Bouwt Adfiz beleid op gepasseerde stations?

De nieuwjaarsspeech van Hermans kan samengevat worden als een vriendelijk blafje, laat het meerjarenplan echt tanden zien?

De nieuwjaarsspeech van scheidend Adfiz-voorzitter Loek Hermans was over de hoofden van de aanwezigen vooral gericht op minister Dijsselbloem, de AFM en verzekeraars.

Opvallend in zowel toonzetting als inhoud was het gebrek aan doortastendheid. Laat staan dat de voorzitter enige welgeformuleerde eisen aan zijn ‘stakeholders’ op tafel legde. En dat is toch het minste wat je van een belangenvertegenwoordiger mag verwachten. Tenzij hij natuurlijk van mening is dat er nog weinig voor zijn achterban is binnen te halen. Maar als dat het geval was, had hij eerlijk moeten zijn naar zijn leden en kunnen zeggen: “We hebben ons best voor jullie gedaan, maar meer dan we nu hebben zat er niet in.”

Dat hebben we Hermans niet horen zeggen. Integendeel: het grootste deel van zijn betoog was kritisch. Zowel naar de minister, als naar de toezichthouder en de verzekeraars. Maar slapeloze nachten zullen dezen niet van de kritiek overhouden. Ze werden immers niet met een vuist op tafel geconfronteerd, maar kregen de uitnodiging om er ‘samen aan te werken’.

Hermans had er werk van gemaakt om zoveel mogelijk onderwerpen aan te dragen die in eendrachtige samenwerking zouden moeten worden bijgestuurd. Hij maakte die oproep alleen niet sterker door daarbij een aantal stations af te roepen die allang gepasseerd zijn en waarvan vast staat dat niemand behalve hijzelf bereid is de trein daar nog eens naar toe te leiden.

De discussie over ‘de veel te generieke PE-examens’ is bijvoorbeeld intussen wel gevoerd. Datzelfde geldt voor de bankierseed voor alle klantmedewerkers en de markttoegang voor alle adviseurs bij alle aanbieders. Waarmee niet gezegd is dat Hermans deze punten niet moet maken. Integendeel: er zijn nog talloze verbeteringen binnen de bedrijfstak ook op de genoemde gebieden te bereiken. Maar geef dan wel aan waar de pijn precies zit, hoe die opgelost kan – nee: moet – worden en welke ‘acties’ je bereid bent in de strijd te gooien om je doelen te bereiken. Maar volsta niet met de toegankelijkheid van het advies te prediken met de woorden: “Laten we voorkomen dat regeldruk, toezichtskosten en oneerlijke concurrentie onafhankelijk advies voor de klant onbereikbaar maken.” Daar kan niemand iets mee, ook de minister van Financiën niet die ook lobbygroepen op visite krijgt die het onafhankelijk advies minder hoog in het vaandel hebben staan. 

Datzelfde geldt voor de uitspraak over ‘duidelijkheid over risico’s’. Hermans: “De echte risico’s zitten in het doe-het-zelf kanaal waar de klant zonder enige kennis van zaken zijn gang kan gaan. En in het directe kanaal, waar verkopers wel passende producten moeten aanbieden, maar van wie de corebusiness toch echt productverkoop is. Directe verkopers waarschuwen niet dat je elders eigenlijk beter uit bent. Dat doet een adviseur wel.”

Alsof het execution only-traject niet uit en te na in het parlement is behandeld, heronderhandeld en nog eens is herkauwd. Alsof er intussen geen meters zijn gemaakt door aanbieders op het gebied van de klant online bij de hand nemen. Alsof zo’n oproep niet wordt afgedaan als preken voor eigen parochie. Het heeft steeds minder zin om je af te zetten tegen ontwikkelingen die in volle gang zijn. Beter is het tegenover die ontwikkelingen een stevig alternatief neer te zetten en te vragen – of: te eisen – dat zo’n alternatief kan rekenen op dezelfde wettelijke faciliteiten.

Kortom, het is weinig effectief om langs de zijlijn via een vrijblijvend taalgebruik je gram nog eens voor de zoveelste keer te willen halen. Maar bouw in de bestaande realiteit je eigen stations en zorg ervoor dat de eigentijdse treinen daar graag willen stoppen. Wie weet vinden we de bouwtekeningen daarvoor terug in het aangekondigde meerjarenplan 2015-2020.

Jan Aikens

GEEN REACTIES