrière Stop Polis het risico van arbeidsongeschiktheid niet dekte.
Maar dat leverde te vaak en te veel frustraties op bij het intermediair.
Vele lezers kunnen zich dat vast nog wel herinneren.
Wij kregen commentaren als :
“Ja, Jah, dat weten wij ook wel, maar onze tekstverwerker kent de branche blijvende invaliditeit nu eenmaal niet. En het duurt vast jaren voordat onze IT-man begrijpt wat wij bedoelen. Voor hun is blijvende invaliditeit het zelfde als arbeidsongeschiktheid.”
Dus hebben wij standaard een tekst in onze offertes opgenomen waarin duidelijk werd gesteld dat de offerte geen betrekking had op het verzekeren van een uitkering bij arbeidsongeschiktheid.
Nu kon er toch geen misverstand meer bestaan over het doel van de verzekering.
Tekstwijziging
Ik was niet op de hoogte van de door mijn vriend doorgevoerde wijziging. Tot op het moment dat hij mij wees op de mooie nieuwe presentatie die reeds op onze website stond.
Zelden ben ik zo uit mijn slof geschoten als toen. Een explosief telefoongesprek volgde.
In alle toonaarden heeft hij mij gewezen op de absolute noodzaak om mijn taalgebruik aan te passen aan deze tijd.
Mij werd zelfs voorgehouden dat iedere fabrikant of leverancier van producten de zaken mooier voor stelt dan ze werkelijk zijn. Hij kreeg mij daarmee nog bozer dan ik al was.
Uiteindelijk heb ik hem moeten aanzeggen dat ik hem volledig aansprakelijk zou houden voor de gevolgen, tenzij hij de teksten á la minute zou wijzigen.
Ik wil maar zeggen : marketeers zijn een gevaar voor de hele financiële wereld.
Je kunt nooit zorgvuldig genoeg zijn waar het gaat om het communiceren met consumenten en assurantie adviseurs en dat is een tak van sport waar marketeers zich niet mee moeten bemoeien.
Je vraagt je af of de marketeers al een adequate beroepsaansprakelijkheidsverzekering hebben afgesloten !
Tot die dag waren de marketeer en ik hartsvrienden.
Maar het vertrouwen in elkaar was weg en de relatie is nooit meer hersteld.
AFM/KIFID/DNB
Hier ligt een taak voor de autoriteiten. Verzekeraars moeten beschermd worden tegen de gevolgen van opportunisme.
Indien verzekeraars vergoeding van schade of uitkering afwijzen, dan is het aanhouden van een schadereserve niet meer noodzakelijk vanaf het moment dat de consument daarin berust. Het bedrag van de schadereservering valt dan vrij naar de winst.
Echter : indien op enig moment blijkt dat de grond voor de afwijzing is ontvallen nadat b.v. de rechter of de Geschillencommissie Kifid dan wel de Tuchtraad van oordeel is dat er iets mis is met de presentatie van een verzekeringsproduct, ontstaat een nieuwe situatie.
Laten wij het houden op : dwaling van de verzekeraar.
Dwaling van de verzekeraar
In dat geval is het wenselijk dat de autoriteiten op eerste verzoek door de verzekeraar geïnformeerd kunnen worden over alle andere schadegevallen, waarbij eveneens ten onrechte verzoeken tot schadevergoeding zijn afgewezen. In het bevestigende geval zou de verzekeraar zijn schadereservering evenredig moeten aanpassen, zodat hij over adequate reserves beschikt als hij zich – na gedegen onderzoek – genoodzaakt ziet om deze verplichtingen alsnog na te komen. En de autoriteiten kunnen er op toe zien dat zij dat ook doen.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gefaald.
