Ondanks herhaalde verzoeken van de schrijver van deze notulen, heeft de SER pertinent geweigerd om de officiële notulen van de hoorzitting openbaar te maken.
Dat wat het daglicht niet kan velen, kan maar beter geheim blijven.
Vooruitziende blik
Omdat ik al vreesde voor een schandalige vertoning, heb ik dus zelf onderstaande notulen samengesteld op basis van notities gemaakt tijdens de hoorzitting:
Verslag van Hans van Ommen, gemaakt tijdens de Hoorzitting d.d. 6 mei 1982 inzake “Brokers Covers”.
Tijdens de hoorzitting speelde de heer Hans Catz (dir Hudig = AON) een prominente rol.
Plaats van handeling:
Vergaderzaal in het gebouw van de Sociaal Economische Raad te Den Haag
Organisatie
De Commissie van Advies ex. artikel 2 Wet Assurantiebemiddeling, welke Commissie advies moet uitbrengen aan de S. E. R. inzake het fenomeen “Brokers Covers”
Aanvang zitting om 10.15 uur:
De voorzitter opent de vergadering waarbij het S. E. R. -lid van de Commissie (de Heer Wagemaker) duizend maal excuses aanbiedt voor het feit dat de S. E . R. hem geen grotere zaal heeft gegeven, hetgeen tot gevolg heeft dat niet alle aanwezigen kunnen zitten.
Extra stoelen worden aangedragen en in de gang-paden worden deze geplaatst tot iedereen een zitplaats heeft gevonden.
OVERWELDIGENDE BELANGSTELLING
Iedereen zit en de voorzitter stelt vast dat de overweldigende belangstelling ( pl . m. 80 aanwezigen) hem noodzaakt om allereerst een lijst op te stellen met namen van hen die in eerste termijn het woord willen voeren .
10.30 uur
De voorzitter verzoekt iedereen om zijn hand op te steken teneinde inventarisatie mogelijk te maken.
Slechts 4 van de aanwezigen melden zich t.w.
- De heren Van ’t Hof (dir. Ennia verz.mij),
- L.A.E. Suermondt (dir. A.C.Fraser & Co Assuradeuren) ,
- Hans Catz (dir. Hudig Langeveldt) en
- Van Wijk (in deze optredende namens VABAR)nemen het voortouw om het woord voeren over dit onderwerp (grote hilariteit in de zaal).
De voorzitter stelt voor dat de sprekers plaatsnemen aan de commissietafel zodat de discussie wat gemakkelijker kan plaatsvinden.
De heren Van ’t Hof, L.A.E. Suermondt, H. Catz en Van Wijk nemen hun plaats in.
De heer Suermondt spreekt namen de Assuradeuren (gevolmachtigde agenten)
De heer Catz meent te spreken namens de grote beursmakelaars
De heer Van ’t Hof namens de verzekeringsmaatschappijen
De heer Van Wijk namens de VABAR
ABSENTIE Aangeklaagde Makelaar
De voorzitter deelt mede dat de afgevaardigde van de Firma Sluyter blijkbaar nog niet is gearriveerd. Aangenomen wordt dat deze vertraging heeft (file) en beslist later aanwezig zal zijn daar de Firma Sluyter zulks had toegezegd teneinde de problemen te bespreken,
die de Commissie reeds d.m.v. correspondentie had aangekaart.
red:
Tijdens de hoorzitting is niemand verschenen om namens de firma Sluyter het woord te voeren.
Van de Firma Sluyter is een brief ontvangen en deze wordt gedeeltelijk voorgelezen en de voorzitter stelt vast dat de Frima Sluyter tot twee maal toe het woord “volmacht” gebruikt. De Firma Sluyter doelt hierbij op de “volmacht” tot ondertekening van verzekerings- documenten waarop — achteraf — geen dekking aanwezig bleek te zijn daar de premie nimmer aan verzekeraars was afgedragen terwijl schade niet eerder dan na betaling daarvan in behandeling zou worden genomen.
10.45 uur
De Heer Suermondt (Fraser) krijgt het woord en stelt in korte bewoordingen: “dat er zijns inziens strafrechtelijke vervolging van makelaars dient te worden ingesteld, gelet op het feit dat de W. A.B. art. 22 op grove wijze overtreden is.”
Voorts stelt de Heer Suermondt : “dat de situatie rond “Brokers Covers” zo ondoorzichtig is, dat zelfs bij diepgaande bestudering soms niet kon worden vastgesteld door wie uiteindelijk dekking werd verleend.”
De Heer Suermont licht zijn voorbeeld toe met een geval “waarbij een makelaar een certificaat had afgegeven zonder vermelding van de namen der risico— dragende verzekeraars. Navraag leerde toen dat de betrokken verzekeraars in het buitenland gevestigd waren en beslist niet als 1e klasse gekwalificeerd konden worden.” Tevens bleek hem “dat een deel der risico-dekking was ondergebracht op een andere “Brokers Cover” waarvan de onderliggende dekking wellicht nog dubieuzer was dan de in eerste instantie bekend zijnde dekking“. De Heer Suermondt stelde “dat het hier een onaanvaardbare parallelmarkt betrof en derhalve nimmer in de lijn van de WOS (Wet op het Schadeverzekeringsbedrijf zou kunnen passen. Vrijheid van concurrentie mag niet op deze oneigenlijke wijze worden toegepast”
10.55 uur
De Heer Hans Catz (Hudig Langeveldt) krijgt het woord doch deze verzoekt om als laatste het woord te krijgen.
De Heer Van ’t Hof (Ennia) krijgt het woord en deze stelt “Een brokerscover is misleidend.
De indruk wordt gewekt als zou het gaan om een goede dekking, gestoeld op een goede – wettelijke – basis. Het is een feit dat die indruk onjuist is.”
Van ’t Hof vervolgt : “Een Brokers-Cover is niet meer of minder dan een contract tussen een verzekeraar en een buitenlandse makelaar waarbij die makelaar een dekking verzorgt via een in Nederland gevestigde tussenpersoon in de zin van de WAB (Wet Assurantiebemiddeling). In de meeste gevallen betreft het dan een Nederlandse makelaar, maar in de praktijk kunnen alle Nederlandse tussenpersonen gemachtigd zijn tot het accepteren van risico’s, het afgeven van verzekeringsovereenkomsten en het ondertekenen daarvan namens die verzekeraars. Er is geen enkele controle mogelijk en derhalve is het werken met brokers covers niet acceptabel. Bij een ‘Brokers-Cover’ is overeengekomen dat er voor rekening en risico van verzekeraars risicodekking mag worden toegezegd terwijl de makelaar schaden mag regelen. Registratie van volmachten in deze zin is absoluut een vereiste en ligt ook in de bedoeling van de W. O.S.”
NIET BELANGRIJK
“Of een “Brokers Cover” is afgegeven aan een makelaar of niet, is niet belangrijk.” Naar de mening van de Heer Van t Hof is “een “Brokerscover” gelijk aan een volmacht en derhalve is er sprake van overtreding van de Wet.”
11.00 uur
De Heer Van Wijk (VABAR)krijgt het woord.
Hij is van mening “dat de Vakbekwaamheid van een beëdigd makelaar zonder twijfel groot zal zijn doch dat de vakbekwaamheidseisen die de Wet stelt aan een makelaar totaal anders zijn dan de eisen waaraan een gevolmachtigd agent moet voldoen.
Indien een gevolmachtigd agent een verzekeringscontract ondertekent, is er sprake van een rechtstreekse verbintenis tussen een verzekerde en de verzekeraar.
“Bij covers is dat niet het geval.”
Van Eijck Rotterdam
“Een recent voorbeeld (tussenpersoon van Eijck Ass. Agentuur) geeft duidelijk aan dat de handtekening van de makelaar onder een contrakt geen volle zekerheid geeft van de kracht der beloofde dekking.”
VABAR
“De VABAR (Vereninging van Gevolmachtigden ter Beurze van Amsterdam en/of Rotterdam is derhalve van mening dat er sprake is van oneigenlijke concurrentie. Daarbij komt nog het feit dat Verzekeraars die op een cover betrokken zijn GEEN depot en premie-reserves in Nederland hoeven aan te houden, iets dat de gereguleerde verzekeraars wel opgelegd is door de Verzekeringskamer. Voorts stelt ook de fleer Van Wijk dat er geen enkel controle is op de risicodekking en de waarde daarvan.”
11.05 uur
De Heer Catz (AON) krijgt wederom het woord.
“Ik ben van mening dat twee soorten brokerscovers bestaan : slechte covers en goede covers.”
De heer Catz maakt zich sterk voor het in standhouden van de covers maar dan zo dat de goede makelaars deze kunnen blijven hanteren.
Overigens stelt de heer Catz dat hij in deze zaal “zijn zwanezang” zal houden omdat hij volgende maand gepensioneerd zal zijn.
Brokerscovers onwettig?
“Ik erken dat covers onwettig kunnen zijn. Ik ga er van uit dat er in slechts 5% sprake is van slechte dekking, zodat het probleem zich niet moet richten op de 95% die wel goed is. De Heer Catz is van mening dat een Cover geen volmacht is omdat er sprake is van een “belofte van verzekeraars aan een in het buitenland gevestigde makelaar dat risico’s van een gelijksoortige aard geaccepteerd mogen worden zonder overleg” .
ONWERKBAAR
“In praktische zin is het toch onwerkbaar – voor een makelaar als Hudig – om ieder risico individueel aan verzekeraars voor te leggen! Dat zou niet alleen oneconomisch zijn, maar ook onhaalbaar vanwege de enorme vertraging die dan zou optreden.
Dan werkt een brokerscover natuurlijk veel efficiënter !
Neem b.v. een “vee-cover of de weekend dekking, reisverzekeringen”
Ter illustratie van “legale” acceptatie door niet—gevolmachtigden verwees Catz vervolgens naar de reisbagage-branche.
ACCEPTATIE REISVERZEKERINGEN V & D
“Als iemand bij V & D een reisbagageverzekering afsluit dan wordt er eigenlijk een risico geaccepteerd door een juffrouw die van verzekeringen geen kaas heeft gegeten.
Ditzelfde gaat op bij diverse andere takken in de verzekeringsbranche.”
Noot: wat de heer Catz hier doelbewust verzuimd te melden, dat is dat bij een reisverzekering in geen geval sprake is van risico-selectie. Van acceptatie is derhalve ook geen sprake.
ACCEPTATIE VAN GOEDERENVEREKERINGEN
“Neem nou eens een transport-cover. Er is dan sprake van een contract tussen verzekeraars en een cliënt (transporteur). Indien de transporteur iets moet vervoeren, dan mag hij – achteraf – zijn declaratie indienen bij verzekeraars. Ondertussen heeft hij wel degelijk een acceptatie van een risico verricht namens verzekeraars. Hij geeft een bewijs van dekking af aan zijn opdrachtgever en dat document wordt ook als wettelijk geldig gezien door de betrokken verzekeraars.”
Noot : Wat de heer Catz hier bewust niet vermeld, dat is het feit dat in dit geval de in de polis genoemde verzekeraars bewust een daartoe strekkende contractuele machtiging hebben verstrekt aan de verzekerde/transporteur.
Dekking Geheim houden
De heer Catz vervolgt: “Een certificaat – zoals Hudig-Langeveldt dat gebruikt – is niet meer dan een verklaring waaruit blijkt dat Hudig voor dekking heeft zorggedragen. Uit concurrentie-overwegingen moet het mogelijk zijn om geheim te houden waar dat dan geschiedde. Ook indien de dekking niet door Hudig is verzorgd maar door een andere – buitenlandse – makelaar, is deze verklaring correct, want er is “ergens” voor dekking zorggedragen.
Die ondertekende verklaring van Hudig is geen “ondertekening namens verzekeraars.”
Ander voorbeeld : Neem nu b.v. de K. L.M.
“Ook deze luchtvaartmaatschappij geeft dekking af namens verzekeraars zodra er een verzekering wordt gevraagd door een expediteur of cliënt. Ik verwijs hierbij naar het Fischer—rapport, waarin al deze gebruiken zijn beschreven.”
Branchecover is alleen voor bepaalde soorten
Een “Brokers-cover” geeft uitsluitend mogelijkheden aan de makelaar t.a.v. een specifieke branche. Men kan dus beter spreken van een “Branche cover voor bepaalde soorten verzekeringen”.
Zulke “covers” heeft Hudig ook lopen (en daarvan zijn de betreffende verenigingen ook op de hoogte) bij Nederlandse verzekeraars zoals de Ennia van de Heer Van ’t Hof.
Moeilijk verzekerbare risico’s
Zo heeft Hudig bij voorbeeld voor het verzekeren van Juweliers een brokerscover omdat dergelijke risico’s niet in Nederland ondergebracht kunnen worden.”
Noot: Nog steeds heeft de heer Catz niet duidelijk gemaakt waarom Hudig niet bereid is om de namen en de aandelen van de verzekeraars in de polissen te noemen, zodat deze vervolgens kunnen worden ondertekend door deze verzekeraars.
“Bij Lloyd’s zijn makelaars die dit makkelijk kunnen dekken. De makelaars zijn zeer deskundig en eigenlijk doet de premie er niet toe. Belangrijker is de beveiliging die de juwelier moet aanbrengen of heeft aangebracht.
Onze Engelse makelaars hebben en derhalve is er een enorme spreiding van risico.
Wij hebben ook een kantoor in Sydney en onze mensen daar hebben dezelfde vakkennis opgedaan als bij ons in Nederland. Ook daar is een man van de Londense Broker geweest en heeft zorg gedragen voor overdracht van zijn kennis op het gebied van Juweliersverzekeringen.”
Overdracht van kennis via Brokerscovers
Onze brokers in Londen dragen zo hun kennis over aan al hun contacten in het buitenland. Premie/ voorwaarden/ beveiliging worden dan beoordeeld door de plaatselijke makelaar.
Er zijn vergaande afspraken met die verzekeraars.”
Noot : En daar zit hem nu net de kneep : verregaande afspraken, gelijk een volmacht.
Volmacht via via
“De Londense broker dirigeert zijn faciliteiten ook naar Hudig.
Hudig beoordeelt dan of de cliënt aan de voorwaarden voldoet en dan volgt voorlopige acceptatie.
Polissen worden afgegeven in de Engelse en de Nederlandse taal.”
Red:
Dus Catz is van mening dat acceptatie, premiestelling, beveiliging en voorwaarden door Hudig kan plaatsvinden, waarna bij opdracht een polis kan worden uitgereikt zonder vermelding van de verzekeraars en kan worden voorzien van een handtekening van iemand bij Hudig.
Duplicaatpolis bij schade
De Heer Catz vervolgt :
Indien er schade is, wordt de broker in Londen verzocht om alsnog een originele polis voor dat bepaalde risico af te geven. Die polis krijgt dan ook het Lloyd t s Seal en kan dan in geval van schade worden gebruikt indien er een gerechtelijke procedure volgt. Het is allemaal uiterst praktisch.
Slechte brokerscovers horen bij een onbekende makelaar
“Maar er zijn ook slechte Covers.
Ik gebruikte eens in London een andere makelaar dan gebruikelijk.
Het was een voor mij onbekende makelaar.
“Een van mijn mensen ging naar Londen voor het verzekeren van een uitzonderlijk CAR-risico. Gedurende een door die onbekende makelaar aangeboden lunch is de zaak die wij moesten verzekeren besproken. De makelaar vroeg de jongeman van ons kantoor welke premie Hudig zo ongeveer in gedachte had. De jongeman stelde een premie van ongeveer 3 pro mille voor. Bij het afscheid vond de makelaar dat de jongeman er veel verstand van had en ging akkoord met acceptatie namens verzekeraars.
Toen de zaak was gedaan, ontvingen wij een contract van de betreffende makelaar, waarin deze vastlegde dat alle acceptaties, mits verricht door de betreffende jongeman, bij voorbaat zijn zegen hadden.”
Red:
De zaak was gedaan en Hudig had klaarblijkelijk geen oog voor de lijst van de verzekeraars die dergelijke risico’s zouden gaan dekken.
Catz vervolgt:
“Wij konden zoveel declareren als wij maar wilden.
Het is duidelijk dat wij met deze makelaar tot op heden geen verdere zaken hebben gedaan maar het contract ligt nog in onze lade. Ik ben van mening dat het geen zin heeft om te besluiten dat Broker’ s Covers illegaal zijn en dus moeten worden verboden.”
CATZ ZET DE SER-COMMISSIE VOOR HET BLOK
“De wet kunnen wij toch wel omzeilen:
Als het verboden zou worden, dan zijn er genoeg mogelijkheden om door te gaan met de huidige gang van zaken:
- Wij zouden een Engels ingezetene – betaald door onze makelaar te Londen – kunnen vragen om die documenten te ondertekenen.
- We zouden de handtekeningen ook kunnen laten voordrukken op onze polisstukken .
- Ook zouden we gebruik kunnen maken van stempels van de handtekeningen van verzekeraars of
- één van onze stafleden zou door onze makelaar te London kunnen worden benoemd tot procuratiehouder in Nederland .
Dit zijn oplossingen die ik maar zo even bedenk. Als u Brokers’ Covers in Nederland zou gaan verbieden, dan kunnen zulke oplossingen een goed alternatief zijn.”
Sick or Lucky
“Covers zijn als Paelja ( Spaans gerecht).
Als de kok goed is, zal je er niet ziek van worden.
Anders kan het slecht met je aflopen.
Ik sluit dekking bij een maatschappij in de Falklanden of in “de Apen landen” niet uit.
Dat blijkt immers pas achteraf.
Slechte covers weren
“Al met al ben ook ik van mening dat slechte zaken/ covers geweerd moeten worden.
Ik durf te stellen dat een slechte makelaar slechte risicodekking verzorgt bij slechte verzekeraars.
Goede makelaars mogen goede covers
Hieruit volgt dat goede makelaars dus goede dekking verzorgen.
Het afrekenen van premie in rekening-courant is een gebruik.”
Catz verwijst naar het rapport van Fischer.
11.30 uur
De heer Molenaar van de SER-Commissie verzoekt de heer Cats om een toelichting ter zake van schaderegeling. “U heeft immers gesteld dat schaderegeling door de makelaar geschiedt, maar hoe zit dat dan?”
Slechte covers en schaderegelingen
Hr. Catz stelt: “dat er sprake kan zijn van een bepaalde limiet tot waar de makelaar zijn gang kan gaan. Hij erkent dat sommige “slechte” covers hierin heel ver gaan”.
11.35 uur
De voorzitter verzoekt de heer Catz om hem duidelijk te maken of er nu wel of geen sprake is van een “Volmacht” ook al is die dan in het buitenland afgegeven door een Engelse “Broker”?
Sub-volmacht?
De heer Catz stelt “dat het hier een soort sub-volmacht is.”
De Voorzitter maakt de heer Catz attent op het feit dat ook een sub-volmacht onder de WAB valt.
De Voorzitter vraagt zich af waarom e.e.a. niet op legale wijze kan worden geregeld, want er is toch sprake van een “te ruime marge”.
Voorts zou de voorzitter graag kort en bondig willen weten namens wie Hudig een handtekening plaatst :
a. namens zichzelf
b. namens de Engelse broker
c. namens verzekeraars
Reactie Catz :
“Lloyd’s kent niet het systeem van “Agent” in de zin van gevolmachtigd agent. Bepaalde landen hebben een gesloten verzekeringssysteem. In Nederland is er vrijheid tot het afsluiten van verzekeringen in het buitenland.
Een goede Nederlandse makelaar is een “te goede naam en faam bekend— staand bedrijf”. Dekkingen afgegeven voor anderen dan zulke goede makelaars vallen dus in die 5%.
‘Goede paelja’ is duur.
VERBAZING
De voorzitter is verbaasd en niet tevreden met het antwoord en verzoekt nogmaals aan de heer Catz om tot beantwoording over te gaan.
DAAR IS DE KOFFIE …..
Er wordt koffie geschonken voor alle aanwezigen.
De heer Catz drinkt koffie.
en na de koffiepauze drukt Cats slim zijn snor.
De hoorzitting wordt hervat en de voorzitter vergeet zijn vraag aan Catz te herhalen.
De heer Wijnen van ??? vraagt het woord doch dit deel der conversatie is niet of nauwelijks te verstaan.
Hr. Suermont:
“Strafrecht is hier van toepassing. Er is geen sprake van een “paelja” maar van verscheidenheid van ‘Brokerburgers‘ .
“De heer Catz spreekt volledig in de zin van privaatrecht. Het gaat hier echter om administratief recht:
Art. 22. W. A.B. verbiedt een iedereen als gevolmachtigd agent op te treden tenzij men aan de eisen voldoet.”
Dan b.v. het geval van Weekend-dekking (eerder eveneens beschreven door de heer Catz “De makelaar heeft hier zelfs geen enkele functie. Het simpele feit dat bij Hudig de telex rammelt, geeft de verzekerde de zekerheid dat er dekking is.
Maar, mijne heren, het gaat hier helemaal niet om de achterliggende gedachten, waarover de langdurige uiteenzetting van de heer Catz handelde.
Wij moeten ons beperken tot W.A.B. art. 22 lid 1 .
Ik stel dat een makelaar die zegt “ik heb capaciteit die ik naar mijn believen kan gebruiken EEN GEVOLMACHTIGDE SIMULEERT ALS BEDOELD TN DE W. A.B. art 22 lid l.
Het gaat erom hoe hij zich opstelt in NEDERLAND en daar heeft hij te maken met de NEDERLANDSE WET.
Of hij nu handelt in de hoedanigheid van tussenpersoon of als makelaar . DAT DOET ER NIET TOE.
Zo ken ik zelfs een geval waarbij een Nederlandse gevolmachtigde zich “gevolmachtigd agent” bleef noemen terwijl hij helemaal geen volmachten meer had. Hij werkte gewoon door zonder dekking.
Kijk aan mijne heren, zo door te gaan komt in wezen neer op
DOE MEE, IEDEREEN TS HARTELIJK WELKOM.”
12.10 uur
Hr. Van ’t Hof (Ennia) reageert :
“Mag ik de heer Catz wijzen op het feit dat hij een paar dingen door elkaar haalt. |Hij spreekt in zijn voorbeelden o.a. over “covers” maar hij bedoelt dan wel :
DECLARATIE-CONTRACTEN. EN DAT IS HEEL WAT ANDERS.
Als dit zou zijn toegestaan kan ik niet inzien hoe te voorkomen is dat een ieder (privaatrechtelijk) namens Nederlandse of buitenlandse verzekeraars acceptatie en schadebehandeling gaat verrichten.
Er zijn drie methoden
— rechtstreeks een verzekering afsluiten bij de broker.
— via een makelaar naar een broker (zoals Lugt Sobbe deed, red)
— werken via een coverholder.
Tn het boekje van Lloyd ‘s, uitgegeven door Lloyd’s in het Engels en in het Nederlands, staat beschreven over covers/coverholders
Dit zijn in het betrokken land woonachtige personen, die onder in Londen gesloten contracten van bepaalde Lloyd ’s assuradeuren volmacht hebben om in hun naam transacties te accepteren. De tussen persoon tussen de “cover holder” en de Lloyd’s verzekeraar is een Lloyd’s broker.
Mag ik erop wijzen dat deze beschrijving overeenstemt met die welke in art. 22 lid 1 W. A.B. is vastgesteld inzake een gevolmachtigd agent !”
Hr. Catz verdedigt zijn stelling en gooit diesel in het vuur:
“Er is verschil tussen een ‘Brokers Cover’ en zgn. ‘Binding Authorities’ die al dan niet ‘Limited’ ofwel ‘beperkt’ zijn.”
Hr. Nouwens (???)
“Ik moet vaststellen dat dit gesprek zich meer zou moeten richten op de consumentenbescherming alhoewel de W. A.B. in oorsprong bedoeld is om sanerend te werken.
De Consument kan nu niet goed van kwaad onderscheiden.”
Hr. Van ’t Hof (Ennia/Verzekeraars)
“En Ik moet vaststellen dat een “Brokers Cover” een Ondervolmacht is in de zin van de Nederlandse Wet”
Schouten (Schouten Insurance)
“Ik vraag mij af of een volmacht als omschreven in de W.A.B. art 22 lid 1 kan worden beperkt tot bepaalde branches ?”
Hr. Wagemaker
“In de basis is een volmacht ongelimiteerd, maar instructies van verzekeraars zijn mogelijk doch blijven in wettelijk opzicht onzichtbaar voor de consument.”
Hr. Schouten
“Een volmacht die niet wordt geregistreerd bij de S. E. R. bestaat niet!”
red : Alle aanwezigen in rep en roer / hilariteit
De heer Schouten is van mening dat het deponeren van volmachten bij “De Vos en Zonen” of “Mees en Zoonen” vooraf moet gaan aan de inschrijving bij de S. E. R.
De voorzitter vraagt of nog iemand het woord wil voeren.
Ik houd mijn mond, want de dreigementen van Catz dreunen nog na en dat is nog steeds het geval anno 2020.
Op het laatste moment stelt de Heer Fontein (wettelijk vertegenwoordiger van Lloyd ’s ) voor om aan Lloyd ’s te vragen om een onderhoud teneinde ook de mening van die deskundigen ter kennis van de Commissie te brengen .
De Voorzitter zal dit aanbod noteren.
Sluyter dus niet verschenen
De Voorzitter stelt vast dat er niemand arriveerde namens de Firma Sluyter en schorst de vergadering teneinde de bezoekers der hearing de gelegenheid te geven de zaal te verlaten.
Vervolgens veel rumoer en geruzie met de Heer Catz.
Nadat de bezoekers de zaal verlaten hebben, zet de Commissie haar beraadslagingen voort.
SPIERBALLENTAAL HAD MAAR TIJDELIJK EFFECT
Het machtsvertoon van de grote makelaars heeft op korte termijn succes gehad, want de SER heeft niet ogenblikkelijk gehandhaafd. Maar in 1994 meldde zich ten kantore van Lugt Sobbe een vertegenwoordiger van de Verzekeringskamer. De heer P.M. Tulfer kwam zich oriënteren over de wijze waarop wij legaal zaken deden met Lloyd’s of London.
Naar aanleiding van de handelingen rond de hoorzitting was – zo bleek mij – door een ambtelijke werkgroep onderzoek gedaan en een wetsontwerp opgesteld ter vervanging van de WOS (Wet op het Schadeverzekeringsbedrijf)”.
En in die nieuwe WTV werd in art. 181 specifieke aandacht geschonken aan de ondertekening van polissen, het noemen van de verzekeraars en hun aandelen.
En vervolgens werd het toezicht van de SER en de deponering van volmachten bij De Vos & Zonen / Mees & Zoonen overgebracht naar nieuwe organisatie : de AFM.
Van de regen in de drup : De heren makelaars worden bedankt!
LINK
